Bron: Anya Parampil op thegrayzone.com, 6 juli 2019 ====
Voormalig speciaal VN-rapporteur Alfred de Zayas veroordeelt het verslag van de hoge commissaris Bachelet van de VN over Venezuela als een gepolitiseerde verzameling van ongegronde beschuldigingen door ‘voorstanders van regime-change’
Van Anya Parampil
Toen de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de mensenrechten Michelle Bachelet eerder dit jaar naar Venezuela reisde, ontmoette zij een aantal burgers die familieleden verloren aan rechtse geweld in het land.
Onder hen was Inés Esparragoza, wiens 20-jarige zoon, Orlando Figuera, in mei 2017 overladen was met benzine en in brand werd gezet door een oppositie-menigte tijdens gewelddadige anti-regeringsrellen, bekend als guarimbas.
“Hij werd neergestoken, geslagen en wreed verbrand,” verklaarde Esparragoza vóór Bachelet in maart. “Gewoon vanwege de kleur van zijn shirt, de kleur van zijn huid, en omdat hij zei dat hij Chavista was.”
Terwijl Esparragoza betraand de kwelling van haar familie overbracht aan de voormalige Chileense president, krabbelde Bachelet notities en keek naar gruwelijke foto’s die het moment vatten waarop gemaskerde mannen Figuera aanvielen. Terwijl de jongeman op de grond neerknielde, goot een bende anti-regeringsgezinden benzine over zijn lichaam voordat hij een lucifer aansteekt.
“Ik roep de Hoge Commissaris voor de mensenrechten van de Verenigde Naties op gerechtigheid te doen,” zei ze. “Dit zijn geen vreedzame demonstranten, ze zijn bloeddorstig.”
Maar schokkend was het, toen Bachelet haar langverwachte rapport over de situatie in Venezuela op 5 juli uitbracht, alsof die ontmoeting nooit plaatsgevonden heeft.
Blijkbaar onbewogen door de getuigenis van de rouwende moeder van Figuera, of het verhaal van iemand anders over letsel en lijden, maakte Bachelet in haar rapport geen melding van geweld van de oppositie. Haar nalatigheid om de benarde situatie van de Venezolanen die geleden hebben onder anti-regering militanten naar behoren te beschrijven, was slechts een van de vele flagrante weglatingen, waarom een van de beste internationale juridische experts die voor de VN gediend heeft, de objectiviteit van de hoge commissaris in vraag stelt.
Alfred de Zayas werd de eerste VN-rapporteur die Venezuela bezocht in 21 jaar, toen hij in 2017 naar het land reisde om de sociale en economische impact van unilaterale dwangmaatregelen van de VS te onderzoeken. Hij bepaalde dat door de VS geleide sancties grotendeels de schuld waren van de ontberingen van het land, beschuldigde Washington van ‘economische oorlogvoering’ en de harde maatregelen vergeleken met ‘middeleeuwse belegeringen van steden’. [Nederlandse vertaling]
De Zayas was niet minder vernietigend over het rapport van Bachelet en veroordeelde het als een gepolitiseerd document dat sterk afhankelijk was van ongefundeerde beweringen van activisten die zich waagden aan de verwijdering van Maduro.
“Het nieuwe Bachelet-rapport is methodologisch gebrekkig, net als de eerdere rapporten, die grotendeels steunen op niet-geverifieerde beschuldigingen van oppositiepolitici en voorstanders van regimeverandering die alleen geïnteresseerd zijn in het bewapenen van mensenrechten”, zei de voormalige speciale rapporteur tegen The Grayzone.
“Hetzelfde gebeurde met de rapporten van [voormalige UNHCHR] Zeid [Raad Al Hussein],” vervolgde de Zayas, verwijzend naar de voorganger van Bachelet. “Het gebrek aan professionalisme van het VN-secretariaat is een schande en moet worden blootgelegd door het maatschappelijk middenveld.”
“Ik was geen VN-werknemer met een salaris en niemand kon mij instructies geven,” merkte de Zayas op, “Een hoge commissaris is niet onafhankelijk en staat onder politieke druk. Ik doorstond de druk voor de missie, tijdens missie en na de missie. Een rapporteur moet onafhankelijk zijn. En ja hoor, ik werd onder druk gezet, geïntimideerd, beledigd door niet-gouvernementele organisaties en zelfs collega’s, maar ik kon doorgaan met mijn onderzoek en reflecteren wat ik op de lokatie zag en leerde. Ik ben geen ideoloog. Er zijn er veel in het VN-secretariaat. ‘
Voordat ze als hoge Commissaris bij de VN diende, was Bachelet een carrièrepoliticus in Chili, waar ze in 2006 de eerste vrouwelijke president van het land werd. Ze was de meest centristische figuur onder de leiders van het progressieve ‘roze tij’ dat zich in Latijns-Amerika voorhield. In januari werd een onderzoek naar de corruptie van haar zoon’s land deals afgesloten.
Tot zover de vertaling.
Lees voor het vervolg,
de originele Engelste tekst
op thegrayzone.com 6 juli 2019