Venezuela |
sep 2020
Bron: orinocotribune 21 september 2020 ~~~

Afgelopen donderdag plaatste de beroemde Chileense communist Camila Vallejo een tweet waarin zij de mensenrechtensituatie in Venezuela bekritiseerde en een zeer controversieel en twijfelachtig rapport van een zogenaamde “onafhankelijke” VN-missie voor feitenonderzoek accepteerde. Dit standpunt leverde haar ernstige kritiek op onder Chavistas in heel Latijns-Amerika en velen namen aan dat het ook het standpunt van de Chileense Communistische Partij was.

Deze zondag maakte de Chileense communistische partij – in een verklaring – haar standpunt over het rapport zelf bekend en veel deskundigen beschouwen het als een manier om afstand te nemen van de mening die Camila Vallejo op twitter heeft geuit: “Ik heb het al eerder gezegd en ik sta erop. De VN-rapporten over Venezuela zijn solide. De schendingen van de mensenrechten zijn onaanvaardbaar en kunnen niet ongestraft blijven in Venezuela of Chili. Ik hoop dat de Venezolanen over hun toekomst beslissen zonder militair ingrijpen van de VS”.

“Camila Vallejo lijkt een zeer dubieus verslag als waarheid te nemen, dat mede is opgesteld door haar eigen Chileense collega Francisco Cox, die werkte als advocaat voor dubieuze Chileense politici en een openlijke bewonderaar is van dictator Augusto Pinochet. We kunnen Vallejo natuurlijk de schuld geven voor het niet controleren van de feiten, van het rapport zelf en het raadplegen van betrouwbare Venezolaanse bronnen die haar zeker zouden vertellen (tenzij ze extreem rechts zijn) dat er in Venezuela een hoog niveau van respect voor de mensenrechten is,” zei een politieke analist tegen Orinoco Tribune.

“Maar naast de verantwoordelijkheid van Vallejo is het ook de schuld van het ontbreken van een goede internationale communicatiestrategie van de Venezolaanse regering en ook van enkele zogenaamde communisten of linksen buiten en binnen Venezuela, die soms het rechtse mensenrechtenverhaal gebruiken om Maduro’s regering aan te vallen of om aanklachten te uiten die soms niet met de waarheid overeenstemmen”, voegde hij eraan toe. “In Venezuela, net als in veel andere landen, gebeuren er slechte dingen op het gebied van de mensenrechten, maar het verschil in Venezuela is dat de verantwoordelijken meestal worden berecht en dat hooggeplaatste regeringsfunctionarissen het gebruik van geweld voortdurend ontmoedigen, zelfs in oorlogszuchtige omstandigheden waar dit land vaak onder heeft geleden.”

Hieronder volgen enkele van de meest relevante delen van de verklaring van de Chileense Communistische Partij:

“…zonder te doen alsof we ons verantwoorden voor de Venezolaanse staat, verklaren we dat we vertrouwen hebben in de inspanningen die de regering van dat land momenteel levert en zal blijven ontwikkelen, met de steun van de internationale gemeenschap, om de crisis die ze doormaakt te boven te komen. Daarom vinden wij het bemoedigend dat het samenwerkingsverdrag tussen de regering van Venezuela en het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de mensenrechten (UNHCR) onlangs is vernieuwd, een jaar na hun eerste bijeenkomst, waarin werd overeengekomen het aantal ambtenaren dat in het land actief is te verdrievoudigen en te werken aan de opening van een bureau in Venezuela, hetgeen het resultaat is van een proces van constructieve samenwerking tussen de partijen. Het is de weg die de sociale vrede nastreeft en die zijn vruchten heeft afgeworpen in de dialoog tussen de regering en de ‘non-coup’ democratische oppositie, die al een jaar aan de gang is en vooruitgang boekt voor de parlementsverkiezingen”.

Toevallig werd het “Rapport” over de mensenrechtensituatie in Venezuela openbaar gemaakt, gelijktijdig met de rondreis die Mike Pompeo, minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten, maakte naar Colombia, Brazilië en Guyana, met de kennelijke bedoeling om de staatsgreepsectoren in Venezuela te steunen, die onder leiding van Guaidó aandringen op buitenlandse interventie, vooruitlopend op hun nederlaag in het land. Dit is waar het misbruik van dit “verslag” op doelt.

Deze beschuldiging tegen Venezuela is, zoals erkend in het “Rapport”, het resultaat van werk dat van buiten het land is ontwikkeld, een tekst die is opgesteld op basis van op afstand verkregen versies, waarin geen echte uitwisseling met de autoriteiten van die staat heeft plaatsgevonden, dat wil zeggen, zonder feitelijk bewijs, niet een overzicht van de situaties die zijn ervaren, zodat de verwijzingen naar handelingen die in strijd zijn met de mensenrechten, niet valide zijn. In het “Rapport” wordt de situatie in een context geplaatst, waarbij wordt opgemerkt dat Venezuela nog steeds lijdt aan hyperinflatie en een ernstig tekort aan voedsel en medicijnen, maar er wordt met geen woord gerept over de blokkade en de buitenlandse inmenging onder leiding van de Verenigde Staten en Colombia, die de hoofdoorzaak van deze situatie is. Er wordt ook geen melding gemaakt van de massale terugkeer van Venezolanen naar hun land in de afgelopen tijd, waarvan de Chilenen rechtstreeks getuige zijn. In het verslag staat ook dat een deel van de oppositie vele midddelen heeft gebruikt, waaronder 19 pogingen tot staatsgreep en pogingen tegen het leven van de president, wat de complexe situatie van staatsgreep en samenzwerend geweld vanuit het buitenland aantoont, waartegen de Venezolaanse staat zich heeft moeten verdedigen.

Wat betreft de aanmaning aan Venezuela om onmiddellijk een doeltreffend onderzoek in te stellen, wordt in het “Rapport” de (eerder) aan de Verenigde Naties meegedeelde actuele situatie weggelaten, namelijk dat er onder leiding van de gerechtelijke autoriteiten van dat land momenteel al 517 functionarissen berecht worden voor foltering of wrede, onmenselijke of vernederende behandelingen, die hebben plaatsgevonden tussen 2017 en maart 2020, waarvan er 167 in hechtenis zijn gesteld. Tegelijkertijd zijn 731 ambtenaren berecht voor moord of schending van het recht op leven, waarvan er 436 in de gevangenis zitten.

Het is duidelijk dat het ook een vooruitgang is, als resultaat van de dialoog met de oppositie en de toezeggingen van de Hoge Commissaris, toen 110 gevangenen die tegen de regering gekant waren, gratie kregen, waarvan een aantal werd beschuldigd van terrorisme en opruiing, en samenspanden in een poging tot staatsgrepen of buitenlandse interventie.

Dit proces (de parlementsverkiezingen) is echter in gevaar en de uiteindelijke aanbeveling van het “Verslag” zou dit doel kunnen dienen, die voorstelt om juridische stappen te ondernemen tegen vertegenwoordigers van de Venezolaanse staat volgens de relevante interne wetgeving van elk land, ondanks dat , in tegenstelling tot de eigen bewering, de “redelijke gronden om aan te nemen” standaard niet voorziet in het bewijs van strafrechtelijke aansprakelijkheid. Dit kan een excuus zijn voor diegenen, zoals president Trump, Duque, Alamagro en anderen, die proberen Venezuela te onderwerpen door het gebruik van geweld, en het verkiezingsproces, het resultaat van de overeenkomst voor een democratisch samenleven, te belemmeren.

De Communistische Partij van Chili stelt de verdediging en de eerbiediging van de mensenrechten en de politieke oplossing van de controverses, ook in Venezuela, op de agenda. Daarom veroordeelt zij de escalatie van de communicatie, de diplomatie en de druk op derde landen, door de regering van de VS, waarvan de Chileense regering deel uitmaakt, om dit verkiezingsproces te destabiliseren, in diskrediet te brengen en de voorwaarden te scheppen voor een nieuwe crisis met destabiliserende bedoelingen.

Tegelijkertijd verwerpt zij het dubbele discours van degenen in Chili die zich proberen op te werpen als verdedigers van de mensenrechten en zwijgen over de repressie tegen volksdemonstraties, die in ons eigen land bij iedereen bekend is en waarbij doden en ernstig gewonden vallen, of van degenen die zich schuldig hebben gemaakt aan medeplichtigheid en doofpotaffaires voor de misdaden van de dictatuur en die van plan zijn het “verslag” aan te grijpen om hun flagrante campagne ter verwerping van een nieuwe grondwet op te voeren, door middel van een haatdragende communicatiecampagne van leugens.