Colombia |
mei 2021
Bron:  Greg Butterfield 
struggle-la-lucha   26 mei 2021 ~~~

Wanneer een gerespecteerde revolutionair sterft, galmt de impact over de hele wereld. Of, zoals de Chinese communistische leider Mao Zedong zei: “Sterven voor het volk weegt zwaarder dan de berg Tai, maar werken voor de fascisten en sterven voor de uitbuiters en onderdrukkers is lichter dan een veertje.”

Commandant Jesús Santrich, een communist en lid van het Nationaal Directoraat van de Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia-People’s Army (FARC-EP), Tweede Marquetalia, stierf voor het volk.

Santrich is volgens berichten, op 17 mei door een Colombiaanse militaire eenheid vermoord. De moord vond plaats op Venezolaans grondgebied nabij de Colombiaanse grens.

Na Santrich te hebben vermoord, sneden de moordenaars zijn linker pink af om zijn dood te verifiëren (en een premie van 1,5 miljoen dollar te innen die door de Colombiaanse en de Amerikaanse regering gezamenlijk op zijn hoofd was gezet), en vluchtten vervolgens met een helikopter terug naar Colombiaans grondgebied.

De moord, die in flagrante strijd met het internationale recht op het grondgebied van een ander land werd uitgevoerd, deed denken aan een soortgelijke operatie in 2008, toen Colombiaanse troepen FARC-commandant Raúl Reyes in Ecuador doodden.

Het gebeurde slechts vier dagen nadat het Colombiaanse hooggerechtshof de uitlevering van Santrich aan de Verenigde Staten had goedgekeurd. Zijn mede FARC-commandant Simón Trinidad wordt sinds zijn uitlevering aan de VS eind 2004 in volledige isolatie vastgehouden. Politiek gevangene Trinidad zit momenteel een straf uit van 60 jaar in een supermax gevangenis in Colorado.

“De rechtbank voert de bevelen van de gringos uit,” zei Santrich in een verklaring die de dag voor zijn dood werd vrijgegeven.

Het is geen toeval dat de uitspraak van het hof en de moord plaatsvonden tijdens de ongekende, maandenlange volksopstand in Colombia tegen het rechtse regime van president Iván Duque. Het was bedoeld als waarschuwing voor de strijders in de straten die zouden overwegen de beweging naar een hoger niveau te tillen, van rebellie naar aanhoudend verzet.

Een dergelijke aanslag op hoog niveau had niet kunnen plaatsvinden zonder de goedkeuring en betrokkenheid van het Pentagon en de regering-Biden. Allen zijn schuldig aan de moord op Santrich.

Een strijder voor het volk

Jesús Santrich was een van de meest gerenommeerde revolutionairen in Latijns-Amerika, een populaire en invloedrijke woordvoerder voor het revolutionaire marxisme en de weg van de gewapende strijd.

Hij was een leider van de Bolivariaanse Continentale Beweging (MCB), een alliantie van revolutionaire partijen en bewegingen in Zuid-Amerika.

Als internationalist pur sang zag men Santrich gewoonlijk een keffiyeh dragen als symbool van solidariteit met het Palestijnse volk. Het Israëlische apartheidsregime speelt een grote rol in het opleiden en aansturen van Colombia’s repressieve troepen, onder leiding van de Verenigde Staten, en Santrich voelde de hechte connectie met de strijd van Palestina.

Santrich was al op jonge leeftijd officieel blind en liep met behulp van een wandelstok. Maar zijn handicap was geen partij voor zijn revolutionaire vastberadenheid. Nadat hij zich begin jaren negentig bij de FARC had aangesloten, bewees hij zich al snel als een capabel organisator en strateeg, en werd commandant.

Zijn beste vrienden en kameraden, die hem Trichi noemden, spraken over zijn humor, dorst naar kennis en brede interesses. Santrich speelde saxofoon, componeerde gedichten en schilderde ondanks zijn visuele handicap.

Hij was ook een productief auteur. Op het moment van zijn dood schreef Santrich een reeks artikelen over de relatie tussen het marxisme en het Bolivarisme, de nationale bevrijdingsgedachte die volkeren in heel Latijns-Amerika verenigt.

VS – Colombia verraden vredesakkoorden

Santrich was lid van het team dat onderhandelde over de Havana-vredesakkoorden van 2016 tussen de regering van Colombia en de FARC-EP. Terwijl hij meerdere jaren in Cuba aan het vredesakkoord werkte, ontmoette en bevriende Santrich vele bezoekende activisten en revolutionairen uit de hele wereld.

Terwijl de onderhandelingen zich voortsleepten en de druk om tot een oplossing te komen toenam, waarschuwden Santrich en medeonderhandelaar Iván Márquez dat de FARC niet moest instemmen met ontwapening voordat het Colombiaanse regime aan zijn verplichtingen had voldaan. Zij werden echter terzijde geschoven.

Toen Santrich terugkeerde naar Colombia, werd het hem snel duidelijk dat de regering Duque en zijn bazen in Washington niet van plan waren de Havana Akkoorden te respecteren, en ze enkel gebruikten als een excuus om de guerrillabeweging te ontwapenen en te verdelen.

Santrich zelf, die op grond van het akkoord een zetel in het Congres en juridische onschendbaarheid was gegarandeerd, werd in de gevangenis gegooid op grond van valse beschuldigingen van “drugshandel”. Hij werd vastgehouden onder martelende, levensbedreigende omstandigheden.

Een massabeweging vocht voor zijn vrijlating en won die ook. Maar de dreiging van buitengerechtelijke executie of uitlevering aan de VS doemde nog steeds op.

Santrich ging ondergronds. In augustus 2019 kondigden Santrich, Márquez en anderen de oprichting aan van de FARC-EP, Tweede Marquetalia, een initiatief om de revolutionaire guerrillabeweging weer op te bouwen na het verraad van het vredesakkoord door Bogotá en Washington.

“Ofwel een langzame dood in een maximaal beveiligde gevangenis in een of andere hete woestijn in de VS, 30 meter onder de grond, zonder enige mensenrechten, zoals zijn jeugdige vriend, zijn kameraad uit Caribe Simón Trinidad, ofwel neergeschoten in een confrontatie,” schreef Alberto Pinzón Sánchez.

“Met dit perspectief… keerde hij terug naar de wapens, dit keer op een meer ‘symbolische’ manier, om met zijn kennis, ideeën en vooruitziende blik een groep voormalige kameraden te vergezellen die met hem het idee deelden dat het beter was te sterven in de strijd tegen het repressieve fascisme dan te knielen voor de perfide en bedrieglijke praktijken van het regime”.

Doodseskaders vermoorden voormalige guerrillastrijders

Tussen de ondertekening van de Havana-akkoorden in 2016 en april 2020 werden minstens 271 voormalige FARC-guerrilla’s vermoord door rechtse doodseskaders, samen met honderden gemeenschapsactivisten, studentenleiders, vakbondsmensen, journalisten en vertegenwoordigers van de inheemse en Afro-Colombiaanse gemeenschappen.

Santrich had het al eerder gezien.

Als studentenactivist aan het eind van de jaren tachtig en het begin van de jaren negentig nam de jonge Seuxis Pausias deel aan de organisatie van de Patriottische Unie-beweging, een eerdere poging om de decennialange burgeroorlog te keren en een krachtig alternatief voor sociale rechtvaardigheid op te bouwen tegenover de politieke partijen die werden gedomineerd door Colombia’s oligarchie en het VS-imperialisme.

Ook toen was het antwoord van Colombia’s heersende klasse, de grote landheren en de Amerikaanse geldschieters het ontketenen van doodseskaders om hun politieke tegenstanders uit te roeien.

Een goede vriend van Seuxis Pausias, een medestudentenleider, was een van de geëxecuteerden in 1991. Seuxis nam de naam van zijn gedode vriend aan – Jesús Santrich – als eerbetoon, en vertrok om zich bij de guerrilla aan te sluiten.

“Was het nodig om een blinde revolutionaire militant te executeren?” vroeg de Argentijnse revolutionair Néstor Kohan. “Waren het Amerikaanse Pentagon, het Israëlische leger en de Colombiaanse strijdkrachten zo bang voor een blinde die met een wandelstok liep?

“Ja, ze waren bang voor hem. En nu hij dood is… zullen ze nog banger worden, want het onwrikbare voorbeeld van deze communistische revolutionair zal zeker andere dimensies aannemen, zoals dat toendertijd gebeurde met Camilo Torres, Che Guevara en met zovele andere revolutionairen van Ons Amerika.”

Ter ere van hem heeft de Bolivariaanse Continentale Beweging 17 mei uitgeroepen tot de “Internationale Dag van de Wereldwijde Opstand tegen het Decadente en Criminele Imperialisme.”

¡Comandante Jesús Santrich, presente!

Topfoto: Commander Jesús Santrich after his release from prison in 2019.