Bron: Nino Pagliccia op OneWorld 5 oktober 2019 ~~~
Al diegenen die zich afvragen wie de leiding heeft in Venezuela, moeten stoppen met het lezen van de bevooroordeelde en verwarrende gevestigde media en moeten kijken naar wie het land vertegenwoordigt bij de Verenigde Naties. De VN is geen perfect instituut, maar het is er is wel duidelijkheid over het lidmaatschap, ondanks krachtige pogingen om die duidelijkheid te verhullen.
Veel media-inspanningen zijn gedaan om de illusie te wekken dat het legitieme Venezuela ‘bestuurd’ wordt door een zelfbenoemde (lees, niet-gekozen) interim-president (lees, voor een ongedefinieerde termijn) die presideert zonder leger, geen kabinet, geen gerechtelijk en geen erkend congres. Zijn naam wordt nauwelijks herkend in Venezuela, ware het niet voor de niet aflatende promotie door zijn grote voorstander, de regering van de Verenigde Staten.
Omdat we nog steeds worstelen met een oud geopolitiek wereldmodel dat ons verdeelde regio’s en landen heeft opgeleverd, Noord versus Zuid, Oost versus West en West versus de rest, kunnen we nu een nieuw type divisie toevoegen, Real versus Virtueel. Het ‘virtuele’ illusionaire Venezuela dat hierboven is gedefinieerd, heeft geen territorium dat het controleert, en zijn aanhangers hebben een programmatische agenda die alleen is gebaseerd op het negeren, negeren en negeren van de realiteit die hen omringt, in de hoop dat het zal verdwijnen.
Op de Algemene Vergadering van de VN afgelopen september was er geen dubbelzinnigheid. De legitieme regering van president Nicolas Maduro van de Bolivariaanse Republiek Venezuela werd vertegenwoordigd door haar vice-president Delcy Rodriguez, ondanks een gerapporteerde poging om te voorkomen dat zij zich tot de 74e UNGA richtte. Minister van Buitenlandse Zaken Jorge Arreaza, vice-minister van Buitenlandse Zaken Carlos Ron en de ambassadeur van Venezuela bij de VN Samuel Moncada maakten ook deel uit van de Venezolaanse delegatie.
Een onbepaalde groep afgevaardigden liep de hal uit toen Rodriguez het podium naderde om haar toespraak te houden. De gelijktijdige actie toonde een opzettelijke intentie en mogelijk voorafgaande overeenstemming. Wat nog belangrijker is, voor een oplettende waarnemer toonde het haar minachting niet tegen de spreker, zoals voorgesteld, maar tegen het ideaal van een instelling die verondersteld wordt een forum te zijn voor het uiten van officiële standpunten, meningsverschillen, rechtzettingen en ideologieën voor de hele wereld om te horen, te overwegen en er op voort te bouwen.
Die afgevaardigden waren vrij om weg te lopen en we weten dat ze uiteindelijk de toespraak van Rodriguez zullen lezen. In de context van de Verenigde Naties was dit echter meer een verklaring dat ze de geest van het VN-Handvest niet accepteerden en ervoor kozen om zichzelf tijdelijk uit te sluiten van die instelling. Daarbij negeerden, negeerden en negeerden ze de realiteit en legitimiteit van de Verenigde Naties. Ze legden hun houding tegenover Venezuela op het instituut van de VN.
Delcy Rodriguez daarentegen verwees naar de VN als de ‘heilige ruimte voor internationaal publiekrecht’ en erkende de VN als de ruimte voor directe communicatie zonder bemiddeling van gecompromitteerde media. Tijdens haar toespraak beriep zij zich meermaals op het VN-Handvest door te bevestigen dat de unilaterale dwangmaatregelen (sancties) die door de VS aan verschillende landen zijn opgelegd, tegen het VN-Handvest zijn. Dat zijn ze inderdaad. Alleen al “tussen 2015 en 2019 heeft de Amerikaanse regering meer dan 350 unilaterale dwangmaatregelen tegen Venezuela opgelegd”, waaronder particulieren en instellingen.
Delcy Rodriguez is een krachtige communicator. Ze heeft een rol gespeeld bij het verdedigen van Venezuela als vertegenwoordiger van het land bij de OAS tegen de herhaalde pogingen van de secretaris-generaal van die organisatie om Venezuela te veroordelen voor het overtreden van het Democratisch Handvest. Haar solide en overtuigende argumenten verhinderden een meerderheid van stemmen tegen Venezuela, hoewel ze daarmee ongewild de oprichting van de “Lima-groep” als een splintergroep van dat lichaam opriep.
Uiteindelijk besloot Venezuela zich terug te trekken uit de OAS, maar de regering heeft consequent de handvesten van alle internationale organisaties waartoe het behoort verdedigd en zich eraaan gehouden. Het is een handelsmerk van de Venezolaanse afgevaardigden geworden om de statuten van de organisatie te markeren wanneer ze ernaar verwijzen. Rodriguez, die het boekje van het VN-handvest in haar rechterhand toonde, maakte zelfs als laatste de opmerking: “Venezuela vraagt om een onderzoek naar alle beruchte schendingen van het VN-handvest door de Verenigde Staten.”
In haar toespraak heeft Rodriguez het Amerikaanse financiële systeem effectief aangepakt als de oorzaak van de geïnduceerde economische crisis in de wereld:
“Er is een nieuw soort terreur of staatsterrorisme opgelegd aan mensen, waarbij geen bommen gebruikt worden, maar banken en financiële instellingen die in ons digitale tijdperk eenvoudig een toets op het toetsenbord kunnen aanslaan.” “Het is de [US] Treasury Department de Economisch Pentagon dat de internationale betrekkingen militariseert … om regime-change op te leggen ”.
Ze voegde eraan toe dat Venezuela tussen 2015 en 2018 $ 130 miljard heeft verloren dat had kunnen worden gebruikt om aan de behoeften van de bevolking te voldoen via het ‘Bolivariaanse socialistische model’.
De Venezolaanse vice-president pakte geloofwaardig alle belangrijke kwesties aan die van invloed zijn op het Bolivariaanse socialistische model, maar misschien behaalde ze de hoogste score in geloofwaardigheid toen ze de beschuldigingen van de Colombiaanse president Ivan Duque overtuigend weerlegde dat Nicolas Maduro direct verantwoordelijk was voor zijn ‘steun voor criminelen en narcoterroristen’ groepen die actief zijn in Venezuela om Colombia aan te vallen. ”Om zijn punt te maken produceerde Duque foto-“bewijs” tijdens zijn toespraak bij de UNGA (Algemene vergadering van de VN). Onmiddelijk bleek echter dat die foto’s in Colombia zijn genomen. Het abrupte ontslag van de Colombiaanse inlichtingenchef die de foto’s heeft verstrekt, bevestigt volledig de lange geschiedenis van leugens om de regering Maduro in diskrediet te brengen.
Zoals Rodriguez zei, Venezuela is ‘waardig en ondeelbaar’. Wij geloven dat wat het echte Venezuela onderscheidt van zijn denkbeeldige illusie die gecreëerd is door de VS, juist die eigenschappen zijn, naast haar oprechtheid.
Nino Pagliccia is een activist en freelance schrijver gevestigd in Vancouver. Zij is een gepensioneerd onderzoeker aan de Universiteit van British Columbia, Canada. Zij is een Venezolaans-Canadees die volgt en schrijft over internationale betrekkingen met een focus op Amerika. Zij is de redacteur van het boek “Cuba Solidarity in Canada – Five Decades of People-to-People Foreign Relations” (2014), en levert regelmatig bijdragen aan Global Research.
*