Bron: nicanotes afgj.org 6 oktober 2022 ~~~
In 2009 schokte een door de VS gesteunde militaire staatsgreep in Honduras de regio en veroorzaakte massale nationale en internationale verontwaardiging, waarbij herstel van de democratische orde werd geëist. De solidariteit van Nicaragua met het volk van Honduras was duidelijk en doorslaggevend. Ter ondersteuning van de internationale pogingen om de staatsgreep ongedaan te maken, vergezelde Miguel D’Escoto, voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (voormalig minister van Buitenlandse Zaken van Nicaragua) president Manuel Zelaya naar Honduras, enkele dagen nadat hij illegaal was afgezet. Het Hondurese leger blokkeerde de landing van hun vliegtuig en schoot op de menigte die zich op de luchthaven had verzameld om hen te ontvangen. De solidariteit van Nicaragua bleef gedurende de 13 jaar durende crisis die daarop volgde.
Op 20 september 2022 sprak de Hondurese president Xiomara Castro de 77e zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties toe. Zij sprak de waarheid over de verwoestende gevolgen van de door de VS gesteunde staatsgreep van 2009, die uiteindelijk werd teruggedraaid dankzij het moedige verzet van het Hondurese volk en de internationale solidariteit.
Toespraak van de Hondurese president Xiomara Castro bij de VN
[De toespraak kan hier met Engelse synchroon vertaling worden bekeken ]
Nederlandse vertaling van de transcript:
Ik ben niet alleen de eerste vrouw die de eer heeft onze Centraal-Amerikaanse natie te leiden, maar ik vertegenwoordig ook de eerste democratisch gekozen regering na 13 jaar dictatuur, na de staatsgreep van 2009, vol wrede moorden en doodseskaders, twee afzonderlijke verkiezingsfraude, een pandemie en twee orkanen. Het is onmogelijk om de Hondurese bevolking en de grote karavanen van migranten te begrijpen zonder deze context van wreed lijden die we hebben moeten doorstaan.
Maar electorale democratie is niet voldoende om het materiële en geestelijke welzijn van ons volk te waarborgen.
Dertien jaar dictatuur, beschermd door de internationale gemeenschap, heeft ertoe geleid dat de staatsschuld van het land verzesvoudigd is en dat het armoedecijfer 74% bedraagt, het hoogste percentage in de geschiedenis van Honduras.
Vijf van de tien landgenoten leven in extreme armoede, maar het is mij duidelijk dat geen van deze cijfers indruk maakt op iemand in de wereld van vandaag die leeft onder een gelddictatuur die de armsten de meest draconische maatregelen van fiscale discipline oplegt, die het lijden van de verwaarloosde meerderheden vergroot en waar het speculatieve kapitaal geen grenzen kent.
Het is duidelijk dat als ons land vandaag de dag wil overleven, we deze veronderstelde soberheid moeten verwerpen die degenen beloont die de rijkdom in een paar handen concentreren en de ongelijkheid exponentieel doet toenemen.
Sinds we eind januari [in functie] zijn gekomen, hebben we een sterk verlangen naar consensus getoond, waarbij we steeds de vaste wil hebben uitgesproken om overeenstemming te bereiken over onze verbintenissen zonder ook maar één ervan te ontkennen. Maar de pogingen om de wil van het volk te ondermijnen komen van alle kanten. Er worden complotten gesmeed door dezelfde sectoren die het land hebben geplunderd en door hun bondgenoten bij de staatsgreep, die een schaamteloze antidemocratische houding aannemen, soms vermomd als diplomatie.
Het overheidsbeleid dat de afgelopen 13 jaar door het renteniersmodel* van de internationale financiële gemeenschap is ondersteund, heeft ons meegesleurd in een wereld vol geweld en armoede met mislukte en in de steek gelaten projecten, corruptie, plundering en drugshandel.
De internationale getuigen van de verkiezingsfraude van 2013 en 2017 waren niet onkundig van degenen die ons volk [tot lijden] veroordeelden, en toch waren ze zelfingenomen over de ergste plaag die ons land heeft getroffen. De arrogantie van het kapitaal en kleine belangen deden velen kiezen voor misleiding terwijl de georganiseerde misdaad het land naar de afgrond leidde.
De arme landen van de wereld zullen niet langer staatsgrepen, het gebruik van wetteloosheid**, of kleurrevoluties, meestal georganiseerd om onze enorme natuurlijke rijkdommen te plunderen, dulden. De geïndustrialiseerde landen van de wereld zijn verantwoordelijk voor de ernstige verslechtering van het milieu, maar zij laten ons betalen voor hun levensstijl, en daarvoor sparen zij niets om ons in hun plannen en in een eindeloze crisis te storten, waarbij zij ons met handen en voeten proberen vast te binden.
Het Honduras dat ik leid wordt opgebouwd met een visie van humanistische heroprichting, doordrongen van waardigheid en soevereiniteit, die zal doen wat wettelijk mogelijk is om ons milieu te herstellen en het algemeen welzijn voor onze hele bevolking te bereiken.
Deze willekeurige wereldorde is voor ons onaanvaardbaar: waar landen van de derde en vierde categorie zijn, waar degenen die zich beschaafd wanen niet moe worden om invasies, oorlogen, financiële speculaties uit te voeren en ons keer op keer te kruisigen met hun inflatie.
Ik neem dit platform om te eisen dat we gerespecteerd worden, we willen in vrede leven! Blijf NIET proberen Honduras te destabiliseren en zijn maatregelen te dicteren of te kiezen met wie we om moeten gaan.
Het volk is soeverein en dat heeft het afgelopen 28 november laten zien door mijn verkiezing te steunen, de grootste in de geschiedenis. En het verzet dat gedurende deze 13 jaar tegen de opgelegde dictatuur heeft gestreden, vergezelde mij massaal in de straten op 15 september, de dag van onze onafhankelijkheid, waarbij de publieke bedreigingen en de gewoonte om nationale goederen aan de hoogste bieder te leveren, werden verjaagd.
We zullen nooit meer het stereotype van de bananenrepubliek dragen; we zullen een einde maken aan de monopolies en oligopolies die onze economie alleen maar verarmen.
Een edelmoedig volk, dat onze bossen en rivieren heeft verdedigd, zal de honderden moorden op jongeren en op onze kameraad Berta Cáceres niet vergeten, noch de gedwongen verdwijning van Hondurese mannen en vrouwen vanwege hun manier van denken, zoals de vijf Garífuna-kameraden twee jaar geleden.
Elke millimeter van het thuisland dat in naam van de heilige markteconomie werd toegeëigend, met inbegrip van de zones voor werkgelegenheid en economische ontwikkeling (Zedes) en andere voorkeursregimes, werd bevloeid met het bloed van de oorspronkelijke volkeren. Mijn sociale en democratische regering zal terugkeren naar een staat van rechtvaardigheid en recht, zodat dit niet opnieuw gebeurt.
We werken hard om prioriteit te geven aan stimulering en het elimineren van fiscale misbruiken. We zijn al begonnen met het bevorderen van een wet voor energie als een openbaar goed, het herstel van de rechten van werknemers, steun voor onze interne markt door te investeren in landbouw voor voedselzekerheid, en het subsidiëren van de armsten die niet langer hoeven te betalen voor elektriciteit.
Wij hebben voorgesteld opnieuw te onderhandelen over vrijhandelsovereenkomsten. Wij hebben het soevereine besluit genomen om te investeren in onze ontwikkeling met invoersubstitutie, door te concurreren op de internationale markten zonder de excessen van de ontwikkelde landen te subsidiëren.
Voor vrouwen, die eeuwenlang niet bij de ontwikkeling zijn betrokken, zullen wij hun belang in de samenleving erkennen als onderdeel van haar basis. We zorgen voor gezondheid, kwaliteitsonderwijs, veiligheid en voedselsoevereiniteit voor onze kinderen en jongeren.
Voor Honduras is elke karavaan van migranten die de dictatuur van meer dan tien jaar ontvluchten, een hard verlies voor ons land en voor hun families. Deze exodus, veroorzaakt door het neoliberale onrecht, zorgt voor meer werkloosheid en bindt ons aan een ongewenste afhankelijkheid. In ons land genereren emigranten paradoxaal genoeg meer inkomsten in vreemde valuta dan veel van de traditionele exportproducten. Onze solidariteit en begeleiding zijn met de ontvangers van TPS*** (Tijdelijke Beschermde Status).
In Honduras kunnen we niet langer de hypocrisie steunen van een systeem dat nu een paar mensen veroordeelt voor misdaden in verband met drugshandel, maar hen meer dan tien jaar lang heeft gesteund bij het plegen van criminele acties, twee verkiezingsfraude en misdaden tegen het vaderland en tegen miljoenen Hondurezen.
Voor dit alles gaan we met steun van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties een internationale commissie oprichten om corruptie en straffeloosheid te bestrijden. Honduras heeft alleen een toekomst als het krachtige maatregelen neemt om de neoliberale economische dictatuur te ontmantelen.
Daarom zijn we al begonnen met de heroprichting van ons vaderland en van het onderwijs met de idealen en waarden van onze nationale held, Francisco Morazán Quezada.
*Rentier kapitalisme beschrijft de economische praktijk van het behalen van grote winsten zonder bij te dragen aan de samenleving.
**Lawfare is het gebruik van juridische systemen en instellingen om een tegenstander te beschadigen of te delegitimeren, of om individuen ervan te weerhouden hun wettelijke rechten te gebruiken.
***Tijdelijke Beschermde Status (TPS) staat mensen toe in de VS te wonen en te werken voor een periode waarin hun land een oorlog of milieuramp meemaakt.