Bron: Wakinyan LaPointe en Thorne LaPointe, Last Real Indians popularresistance 10 oktober 2022 ~~~
De Dag van de Inheemse Volkeren is een oproep tot een hoger bewustzijn, die niet alleen door mensen wordt bepaald, maar voortkomt uit de oorspronkelijke voorschriften van wat de Lakota ook wel wotakuye (relaties met al het leven) noemen.
Lakota kinderen wordt geleerd dat de aarde hun grootmoeder is, en dat zij deelnemers zijn in haar verhaal. Zij geeft ons leven, onderdak, voedsel, warmte, vreugde en vele andere geschenken. De kolonisten werd daarentegen geleerd dat Unci Maka (Grootmoeder Aarde) bezit was en bedoeld voor uitbuiting en kapitalistische ambities. Het wordt echter tijd dat de kolonisten zich van dit concept ontdoen, luisteren naar inheemse stemmen en investeren in Unci Maka als een verwante die inherent respect, eer en eerbied verdient.
Inheemse bewegingen dragen de generatiedromen en het vuur van hun voorgangers en voorouders die nodig zijn om de overgang in de wereld in gang te zetten. Inheemse verhalen en verhalenvertellers behoren misschien wel tot onze beste hoop om de koloniale verhalen te doorbreken die gericht zijn op een wijdverbreide kapitalistische aantasting van het milieu die al het leven bedreigt.
Inheemse volkeren en jongeren geven hoop op een betere toekomst als zij het voortouw nemen in dekolonisatie, in-heems bewustzijn en dekoloniale methoden die de ethiek van inheemse aarde en water bevrijden. Terwijl zij strijden voor verdragsrechten, mensenrechten, natuurrechten, ontmanteling en verplaatsing van koloniale systemen. Zij herinneren ons eraan wat het betekent om mens te zijn, en dat wij niet het hoofdverhaal zijn, dat is Unci Maka, en wij nemen slechts deel aan haar verhaal.
Het doel van dit artikel is te wijzen op de kern van wat nu nodig is. Het is de wijsheid, innovatie en moed van inheemse volkeren en jongeren om lokale en mondiale realiteiten vorm te geven en te transformeren met behulp van onze talen, verbeelding en waarden. Het is de zelfzorg, de rust en het welzijn die nodig zijn om briljante ideeën en bewegingen te voeden. Het zijn inheemse volkeren en jongeren die samen de koloniale verhalen tegengaan en overstijgen.
Telkens wanneer een inheemse persoon een plaats en ruimte betreedt, hebben hun waarheid en stem de kracht om koloniale normen te doorbreken die gebaseerd zijn op onrechtvaardigheid. Inheemse stemmen hebben het vermogen om in een en hetzelfde moment een inheems wereldbeeld, bevrijding, rechtvaardigheid en vrijheid in het mondiale en lokale bewustzijn te plaatsen.
In een koloniale ruimte zijn inheemse stemmen vernieuwend. Omdat ze de conventionele verhoudingen van de koloniale verbeelding doorbreken in ruimten die anti-inheems waren. En omdat inheemse stemmen nu meer dan ooit nodig zijn.
De Dag van de Inheemse Volkeren is een oproep tot actie, tot nadenken over hoe men zinvol kan deelnemen aan het verhaal van de inheemse wereld. Hoe men sociaal, economisch en politiek kan bijdragen tot het doorbreken en ontmantelen van de onhoudbare en verkeerd afgebakende verhaallijnen van het koloniale kolonialisme.
De Dag van de Inheemse Volkeren is vandaag, en elke dag, een herinnering aan de kolonisten dat onze verhalen nog niet voorbij zijn, en dat het tijd is om te luisteren.
Op deze dag gedenken en eren we de tijdloze geschenken en stemmen van onze voorouders, voorgangers, ouderen, inheemse volkeren, jongeren en degenen die naar de geestenwereld zijn gegaan. We gedenken de kinderen die nooit zijn teruggekeerd van kostscholen, en de overlevenden die dat wel hebben gedaan. We gedenken de wereldwijde inheemse bewegingen en hun strijd voor land en water. We gedenken allen die zich blijven verzetten tegen de koloniale krachten en die onze levenswijze blijven voortzetten.
Wopila Tanka (Onze oprechte en onmetelijke dank).