Bron: Stella Calloni, voltaire netwerk (SP) vertaling (EN) 17 mei 2018 ~~~
Stella Calloni onthult het geheime plan van SouthCom om de Bolivariaanse Republiek Venezuela omver te werpen. Dit document van 23 februari 2018 (inmiddels gepubliceerd door het Voltaire Netwerk), is in tegenspraak met de beloften die president Trump heeft gedaan om een einde te maken aan de regimechanges (geforceerde machtwisselingen) die het Amerikaanse imperiale beleid hebben gekenmerkt. Het toont aan dat het internationale beeld van de chaos in Venezuela volledig gefabriceerd is en een exclusieve uitvinding is van Angelsaksische propaganda.
Analyse van Stella Calloni
De Verenigde Staten en hun bondgenoten bereiden in stilte een brutaal plan voor om “een einde te maken aan de dictatuur” in Venezuela. Dit “Masterplan”, dat al goed op gang is gekomen, zal voor de volgende verkiezingen (Red: in venezuela – 20 mei 2018) operationeel worden en als ze er niet in slagen president Nicolás Maduro uit te schakelen, tijdens het offensief dat gepaard zal gaan met de totale propagandamachine, de media en bepaalde gewelddaden “voor de verdediging van de democratie”, dan staat plan B klaar, dat meerdere landen zal betrekken, om een “multilaterale troepenmacht” op te bouwen voor een militaire interventie.
Panama, Colombia, Brazilië en Guyana zullen een sleutelrol spelen, met de steun van Argentinië en andere “vrienden”, onder het commando van het Pentagon. Buurlanden zullen de gevechtstroepen met bases ondersteunen, met inbegrip van ziekenhuizen en voorraden voor de soldaten – alles staat klaar.
Dit alles staat in een 11 pagina’s tellend document dat de handtekening draagt van admiraal Kurt Walter Tidd, de huidige opperbevelhebber van US SouthCom, maar nog niet openbaar is gemaakt [1].
Het document analyseert de huidige situatie en valideert een anti-oproer oorlog (color-revolution) tegen Venezuela, ondersteund door perverse methoden van de psychologische oorlogsvoering, en onthult het gebruik van vervolging, intimidatie, reputage-schade en leugens die gebruikt worden als middel om zich niet alleen van de leiders van het volk, maar ook van het volk als zodanig te ontdoen.
Het verslag bevestigt dat “de Venezolaanse Chavista-dictatuur wankelt als gevolg van haar veelvuldige interne problemen, een groot tekort aan levensmiddelen, een uitputting van buitenlandse-valutabronnen en een welig tierende corruptie. De internationale steun, gewonnen met oliedollars, wordt steeds schaarser en de koopkracht van de nationale munt daalt voortdurend”.
Ze geven toe dat ze deze situatie uit de grond hebben gestampt, met een schokkende straffeloosheid, en zijn van mening dat dit niet zal veranderen. Ze rechtvaardigen hun acties door te beweren dat de Venezolaanse regering nieuwe “populistische” maatregelen zal nemen om aan de macht te blijven.
Verbazingwekkend is misschien de behandeling van de oppositie, die gemanipuleerd, geadviseerd en betaald wordt door de Verenigde Staten, want in het verslag lezen we dat “Maduro’s corrupte regime zal instorten, maar helaas hebben de verdeelde tegenstanders, legitieme verdedigers van de democratie en het welzijn van hun volk, niet genoeg macht om een einde te maken aan de Venezolaanse nachtmerrie”, vanwege hun interne ruzies, en een “corruptie die vergelijkbaar is met die van hun rivalen; en de minimale aangroei, geeft hen niet de kans om het beste uit deze situatie te halen en de noodzakelijke stappen te zetten om de staat van armoede en onzekerheid waarin de pressiegroep, die de linkse dictatuur uitoefent, het land heeft overspoeld, omver te werpen “.
Zij zijn van mening dat ze te maken hebben met “ongekende criminele acties in Latijns-Amerika”; hoewel de regering van Venezuela nooit tegen zijn buurlanden heeft opgetreden, maar eerder blijk heeft gegeven van intense solidariteit, zowel op regionaal als op internationaal niveau. Het Amerikaanse plan beweert dat “de democratie zich verspreidt in Amerika, een continent waar het radicale populisme de overhand zou krijgen”. Argentinië, Ecuador en Brazilië worden als voorbeeld genoemd. “Deze wedergeboorte van de democratie heeft de steun van zeer waardevolle vastbeslotenheid, en de omstandigheden in de regio zijn in haar voordeel. Het is tijd voor de Verenigde Staten om met concrete acties te bewijzen dat ze betrokken zijn bij dat proces, waarbij het omverwerpen van de Venezolaanse dictatuur zeker een continentaal keerpunt zal betekenen “.
Ze dringen er ook bij de Amerikaanse president Donald Trump op aan om in actie te komen, met het argument dat “het de eerste gelegenheid is voor de Trump-regering om haar visie op veiligheid en democratie naar voren te brengen. Het is van cruciaal belang dat de regering, maar ook het continent en de wereld zich actief inzetten. Het is tijd om in actie te komen”.
Dit impliceert – naast de definitieve uitroeiing van het Chavisme en de verdrijving van zijn vertegenwoordiger – het werken aan “het aanmoedigen van de ontevredenheid van het volk, door toenemende schaarste en prijsstijgingen” om de verwerping van de huidige dictator onomkeerbaar te maken.
Om de kunst van counter-insurgent perversie (gebruik maken van rebellie) te begrijpen, zou het voldoende zijn om het deel van het document te lezen dat aanbeveelt president Maduro “te belegeren , belachelijk te maken en hem voor te stellen als symbool van onhandigheid en incompetentie. Om hem te ontmaskeren als een marionet van Cuba”.
Het document stelt ook voor om de verdeeldheid tussen bepaalde leden van de groep die aan de macht zijn te vergroten, door de verschillen in de kwaliteit van het leven van de bevolking te benadrukken in vergelijking met die van hun leiders, en ervoor te zorgen dat deze verschillen worden versterkt.
Het idee bestaat erin om bliksemoperaties uit te voeren, zoals Mauricio Macri in Argentinië en Michel Temer in Brazilië bepaalde maatregelen hebben genomen in hun eigen land. Deze twee lakeien gehoorzamen aan de bevelen van Washington en zijn allebei corrupt, maar nu worden ze bij de gratie van het imperium gepresenteerd als “voorbeelden van transparantie” – binnen enkele uren hebben ze maatregelen genomen om de vernietiging van de natiestaten te garanderen met de precisie van een raketaanval.
Het document, ondertekend door het hoofd van SouthCom, eist dat de regering van Maduro onhoudbaar wordt gemaakt, om hem te dwingen te capituleren, te onderhandelen of te vluchten. Dit plan, dat bedoeld is om op korte termijn van de vermeende dictatuur van Venezuela af te komen, roept op tot een “verhoging van de interne instabiliteit tot een kritisch niveau, door onderkapitalisatie van het land, de vlucht van buitenlands kapitaal en de verslechtering van de monetaire basis door de toepassing van nieuwe inflatoire maatregelen”.
Een andere doelstelling – “de invoer volledig belemmeren en tegelijkertijd potentiële buitenlandse investeerders ontmoedigen, om de situatie voor de bevolking kritieker te maken”.
Dit 11 pagina’s tellende plan omvat ook “een beroep doen op zowel binnenlandse bondgenoten als anderen die vanuit het buitenland in het nationale scenario zijn opgenomen om protesten, rellen en onveiligheid, plunderingen, diefstallen, aanvallen en highjacking van schepen en andere transportmiddelen te genereren met de bedoeling het land te ontwrichten, inclusief de grensgebieden en op andere mogelijke manieren, waardoor de nationale veiligheid van de buurlanden in gevaar wordt gebracht”.
Zij vinden het belangrijk om “slachtoffers te maken” en de leiders hiervoor verantwoordelijk te houden en de dimensies van de humanitaire crisis voor de ogen van de hele wereld uit te vergroten, door gebruik te maken van de leugen van wijdverbreide corruptie van de machthebbers en door de regering te koppelen aan drugshandel om haar imago ten opzichte van de wereld en haar binnenlandse volgelingen in diskrediet te brengen. En het bevorderen van “vermoeidheid onder de leden van de PSUV” [Verenigde Socialistische Partij van Venezuela] “het aanzetten tot ontevredenheid onder elkaar, zodat zij de betrekkingen met de regering luidruchtig verbreken en de maatregelen en beperkingen verwerpen die ook op hen van toepassing zijn” en hen “zo zwak maken als de oppositie is, waardoor wrijving ontstaat tussen de PSUV en Somos Venezuela”.
Dat is nog niet alles. Het is ook nodig om “een plan te ontwerpen om de desertie van de meest gekwalificeerde beroepsbeoefenaars van het land te bereiken, om “het zonder beroepsbeoefenaars te laten”, wat de interne situatie nog zal verergeren en in dit verband de schuld bij de regering zal leggen “.
Militaire inmenging
Net als in een spannend boek, roept het document op tot “het gebruik van de legerofficieren als alternatief voor een definitieve oplossing” en “het verder verharden van de voorwaarden binnen de strijdkrachten om een staatsgreep uit te voeren voor het afsluiten van 2018, indien deze crisis de dictatuur niet doet instorten en de dictator niet besluit om op te stappen”.
Gezien het feit dat dit alles misschien niet zal lukken, en met een duidelijke minachting voor de Venezolaanse oppositie, stelt het plan voor om “het vuur aan de gemeenschappelijke grens met Colombia te blijven aanwakkeren. Uitbreiding van de smokkel van brandstof en andere goederen. De beweging van paramilitairen, gewapende invallen en drugshandel. Gewapende incidenten met de Venezolaanse veiligheidstroepen aan de grens “ en bovendien “paramilitairen rekruteren, voornamelijk in de vluchtelingenkampen in Cúcuta, La Guajira en het noorden van Santander, gebieden die grotendeels bevolkt zijn door Colombiaanse burgers die naar Venezuela zijn geëmigreerd en nu terugkeren, weglopend voor het regime, om destabiliserende activiteiten aan de gemeenschappelijke grens tussen beide landen te intensifiëren. Gebruik te maken van de lege ruimte achtergelaten door de FARC, de strijdlust van het ELN [Nationaal Bevrijdingsleger (Colombia)] en de activiteiten van het Golfkartel (paramilitairen) in het gebied”.
En hier is de blauwdruk voor de genadeslag – ” door de betrokkenheid van de geallieerde strijdkrachten bij de ondersteuning van de Venezolaanse legerofficieren voor te bereiden, of om de interne crisis onder controle te houden indien het initiatief lang op zich laat wachten (…) . Het instellen van een snelle tijdlijn die voorkomt dat de Dictator de controle over het internationale scenario blijft behouden. Indien nodig om op te treden voor de verkiezingen die voor april aanstaande zijn gepland”.
In feite worden deze verkiezingen op 20 mei gehouden en de Verenigde Staten en hun medestanders weigeren op voorhand de uitslag te erkennen. De kern van de zaak is ” de steun van de geallieerde autoriteiten van bevriende landen (Brazilië, Argentinië, Colombia, Panama en Guyana) te krijgen; de bevoorrading, de aflossing van de troepen, de medische en logistieke steun vanuit Panama te organiseren. Het goed gebruik maken van de faciliteiten van de elektronische controle en de inlichtingendiensten, de ziekenhuizen en de ingezette apparatuur in Darien [in de Panamese jungle], de geschikte vliegvelden van het ‘Colombian Plan’, evenals de landingsvelden van de oude militaire bases van Howard en Albrook [Panama], evenals die van “Rio Hato”, het Humanitair Regionaal Centrum van de Verenigde Naties, dat is opgezet voor catastrofes en humanitaire noodsituaties, en over een luchtlandingsveld en eigen opslagplaatsen beschikt”.
Zoals we kunnen zien, is dit al een interventiescenario waarin wordt voorgesteld
“het bevorderen van de basis (parkeren) van gevechtsvliegtuigen en helikopters, gepantserde voertuigen, inlichtingenposities en speciale militaire logistieke eenheden (politie, militaire officieren en gevangenissen) (…)
“Ontwikkeling van de militaire operatie onder internationale vlag, gesteund door de Conferentie van Latijns-Amerikaanse legers, onder de bescherming van de OAS en onder het toezicht, in juridisch en mediabelangstelling, van [OAS] Secretaris-Generaal Luis Almagro.
“De noodzaak van een versterking van het Continentale Commando met behulp van het handvest van het Inter-Amerikaanse Democratische Kapittel, met als doel een democratische breuk te voorkomen”.
En nog meer
“Brazilië, Argentinië, Colombia en Panama verenigen voor de bijdrage van een groter aantal troepen; gebruik maken van hun geografische nabijheid en ervaring in operaties in bos- of oerwoudgebieden. Het versterken van de internationale status met de aanwezigheid van gevechtseenheden uit de Verenigde Staten en de genoemde landen; onder het algemene commando van de Joint Chiefs of Staff onder leiding van de Verenigde Staten”.
De straffeloosheid waarmee alles achter de rug van het volk wordt voorbereid, in absolute illegaliteit, is verrassend, en dit maakt de recente Amerikaanse militaire manoeuvres in deze regio op de grens tussen Brazilië en Venezuela (Brazilië, Peru, Colombia), in het zuiden van de Atlantische Oceaan (Verenigde Staten, Chili, Groot-Brittannië, Argentinië), in het geval van Argentinië zonder toestemming van het nationale Congres, afgelopen oktober-november, begrijpelijk.
“Gebruik maken van de faciliteiten van het Panamese grondgebied voor de achterhoede en van de capaciteiten van Argentinië voor de beveiliging van de havens en maritieme posities (…) – Stel aan Brazilië en Guyana voor om gebruik te maken van hun immigrantensituatie, die wij aan de grens met Guyana willen aanmoedigen. – Coördineer de steun aan Colombia, Brazilië, Guyana, Aruba, Curaçao, Trinidad en Tobago en andere staten ten aanzien van de stroom Venezolaanse migranten als gevolg van de gebeurtenissen van de crisis”.
Het is ook gepland om
“internationale deelname aan deze inspanning te bevorderen als onderdeel van de Multilaterale Operatie met bijdragen van Staten, niet-statelijke organisaties en internationale instanties en adequate logistiek, inlichtingen en ondersteuning te bieden, met name door te anticiperen op de meest kwetsbare punten in Aruba, Puerto Carreño, Inirida, Maicao, Barranquilla en Sincelejo in Colombia, en Roraima, Manaos en Boavista in Brazilië”.
Hier hebben we dus het plan van een aangekondigde interventieoorlog voor ons liggen.
Strategische informatie
Het plan om “de symboliek van de aanwezigheid van de vertegenwoordiging en de steun van het volk van Chávez” tot zwijgen te brengen en de intimidatie in stand te houden “van de dictator als enige verantwoordelijk voor de crisis waarin hij de natie heeft ondergedompeld” en zijn naaste volgelingen, die van de crisis en de onmogelijkheid om eruit te komen zullen worden beschuldigd, is verbazingwekkend.
In een andere paragraaf roept de tekst op
het ongenoegen over het Maduro-regime versterken (…) wijzen op de onbekwaamheid van de integratiemechanismen die door de regimes van Cuba en Venezuela, met name ALBA (Bolivariaanse Alliantie van de Volkeren van Ons Amerika) en Petrocaribe, in het leven zijn geroepen.
Wat de media betreft, roept het door de Verenigde Staten opgestelde plan op tot een toename van de uitzendingen, in het land zelf, door de lokale en buitenlandse media, met verzonnen boodschappen op basis van getuigenverslagen en publicaties uit het land zelf, waarbij gebruik wordt gemaakt van alle middelen voor de verspreiding, met inbegrip van de sociale netwerken, en anderzijds “via de media op te roepen tot de noodzaak om een einde te maken aan deze situatie, omdat deze in wezen onhoudbaar is”
Een van de laatste paragrafen van het document probeert het gebruik van gewelddadige middelen door de “dictatuur” te “claimen” of te tonen, om internationale steun te verkrijgen, met behulp van “alle psychologische oorlogsvoering mogelijkheden van het Amerikaanse leger.”
Met andere woorden, het herhalen van dezelfde scenario’s van leugens, gefabriceerd nieuws, valse foto’s en video’s, en alles wat al gebruikt werd in de koloniale oorlogen van de 16e eeuw.
In het document wordt ook gesteld
« De Verenigde Staten zouden de OAS volledig moeten ondersteunen, het imago van de OAS moeten versterken en multilaterale instellingen van het inter-Amerikaanse systeem moeten aanbieden als instrumenten voor de oplossing van regionale problemen. Het bevorderen van het respect voor de zending van de militaire macht van de VN voor het opleggen van de vrede, is alleen de corrupte dictatuur van Nicolas Maduro verslagen”.
Stella Calloni is een Argentijns schrijfster en journaliste. Haar laatste boekpublicatie (2016) was: Operación Cóndor, pacto criminal.
Topfoto: Admiraal Kurt Walter Tidd, opperbevelhebber van US SouthCom – militair strateeg.
- [1] “Plan to overthrow the Venezuelan Dictatorship – “Masterstroke””, by Kurt W. Tidd, (publicatie van het Masterplan) Voltaire Network, 23 February 2018. (Engels)