Bron: mintpressnews, 4 juni 2019 ====
Alexander Rubinstein ====
Het Washington Office on Latin America (WOLA), een zelfbenoemde ‘mensenrechten’-NGO (niet-gouvernementele organisatie), circuleert op 1 juni een persbericht waarin het ogenschijnlijk aandringt op de terugkeer van de democratie in Venezuela.
Het persbericht citeert de “waarde” van “pressie-mechanismen” zoals “multilaterale” sancties indien deze “gekoppeld zijn aan duidelijke resultaten en voorkomen wordt dat de bredere bevolking wordt geschaad.” Maar de sancties tegen Venezuela zijn grotendeels unilaterale dwangmaatregelen van de Verenigde Staten gericht op het aanzetten tot onrust onder de bevolking tbv regime-change, hetgeen heeft geresulteerd in de dood van 40.000 Venezolanen tijdens de Trump-regering.
Richtend op één ronde Amerikaanse sancties, prees WOLA de ‘verschillende voordelen’ van de maatregelen voordat ze in het algemeen ‘brede’ sancties die de humanitaire crisis verslechteren veroordeelde.
“Wij geloven dat een vreedzame, democratische oplossing van de Venezolaanse crisis ook gepaard moet gaan met creatieve en aanhoudende diplomatie,” vervolgde WOLA en voegde een oproep toe voor steun voor nieuwe verkiezingen.
Het is een geschikte timing voor de zogenaamde mensenrechten-ngo om zich te laten gelden, aangezien de Venezolaanse oppositieleider en zelfbenoemde ‘interim-president’ Juan Guaido al heeft laten zien dat hij niet in staat is om een grootschalige militaire staatsgreep te plegen, en zijn andere pogingen om de de gekozen regering van Venezuela omver te werpen op spectaculaire wijze hebben gefaald.
WOLA vervolgt dat het de bemiddelingsinspanningen van “de Noorse regering” tussen de regering en de oppositie “ondersteunt”. Het maakt niet bekend dat zijn grootste donor in feite het Noorweegse Koninklijke Ministerie van Buitenlandse Zaken is.
Bovendien raakten die gesprekken in een patstelling. Zoals de Miami Herald opmerkt:
“Tussen de verschillende onderdelen die besproken werden, kwam de Guaido-delegatie met een mandaat dat elk voorstel met betrekking tot een presidentsverkiezing verbonden werd met het aftreden van Maduro. “
Met andere woorden, de oppositie weigerde in te stemmen met democratische verkiezingen als Maduro aanblijft. Toch, twee keer in het persbericht, maakte WOLA zijn steun voor nieuwe verkiezingen duidelijk. Het persbericht is in feite de laatste in een lange lijst van provocaties tegen de Venezolaanse regering door de zogenaamde mensenrechtenorganisatie.
NGO voor de mensenrechten of imperiaal adviesbureau?
De presentatie van WOLA als mensenrechten-NGO is op zijn minst dubieus. Haar Wikipedia-pagina lijkt meer op die van een Beltway-denktank, met financiering van buitenlandse regeringen en een groot aantal verschillende stichtingen en particulieren – waaronder de George Soros ‘Open Society Foundation en de Ford Foundation – Het soft-power apparaat van de Verenigde Staten.
WOLA verstrekt informatie en analyse voor het Witte Huis en het Congres en krijgt brede verspreiding in de media als een autoriteit op Latijns-Amerika, kenmerken die meer indicatief zijn voor een denktank voor het buitenlandbeleid dan een mensenrechten-NGO.
De hypocrisie van de groep in zijn ondubbelzinnige steun voor de Venezolaanse oppositie terwijl het zichzelf brandmerkt als pro-mensenrechten, heeft Noam Chomsky en een handvol andere academici en intellectuelen ertoe aangezet om ten minste twee open brieven aan de organisatie te schrijven, waarbij ze bezwaar maken dat de groep “veel goedkeurt” van de regime-change manouvre van Trump..
Terwijl WOLA nu de bemiddelingsinspanningen van zijn grootste weldoener de Noorse regering steunt, wijzen Chomsky en mede ondertekenaars in een open brief van 5 maart er op, dat WOLA’s “verzet tegen het aanbod voor bemiddeling door paus Franciscus en de neutrale regeringen van Mexico en Uruguay […] gevaarlijk” was.
“WOLA verwerpt zelfs de betrokkenheid van de VN bij onderhandelingen, zoals de VN-secretaris-generaal Antonio Guterres voorstelde, en beweert dat een rol van de VN moet worden beperkt tot het toezicht op een overgang [van macht]”, voegde Chomsky en de andere intellectuelen hieraan toe:
“Het is goed dat WOLA zich heeft onderscheiden … door zich te verzetten tegen Amerikaanse militaire interventie en de manipulatie van humanitaire hulp voor politieke doeleinden. Maar dat is niet voldoende. Het moet zich ondubbelzinnig verzetten tegen de hele vuile regimeveranderingsoperatie, de schendingen van het internationaal recht en de illegale sancties die zoveel leed veroorzaken. “
WOLA reageerde op de brief, maar volgens de intellectuelen slaagde het er niet in om de belangrijkste punten te beantwoorden. Bovendien, “WOLA Senior Fellow David Smilde schreef in The New York Times dat “Landen in de hele regio en de Verenigde Staten … de heer Maduro onder druk blijven zetten door het huidige sanctieregime te verzwaren.”
Hoewel het Juan Guaido niet expliciet erkent als president van Venezuela, neemt WOLA een eenduidige lijn tegen Nicolas Maduro. “Ik denk dat wat er gebeurde met Juan Guaido die zichzelf president of interim-president verklaarde, lang in de maak was. Het was niet gedicteerd door de Verenigde Staten,” verzekerde Smilde de luisteraars van Democracy Now!, alhoewel een groot aantal gebeurtenissen het tegenovergestelde aangeven.
Ondersteuning voor CIA-poot USAID
WOLA’s havik-houding ten opzichte van Venezuela kan verrassend lijken voor een “mensenrechten” organisatie, maar het is minder heftig voor degenen die bekend zijn met de geschiedenis van WOLA.
Jeremy Bigwood, een journalist die zich richt op Latijns-Amerika, schrijft:
WOLA ondersteunt ook ‘de promotie van de Verenigde Staten van Amerika voor internationale ontwikkeling’. In het grootste deel van Latijns-Amerika heeft dit geleid tot het creeren of overnemen van lokale NGO’s en vakbonden door USAID met als doel het Amerikaanse beleid uit te voeren, iets dat niets met democratie te maken heeft. ‘
MintPress News heeft USAID uitgebreid behandeld. De CIA-poot is een favoriet hulpmiddel bij deAmerikaanse regime-change pogingen en heeft zelfs de politiemachten van rechtse Latijns-Amerikaanse regeringen getraind in foltertechnieken.
De organisatie heeft ook twijfelachtige opvattingen geuit in de oorlog van de VS tegen drugs, met een uitgebreide analyse van het beleid van de Amerikaanse oorlog in Latijns-Amerika in 2005 waarin het pleitte voor ‘drugswetgeving in Rockefeller-stijl en privégevangenissen’.
“Je zou suicidaal moeten zijn”
Antropoloog en Honduras-expert Adrienne Pine schreef in 2010 over WOLA:
Sinds ik afgelopen juni naar DC verhuisde, hebben ten minste twee dozijn grassroots en non-profit activisten mij te vertrouwen gegeven dat ze al jaren wensen dat iemand WOLA zou uitdagen, maar dat, zoals een van hen me vertelde, “je suïcidaal moet zijn om dat te doen.”
Dat komt omdat de organisatie ‘zo krachtig en goed verbonden is dat het uitdagen ervan organisaties ernstig in gevaar kan brengen’.
In de nasleep van de staatsgreep in Honduras – waarbij een militaire operatie gewelddadig de linkse president Manuel Zelaya verwijderde – stelde WOLA-directeur Joy Olson voor dat plaats van dat Zelaya in ballingschap leeft, hij in Honduras gevangen zou kunnen worden gehouden .
Pine merkt op dat María Otero, de vrouw van WOLA-oprichter Joseph Eldridge, tijdens de staatsgreep diende als onderminister voor democratie en wereldzaken onder Hillary Clinton, en WOLA werkte in die periode nauw samen met het ministerie van Buitenlandse Zaken om de staatsgreep-regering te legitimeren.
Hoewel het niet expliciet de fake-regering van Juan Guaido heeft gesteund, plaatst WOLA’s standpunt ter ondersteuning van dodelijke sancties tegen het Venezolaanse volk – sancties die het internationaal recht en de grondbeginselen van mensenrechten schenden – de organisatie opnieuw vierkant in het kamp van het Amerikaanse imperium en mensenrechtenschendingen.
Originele Engelstalige Publicatie, op 4 juni 2019 door: Mintpressnews,
Medewerkers van de WOLA worden in de in Nederland gevestigde media als ‘Deskundigen’ neergezet en hun desinformatie regelmatig geciteerd. Zie als voorbeeld onze analyse van een nieuwsbericht in de NRC van 5 augustus 2018, over de drone attack op Maduro tijdens een openbare toespraak in Caracas.