Bron Wyatt Reed, op theGrayzone 29 augustus 2019
Terwijl Bolsonaro in Brazilië grootgrondbezitters in staat stelt om het Amazonegebied te verbranden, proberen professionele regime-changers zoals Jhanisse V. Daza de schuld voor de branden te verleggen naar de linkse regering van Bolivia, wiens president Evo Morales in oktober de verkiezingen tegemoet gaat.
Van Wyatt Reed
Terwijl branden, aangestoken door landeigenaren, bijna een maand lang in de Amazone woeden, is een groep door het Westen gesteunde informatiestrijders begonnen om verontwaardiging voor de extreemrechtse Braziliaanse regering om te buigen naar een handiger doelwit.
Nadat een zwerm van media iedereen de schuld heeft gegeven, van arme mensen die vlees eten tot China, is een nieuw doel in beeld gekomen: de linkse Boliviaanse regering van president Evo Morales.
Oorspronkelijk tevreden om Bolivianen alleen maar te beschuldigen dat ze niet snel genoeg reageren, schakelt de regime-change machine naar een hogere versnelling en doet de absurde bewering dat Bolivia de meeste verantwoordelijkheid draagt voor de Amazone-branden.
De campagne is georkestreerd door Jhanisse Vaca Daza, een anti-Morales-medewerker die in een recent BBC-rapport slechts als een ‘milieuactivist’ is geïdentificeerd en met de vinger naar de Boliviaanse president wees voor de branden.
Bij nadere beschouwing van het werk van Daza blijkt echter dat zij het speerpunt is van een netwerk van westerse organisaties, die leiders van regime-change-operaties van Venezuela tot Oost-Europa hebben getraind, en geadviseerd bij de aanhoudende anti-Chinese protesten in Hong Kong.
#SOSBolivia
Jhanisse V. Daza’s kwaadspreken over de sociaal-democratische regering Evo Morales in Bolivia, die ze regelmatig karikatureert als een ‘autoritair regime‘, kan nauwelijks grover worden.
Op haar sociale media-accounts heeft ze memes gedeeld die de democratisch gekozen president uitbeelden als een “dictator” gekleed met een matrozen pet, en met een snor in Hitler-stijl met de tekst “nee”.
Toen de Amazone-branden uitbraken, veranderde haar strategie echter.
Met behulp van de hashtag #SOSBolivia hebben Daza en haar bondgenoten verwijten de wereld in geslingerd, om ervoor te zorgen dat de milieucrisis optimaal wordt benut – ondanks berichten van de regering van Bolivia dat meer dan 85 procent van de branden binnen ongeveer acht dagen waren geblust.
Een rapport van NASA waaruit bleek dat de branden geconcentreerd waren in Brazilië, en een ander rapport waarin werd uitgelegd dat het meest getroffen gebied van Bolivia, Chiquitanía, niet eens in de Amazone ligt, waren blijkbaar ook van weinig belang voor degenen achter de hashtag-campagne.
Voorstanders van regime-change in Bolivia, variërend van uitgesproken libertariërs tot zelfbenoemde linksen, putten uit hetzelfde draaiboek dat ze decennia lang hebben ingezet tegen Venezuela, Nicaragua en Cuba. Het zijn hergebruikte technieken waarbij economische, fysieke en op media gebaseerde oorlogvoering wordt gebruikt om anti-imperialistische regeringen bij elke gelegenheid te ondermijnen en te delegitimeren.
De SOS-hashtag werd de afgelopen jaren populair bij de elite van Latijns-Amerika als een manier om de aandacht te vestigen op de veronderstelde ‘dictaturen’ waar ze, bij democratisch gekozen socialistisch bestuur, onder lijden. Ze hebben de slogan gebruikt in verschillende gewelddadige opstanden van de hogere klassen – vooral in de Venezolaanse guarimba’s van 2014 en 2017 en de Nicaraguaanse tranques van 2018.
Veelzeggend is dat de meest frequente gebruikers van de SOS-hashtag zelden of nooit hun pleidooi voor internationale hulp uitbreiden tot de vele slachtoffers van de rechtse, door de VS gesteunde regeringen van Honduras of Brazilië.
De kern van de sociale media-campagne #SOSBolivia is een weinig bekende NGO genaamd Ríos de Pie, (Standing Rivers). De groep werd iets meer dan een jaar geleden opgericht door Jhanisse V. Daza, een zelf verklaarde ‘mensenrechtenactivist’.
Hoewel de hashtag ongeveer een week online rondslingerde, ging het van start nadat de organisatie van Daza stijlvolle infographics begon te publiceren die de Boliviaanse regering beschuldigde van de verspreiding van de branden.
Hun reclamemateriaal, tweets en publiciteitsstunts waren bedoeld om de Boliviaanse regering te dwingen in te stemmen met ‘internationale hulp’. Toen de regering Morales de symbolische hulp van westerse staten accepteerde, waren er echter weinig aanwijzingen dat dit gebeurde vanwege een online publieke druk campagne. Dat weerhield Daza er niet van krediet te krijgen tijdens een rally.
“Weet je waarom [de hulp] arriveerde? Omdat burgers die geen autoriteiten zijn, burgers die – sommigen van ons zijn beïnvloeders … we hebben ons georganiseerd en hen onder druk gezet en de hulp is aangekomen, ‘verkondigde ze.
Het andere belangrijke doel van Daza en haar bondgenoten is om verontwaardiging in het buitenland op te wekken, vooral onder linksen in het wereldwijde noorden, en klimaatactivisten te mobiliseren tegen Bolivia. Greenwashing-groepen als Extinction Rebellion – die minder gericht zijn op een radicale uitdaging van het kapitalisme en meer op het voorkomen dat ze zichzelf levend zouden opeten – hebben dit weekend in heel Europa opgeroepen tot bijeenkomsten voor de ambassades van Bolivia.
En sommige voormalige koloniale Europese mogendheden houden van wat ze horen. Toen Jhanisse Vaca Daza in februari een toespraak hield voor TEDx, waarin een “strategische geweldloze strijd” werd uiteengezet om Morales omver te werpen, werd haar evenement gesponsord door de Spaanse ambassade in Bolivia.
Spanje koloniseerde het land van het hedendaagse Bolivia gedurende honderden jaren en blijft de socialistische regering van het land vandaag ondermijnen. President Morales heeft uitgehaald naar buitenlandse mogendheden zoals Spanje, die zijn controle over het politieke systeem en de natuurlijke hulpbronnen van het land willen inperken: “We zullen altijd vechten tegen kolonialisme en imperialisme.“
De staatsgreep-juniors gaan naar Harvard
De drang om progressieven in de imperialistiche kerngroep te krijgen, om verwarring te zaaien tussen de extreem-rechtse Bolsonaro en de PinkTide-progressieven, maakt deel uit van een grotere strategie gericht op het internationaal isoleren van Bolivia door haar enige potentiële bondgenoten ervan te overtuigen dat het land niet echt socialistisch is.
Maar Jhanisse Daza is zelf nauwelijks een socialist en verre van een onpartijdige waarnemer. Haar LinkedIn imponeert met anti-regeringsreferenties en de bewering dat Ríos de Pie momenteel het Morales-regime bestrijdt en gewone burgers organiseert om hun rechten te verdedigen door geweldloze protesten.
Volgens haar openbaar beschikbare Facebook-profiel heeft Daza een Boliviaans paspoort en vermeldt haar geboortestad als de hoofdstad van het land, Sucre. Ze heeft echter een aanzienlijk deel van haar educatieve en professionele carrière in de Verenigde Staten doorgebracht.
Ze ging naar de Kent State University in Ohio, waar haar proefschrift zich richtte op ‘Autoritaire regimes in Zuid-Amerika’ en vervolgens academische programma’s voltooide in Groot-Brittannië en Chili.
Daza studeerde vervolgens aan de elite Harvard Kennedy School en nam deel aan het programma ‘Leading Non-Violent Movements for Social Progress‘.
De Kennedy School is een toevluchtsoord geworden voor expat-regime-change-kaders sinds de progressieve golf over Latijns-Amerika raasde. Onder de alumni en faculteit van de school is een who’s who van de staatsgreepregering die de VS onlangs heeft willen installeren in plaats van de gekozen regering van Venezuela: Ricardo Hausmann, Leopoldo Lopez, Juan Ignacio Hernandez en Carlos Vecchio.
Deze personen hebben sindsdien het voortouw genomen om de olievelden van Venezuela opnieuw te privatiseren, in de hoop hun eigen persoonlijke financiële belangen veilig te stellen, door te helpen de olierijkdom van Venezuela over te dragen aan de Amerikaanse energiesector. Ze houden zich dom, door te beweren dat ze louter functionarissen zijn van een zogenaamde Venezolaanse regering in plaats van afgezanten van de oliemaatschappijen, die ze hebben vertegenwoordigd. (Zoals The Grayzone meldde, is Vecchio de voormalige advocaat van ExxonMobil.)
Overigens is Daza indirect verbonden met de oude extreem-rechtse leider van de regime-change staatsgreep in Venezuela, Leopoldo Lopez, via zijn eerste neef, Thor Halvorssen, die haar werk ondersteunt via zijn Human Rights Foundation. (Daza prees ook Lopez op haar openbaar beschikbare Instagram-account.)
Halvorssen, de zoon van een Venezolaanse oligarch, is een voormalige libertaire activist van de campus, die de mensenrechtenindustrie is binnengekomen met hulp van rechtse miljardairs zoals Peter Thiel, van conservatieve stichtingen en van internationale NGO’s zoals Amnesty International.
Zijn Human Rights Foundation (HRF) is in trendsettende media-publicaties aangeduid als het ‘Davos voor dissidenten’, en inderdaad, het fungeert als een trainingsnetwerk voor verbannen activisten die de regeringen van door Washington voor regime-change beoogde staten omver willen werpen.
“Geweldloze actie … als een massavernietigingswapen”
In mei starte de HRF met ‘Freedom Fellowships’ (een studiefons) voor tien ‘anti-autoritaire’ activisten, op plaatsen die de NAVO-regeringen willen destabiliseren, waaronder Venezuela, Nicaragua, Rusland en Hong Kong.
Jhanisse V. Daza werd door HRF aangesteld als manager van de ‘Freedom Fellowships’. Op de pagina van de stichting verklaart ze dat: “Dankzij de Freedom Fellowship, [was ze] mede-oprichter van een beweging in Bolivia genaamd Ríos de Pie. Het is al een van de toonaangevende geweldloze verzetsbewegingen geworden tegen het autoritaire regime van Evo Morales.”
In 2014 nam de BBC deel aan trainingssessies onder toezicht van de HRF van Halvorssen op het Oslo Freedom Forum. In de kelder van een luxe hotel in Oslo, vertelde correspondent Laura Kuenssberg getuige te zijn geweest van “een school voor revolutie” waar activisten, waaronder door de VS gefinancierde leiders van het Uyghur World Congress en front-line activisten in Occupy Central-protesten van Hong Kong, leerden hoe je succesvol een regering ten val kunt brengen. ‘
Kuenssberg van de BBC meldde: “Er is ons verteld dat veel demonstranten in Hong Kong lang voordat ze de straat op gingen, werden getraind om geweldloze actie te gebruiken, zoals ze het beschrijven, als een massavernietigingswapen.”
Daza is sinds 2015 consequent betrokken bij het Oslo Freedom Forum.
Tijdens het evenement in New York in 2018 sloot ze zich aan bij toonaangevende Venezolaanse regime-activisten, waaronder Joanna Hausmann, de dochter van de economische topadviseur van de door de VS aangestelde coup-leider Juan Guaidó’s, en een YouTube-persoonlijkheid die samenwerkte met de New York Times voor een anti-Chavista propagandavideo die de eigen ethische code van de krant van heeft overtreden.
Banden met door de overheid gefinancierde regime-change-groepen
HRF is niet de enige door de westerse regering gesteunde regime-change groep die de carrière van Jhanisse V. Daza heeft voortgestuwd.
Toen de Human Rights Foundation aankondigde dat Daza in 2019 een van haar ‘freedom fellows’ was, merkte de organisatie op dat deze ‘pilotkans’ werd gesponsord ‘in samenwerking met CANVAS’ ofwel het Center for Applied Violent Action and Strategies.
CANVAS heeft ook het online programma gesponsord waar Daza is afgestudeerd aan de Kennedy School van Harvard. Studenten zoals zij kregen een “systematische kans voor geweldloze leiders van de sociale middenklasse om te leren van de ervaringen van collega’s en door de coaching van de Harvard / CANVAS-faculteit”, aldus de Kennedy School-literatuur.
Zoals The Grayzone heeft gemeld, werd CANVAS grotendeels gefinancierd via de National Endowment for Democracy [NED], een CIA-poot die fungeert als het belangrijkste wapen van de Amerikaanse regering om regime-change te bevorderen.
Volgens interne e-mails van Stratfor, een inlichtingenbedrijf dat bekend staat als de “schaduw-CIA“, heeft CANVAS “mogelijk ook CIA-financiering en training ontvangen tijdens de anti-Milosevic-strijd van 1999/2000.”
CANVAS kwam voort uit de Otpor! beweging, een door de VS gesteund kader van jeugdactivisten die de Servische president Slobodan Milosevic, die door de NAVO werd omvergeworpen omdat deze onvoldoende kneedbaar was, ten val brachten.
Een e-mail van een Stratfor-medewerker zegt: “de kinderen die OTPOR runden, groeiden op, trokken pakken aan en ontwierpen CANVAS … of met andere woorden een” export-a-revolution “-groep die de kiemen zaaide voor een AANTAL color-revoluties. Ze zijn nog steeds verslaafd aan Amerikaanse financiering en gaan in principe de hele wereld over om dictators en autocratische regeringen omver te werpen (regeringen die de VS niet leuk vinden;). “
Stratfor onthulde dat CANVAS in 2005 “zijn aandacht op Venezuela richtte”, na het voorbereiden van oppositiebewegingen, die pro-NAVO-regime-change operaties in Oost-Europa leidden. Onder degenen die door CANVAS werden getraind, waren de leiders van de staatsgreep van Venezuela dit jaar, waaronder Juan Guaido, Leopoldo Lopez, en tal van personen van de door de VS ondersteunde Popular Will-partij.
“Ze hebben te gekke vaardigheden,” zei Stratfor over de CANVAS-trainers. “Wanneer je studenten aan vijf Venezolaanse universiteiten tegelijkertijd demonstraties ziet houden, weet je dat de training voorbij is en het echte werk is begonnen.”
Plots is het ‘echte werk’ van professionele regime-changers zoals HRF en CANVAS geconcentreerd op Bolivia, een progressieve Latijns-Amerikaanse regering die nog niet de volledige woede van Washington over zich heen kreeg, zoals Venezuela, Nicaragua of Cuba.
En Daza is een directe bondgenoot van CANVAS-oprichter Srdja Popovic, de voormalige leider van de door het Westen gesteunde Servische regime-change groep Otpor !. Hij promoot haar op zijn Twitter-account en beschuldigt Bolivia van “slecht bestuur” en “milieuramp”.
De relatie gaat verder terug. In mei 2018 plaatste de Boliviaanse anti-Morales-activiste een foto met Popovic op haar openbare Facebook-pagina, met de opmerking: “Ik ben nu in de hemel.”
Zwijgen over Bolsonaro, waarschuwingen voor geweld tegen Evo
Jhanisse V. Daza verbergt, net als haar tegenhangers in andere landen waarop de VS zich richten, haar cynische ambities voor regime-change met een fineer van humanitaire goodwill en zendt schijnbare zorgen uit voor inheemse volkeren en andere gemarginaliseerde groepen.
Maar haar twijfelachtige implicatie dat de eerste inheemse president van de wereld in het geheim anti-inheemse gevoelens herbergt, is niet aangekomen bij de mensen in kwestie.
Inheemse groepen in Bolivia hebben de kandidatuur van Morales de afgelopen drie verkiezingen met ruime marges ondersteund, en deze steun zal naar verwachting in de volgende verkiezingen voortgaan.
Daarom zijn de inspanningen van Daza zo cruciaal voor de voortdurende westerse inspanningen om progressieve regeringen in Latijns-Amerika omver te werpen. Door een verhaal te bestendigen waarin de verwoestende branden in het Amazonegebied eigenlijk een bijproduct zijn van het socialisme, en niet van het kapitalistische expansionisme zoals algemeen wordt erkend, zelfs door de reguliere media, als de bron van de crisis, is Daza in staat om tegelijkertijd progressieve regeringen te demoniseren en de extreemrechtse regering van Brazilië schadeloos te stellen.
Haar bazen bij de Human Rights Foundation hebben Bolsonaro niet één keer op Twitter genoemd sinds de extreem-rechtse demagoog de macht nam. Ondanks bijna universele veroordeling van over de hele wereld voor zijn vele racistische, seksistische, xenofobe, anti-inheemse en homofobe opmerkingen en beleidsmaatregelen, heeft de organisatie gezwegen.
Het is duidelijk dat de extern opgelegde rechtse regeringen die momenteel de rijkdom van Latijns-Amerika privatiseren,voor de stichting en hun ontvangers van de Freedom Fellowship geen noemenswaardige mensenrechtenschenders zijn.
Terwijl ze haar Rios de Pie-NGO aanprijst omdat die ‘het gebruik van geweldloosheid als de belangrijkste vorm van protest verspreidt’, waarschuwde Daza op de blog van Iyad al-Baghdadi – een andere regime-activist die wordt gepromoot door HRF – dat ‘één burgerbeweging alleen, niet kan garanderen dat Bolivianen geen radicalere maatregelen zullen nemen. Geweld is een reëel risico wanneer mensen hun wensen belemmerd zien door autoritaire structuren.”
Wyatt Reed
Wyatt Reed is een in Virginia gevestigde activist en journalist die zich bezighoudt met klimaat- en raciale rechtvaardigheidsbewegingen en kwesties met betrekking tot buitenlands beleid. Volg hem op Twitter op @ wyattreed13.