Venezuela,wat kan ik doen |
okt 2019

Een interview met econoom Pablo Gimenez van het netwerk ‘Pueblo a Pueblo’. – 

Bron: Pablo Jimenez van FRFI
op venezuelanalysis 29 oktober 2019 ~~~

Terwijl de Amerikaanse sancties Venezuela proberen te wurgen, met meer dan $ 130 miljard verlies en de invoer van voedsel en medicijnen geblokkeerd, hetgeen bijdroeg ​​aan de dood van ten minste 40.000 mensen, vechten krachtige volksinitiatieven terug en bouwen een alternatief op voor de tekorten en inflatie veroorzaakt door de wrede blokkade en de economische crisis.

Een dergelijk initiatief is Pueblo a Pueblo (‘People to People’), waarbij landelijke producenten worden gekoppeld aan gemeenschappen in de steden, zodat productie, distributie en consumptie worden samengevoegd. Dit voorkomt dat speculanten massaal inkopen om vervolgens voor torenhoge prijzen te verkopen, en het ondermijnt de smokkelaars die voedsel over de grens brengen voor doorverkoop in Colombia. Het bestrijdt ook de afhankelijkheid van import die zo vaak de economie van olieproducerende landen ontregelt.

Pueblo a Pueblo is niet alleen een boerenmarkt, maar bepaalt de prijzen en plant de productie via assemblages, en organiseert met gemeenten en coöperaties om democratische verdeling in de arbeidersbuurten in de steden te waarborgen. Voedsel wordt rechtstreeks naar georganiseerde evenementen gebracht waar een gemeenschapsmaaltijd wordt geserveerd, door collectieven die de deelnemers producten aanbieden, die 70% goedkoper zijn dan op de markt.

Het zijn dergelijke initiatieven, vaak geleid door vrouwen, die de logica van het kapitalisme uitdagen en Amerikaanse sancties bestrijden. Het is precies dit basisverzet, deze participerende democratie in de praktijk, die in onze kapitalistische media wordt onderdrukt en gecensureerd.

Fight Racism! Fight Imperialism! [FRFI] interviewde Pablo Gimenez, medewerker van Pueblo a Pueblo en professor in de politieke economie aan de Bolivariaanse Universiteit van Venezuela, Caracas.

FRFI: Wat is het werk van het Pueblo a Pueblo-netwerk? Kunt u enkele voorbeelden geven van hoe u lokaal en nationaal werkt?

Pablo Gimenez: Pueblo a Pueblo is een volksproject voor de productie, distributie en consumptie van voedsel dat kleine en middelgrote landbouwproducenten samenbrengt en hen rechtstreeks verbindt met de stedelijke bevolking, volgens een methode van dubbele participatie, waarbij producenten en consumenten samenwerken om prijzen vast te stellen in een transparante manier. Dit is bedoeld om de problemen op te lossen die zich voordoen in de distributieketens, commercialisering en levering van landbouwproducten, en het mijden van speculanten en beïnvloeding van de prijsvorming. Een vergadering bespreekt de productiekosten voor die week, waarna de producten worden verplaatst naar verzamelcentra van waar ze worden vervoerd naar Caracas en andere steden in het land om georganiseerde evenementen voor hun consumptie te organiseren. We werken onder de slogan: ‘voedsel is geen handelswaar, maar een mensenrecht’. In dit uitwisselingssysteem is er geen liefdewerk of bedrog; deelname, kostenstructuren en transparante prijzen (bekend en goedgekeurd door alle partijen) stellen iedereen in staat om een ​​billijke vergoeding te ontvangen voor hun werk en bijdrage aan de regeling, evenals het produceren van het nodige voedsel om aan de basisbehoeften te voldoen.

Op 100 hectare van de gemeente Carache, in de staat Trujillo, bewerken 140 gezinnen het land om wekelijks 2.500 stedelijke gezinnen te bevoorraden; gemiddeld ontvangt elke persoon 3 kg producten.

Sommige items uit de meest uiteenlopende gebieden van het land zijn in het schema opgenomen. Het afgelegen bergstadje Mucuchies in Merida produceert bijvoorbeeld inheemse aardappelzaden voor de teelt in omliggende gebieden via een alliantie met de coöperatie Integral Producers of the Paramo (Proinpa). Ze werken samen met Pueblo a Pueblo via een plan genaamd: ‘Aardappels voor het leven en niet voor kapitaal’ (voorheen moesten ze vertrouwen op tussenpersonen die hun gewassen tegen zeer lage prijzen opkochten en ze met enorme opslagen doorverkochten). De collectieve controle van de productiecyclus van zaad tot consumptie heeft belangrijke resultaten opgeleverd. Het plan ‘Aardappels voor het leven’ heeft de economische activiteit in Mucuchies gestimuleerd en heeft een bedrijf voor sociaal vastgoed dat de opslag van aardappelen in Mérida en de zakkenfabriek Sisal Fibrovensa beheert opnieuw leven ingeblazen.

Op 5 oktober hebben we 201 opeenvolgende dagen van voedselproductie en -distributie voltooid, met meer dan de mijlpaal van 2500 ton geproduceerd voedsel sinds 2015. Onlangs won Pueblo a Pueblo een prijs van de Alliantie voor voedselsoevereiniteit van de Verenigde Staten, een gelegenheid die wij beschouwen als bevorderlijk om de vorming van internationale brigades voor de inzameling en overdracht van zaden aan producenten in Venezuela te consolideren, door samenwerkingsnetwerken tussen volkeren te ontwikkelen in overeenstemming met onze principes.
De USFSA is een netwerk van basisorganisaties dat jaarlijks de voedselsoevereiniteitsprijs toekent, om projecten te erkennen die werken voor een meer democratisch voedselsysteem. Deze prijs is ontwikkeld om zich te verzetten tegen de WereldVoedselPrijs, die werd opgericht door ‘de vader van de Groene Revolutie’ Norman Borlaug [wiens praktijken zijn gebruikt om voedselsoevereiniteit te ondermijnen en tegelijkertijd de afhankelijkheid van grote agrarische bedrijven te vergroten].
De USFSA erkende specifiek ons ​​werk voor ‘de opbouw van volksmacht om het kapitalisme en imperialisme te confronteren, inspanningen voor de overgang naar een socialistische economie, herstel van zaadvariëteiten, vermindering van het gebruik van landbouwchemicaliën, organisatie in voedseldistributie en versterking van de positie van vrouwen in leiderschap. ‘ Dit was een grote prestatie voor ons.

FRFI: Wat is de impact geweest van de Amerikaanse blokkade en imperialistische agressie? Kun je praten over de realiteit in Venezuela, hoe tekorten de gemeenschappen beïnvloeden, hoe mensen overleven? Hoe draagt ​​het werk dat u doet bij aan weerstand?

PG: Sancties hebben grote gevolgen voor het land in het algemeen, met name voor huishoudens en in het bijzonder in de familiale landbouwsector. Voor producenten zijn de belangrijkste problemen, de toegang tot zaden en inputs. Dankzij platforms zoals Pueblo a Pueblo die de toegang tot zaden garanderen voor iedereen die deelneemt aan het plan, overleven mensen echter door de productie te verhogen en hun inkomsten te garanderen. Er is ook het transportprobleem, transport heeft te lijden gehad onder toenemende onderhoudskosten, gebrek aan reserveonderdelen en reiskosten. Niettemin streeft Pueblo a Pueblo er voortdurend naar om deze moeilijkheden te overwinnen en levert het enorme inspanningen om de logistiek van het transport van producten elke dag te garanderen. Voor consumenten is de koopkracht aanzienlijk gedaald, hetgeen betekent dat niet alle producten kunnen worden gekocht. Dit illustreert dat onze distributie moet worden uitgebreid naar nieuwe georganiseerde gemeenschappen en nieuwe georganiseerde consumptie-evenementen, waarbij andere manieren moeten worden gevonden om voedsel te distribueren. We staan ​​dus voor de problemen van het plannen van productie en distributie om de effecten van sancties te verzachten, en weerstand te bieden aan de multidimensionale oorlogvoering waarmee Venezuela wordt geconfronteerd.

Pueblo a Pueblo is misschien wel het grootste ervaringsproject van zelfbeheerde sociaal-productieve integratie op nationaal niveau. We produceren en bieden weerstand, ontwikkelen de zelfredzaamheid van de bevolking en dragen bij aan de constructie van een alternatieve economie van onderaf, met behoud van de verbinding met de principes van de Bolivariaanse revolutie en het socialistische project in de 21ste eeuw. Ons project is niet alleen een plan voor de verkoop van voedsel tegen prijzen onder de markt, noch is het een vorm van voedselbezorging. In plaats daarvan ontwikkelen we een nieuwe manier van verbinden: zelfbeheerd socialisme, voedsel produceren en dit gezamenlijk verspreiden, zonder tussenpersonen, volgens een plan dat is georganiseerd om aan de behoeften te voldoen. Dit stelt de economische planning van het georganiseerde volk rechtstreeks tegenover de kapitalistische productieverhoudingen.

Ons netwerk daagt niet alleen de gevestigde paradigma’s van voedselproductie uit, maar biedt ook oplossingen te midden van een intense economische oorlog die met name de arbeidersklasse treft. De economische crisis, de sancties, de financiële en commerciële blokkade, gepromoot door de Trump-regering, maken van het Pueblo a Pueblo initiatief een echt heroïsche daad, buiten alle [kapitalistische] economische rationaliteit. Ze zeggen dat crises kansen zijn, die mensen ertoe aanzetten de voorwaarden te vinden om diezelfde crises te overwinnen. Onze mensen geven niet op of twijfelen in onze strijd, integendeel, we creëren nieuwe voorwaarden om te overwinnen. Onze rebellenkreet sinds het begin van de Bolivariaanse revolutie is vandaag de dag nog net zo waar: ‘Alleen de mensen redden de mensen’.

FRFI: Hoe denkt u dat solidariteitsactivisten in het imperialistische Groot-Brittannië het netwerk van mens tot mens en de strijd in Venezuela in het algemeen het beste kunnen ondersteunen?

PG: Ik geloof dat we een netwerk van internationale relaties ‘mensen tot mensen’ moeten weven. Een eerste stap zou een internationale zaadbrigade kunnen zijn die zaden naar Venezuela brengt en de blokkade en sancties omzeilt. Een ander belangrijk punt is om te blijven communiceren over de realiteit van wat er in Venezuela gebeurt, om de media-blokkade te doorbreken en ook na te denken over hoe de Venezolaanse ervaring de strijd in andere landen kan versterken.

Voor een eerdere beschrijving van een aantal projecten van het Pueblo a Pueblo network zie: