Venezuela |
jul 2020
Bron: George Galloway 
RT  03 juli 2020

De beoordelingen van de Bank of England zijn tegenwoordig slecht, ik weet niet waarom iemand nog met hen zaken zou willen doen.
George Galloway geeft het Britse bankwezen, en justitie, een triple-fail score.

Vroeger, toen ik opgroeide, was het “een begrip” . “Zo veilig als de Bank of England” was het toppunt van betrouwbaarheid en veiligheid. Maar zoals Venezuela – en elk ander land in het zuiden van de wereld dat zo dom is om de Britten hun soevereine rijkdom toe te vertrouwen zojuist in het Hooggerechtshof in Londen ontdekt hebben, is de Bank of England absoluut niet meer veilig.

Bijna een miljard dollar aan Venezolaans goud is net gestolen door de Britse regering; die diefstal is zojuist gelegaliseerd en de dieven hebben niet eens de moeite genomen om een masker te dragen.

Het goud werd in Londen gedeponeerd door de toen internationaal erkende regering van Venezuela. Maar de nu internationaal erkende regering van Nicolas Maduro heeft geen toestemming gekregen om de waarde ervan over te dragen aan de Verenigde Naties in New York voor het werk dat zij willen dat het VN-Ontwikkelings-programma ter bestrijding van de coronavirus-pandemie uitvoert.

In plaats daarvan is een man van de straat in Caracas, met de naam Juan Guaido – die niet alleen nooit aan de macht is geweest in Venezuela, maar zelfs niet eens meer gekozen is als leider van de oppositie – de wettelijke eigenaar van het goud, volgens de Alice-in-Wonderland-Justitie. Woorden betekenen immers wat de Britse regering wil dat ze betekenen.

De gekozen president van Venezuela, Nicolas Maduro, wordt door de grote meerderheid van de landen in de wereld erkend. Nog belangrijker is dat zijn regering wordt erkend bij de Verenigde Naties. Het is niet waar, zoals de Britse regering aan het Hooggerechtshof heeft gezegd, dat ze de regering van Maduro “niet erkennen” – ze erkennen haar elke dag bij de VN, in discussies in de kantine en in de zaal.

Bovendien is het het principe van de Britse diplomatie dat ze “erkennen” wie er ook daadwerkelijk controle heeft over een gebied – of ze dat nu leuk vinden of niet. Maar, nu ik er zo over nadenk, hebben ze dat “principe” al eens eerder geschonden – toen ze de Cambodjaanse genocidale moordenaar Pol Pot bleven erkennen en erop stonden dat kameraad nummer 1 in zijn stoel in New York bleef zitten, lang nadat de potpol regering daadwerkelijk omvergeworpen was en terwijl de berg lijken in Cambodja werden geteld.

Maduro heeft naar alle maatstaven effectief de controle over Venezuela en Juan Guaido niet. Maduro controleert elke vierkante centimeter van Venezuela, is de gekozen president, wordt erkend door de Verenigde Naties en door de meeste landen in de wereld. Guaido is niet gekozen, wordt niet erkend door de Verenigde Naties, noch door de meeste landen in de wereld en heeft geen enkele centimeter van het Venezolaanse grondgebied in handen. Maar hij is nu de trotse eigenaar van het goud in de Bank of England. Het laat de Grote Trein Overval lijken op een niemendalletje; Guaido laat de Dief van Bagdad lijken op een amateur. Het is de grootste enkele diefstal die ooit op Britse bodem heeft plaatsgevonden. En dat zegt iets.

Maar weg van de plaats van het misdrijf, weg van Venezuela, moeten Britse functionarissen in hun ivoren toren zich rekenschap nemen. Het was niet alleen diefstal die deze week in Londen plaatsvond – het was moord. De moord op de reputatie van Londen als een betrouwbaar financieel centrum.

Zeker, elke soevereine regering die haar soevereine rijkdom in Londen heeft geïnvesteerd, zou hun hoofd moeten onderzoeken, zo niet de huidige staat van hun balans. Deze beslissing heeft groen licht gegeven aan de Piraten van de Caribbic, en u zou de volgende kunnen zijn. Ga in zee met de Britse regering en zij kunnen nu alle rijkdom van uw land die ze kunnen grijpen, overdragen aan uw oppositie, hoezeer die ook in diskrediet is gebracht.

Een flinke prestatie, op het gebied van financiële beoordeling, een triple-A mislukking.

Als ik ooit de Nationale Loterij zou winnen (waar ik niet aan deelneem), zou Londen de laatste plaats op aarde zijn waar ik mijn miljoenen zou storten. De status ging gewoon in het afvalputje en zal er nooit meer uit opduiken. De stad Londen is gevallen.

Toen ik jong was vertelde ik mijn Ierse grootvader dat de leraar me had verteld dat de Britten een rijk hadden dat zo uitgestrekt was dat de zon er nooit onderging. Hij antwoordde: “Dat komt omdat God de Britten nooit in het donker zou vertrouwen.” Ik wist dat hij de waarheid sprak. En Venezuela wet dat nu ook.

George Galloway was bijna 30 jaar lid van het Britse parlement. Hij presenteert TV- en radioprogramma’s (ook op RT). Hij is een filmmaker, schrijver en een vermaard redenaar. Volg hem op Twitter @georgegalloway

Verwante berichten in dit archief: