Bron: Leonardo Flores, Peoples Dispatch 1 september 2020 ~~~
De agressie tegen Venezuela vanuit de VS is de afgelopen weken toegenomen en alle tekenen wijzen op een escalatie in de aanloop naar de verkiezingen in de VS en Venezuela.
Leonardo Flores
De hybride oorlog tegen Venezuela escaleert nu de Amerikaanse presidentiële campagne heftiger wordt. De regering van Trump en haar Venezolaanse en internationale bondgenoten werken aan een scenario voor een verrassing in oktober, een mogelijke aanval door de Verenigde Staten of een van haar proxies om de herverkiezing van president Trump een impuls te geven. De aanvallen op Venezuela komen uit meerdere dimensies, waaronder openlijke militaire druk, economische druk, geheime operaties en desinformatiecampagnes. Dit zijn allemaal elementen van een hybride oorlog van de afgelopen jaren om de regering van president Nicolás Maduro omver te werpen, en elk element heeft de afgelopen weken nieuwe ontwikkelingen gezien, terwijl Venezuela een golf van COVID-19 gevallen bestrijdt.
Openlijke militaire druk
De inzet van de Amerikaanse marine aan de zeegrens van Venezuela gaat zijn vijfde maand in van operaties in het gebied. Zelfs de weinige Democraten in het Congres die soms bereid zijn om kritiek te leveren op het Venezolaanse beleid van Trump hebben over deze inzet niets gezegd, misschien omdat het volkomen normaal is dat de Verenigde Staten dreigen met een oorlog tegen een land en vervolgens de marine voor de kust legt. Het stilzwijgen van de Democraten is betreurenswaardig, want dit had gemakkelijk gebruikt kunnen worden als voorbeeld van verspillingen door het Pentagon. Het inzetten van een massale “drugsbestrijding”-operatie in het Caribisch gebied, terwijl 84% van de cocaïne in de VS door de Stille Oceaan stroomt, zou laaghangend fruit kunnen zijn in het debat over bezuinigingen op de militaire uitgaven.
In Colombia (Red: buurland van Venezuela) had president Iván Duque op 18 augustus een ontmoeting met National Security Advisor Robert O’Brien en hoofd van het Amerikaanse Southern Command Craig Faller, waar ze het ‘Colombia Growth Initiative’ aankondigden, een miljardenplan dat volgens O’Brien “gericht is op plattelandsontwikkeling, uitbreiding van de infrastructuur, veiligheid en de rechtsstaat”, terwijl de aankondiging zeer weinig details bevatte. Twee dagen na het bezoek van deze ambtenaren van de V.S., beschuldigde Duque Venezuela er ongegrond van, dat ze probeert middellange en lange-afstandsraketten van Iran te verwerven. Zowel Iran als Venezuela ontkennnen de beschuldigingen.
Op 27 augustus gaf een Colombiaanse rechtbank een Amerikaanse militaire eenheid toestemming om haar “adviserende missie” weer op te starten nadat zij eerder deze samenwerking had opgeschort in het licht van een constitutioneel conflikt met betrekking tot de inzet van buitenlandse troepen op Colombiaanse bodem. Deze eenheid, een Special Forces Assistance Brigade, is ontworpen om “een professionele militaire macht op te bouwen“. Het is de moeite waard om op te merken dat John Bolton, voormalig nationaal veiligheidsadviseur, in februari 2019 zei dat de Colombiaanse troepen niet klaar waren voor een conventioneel conflict met Maduro’s strijdkrachten.
Venezuela’s zuidelijke buurman, Brazilië, is ook betrokken bij de escalatie. De Braziliaanse luchtmacht houdt militaire oefeningen tussen 17 augustus en 4 september. De oefeningen, die werden gerapporteerd als training voor niet-conventionele gevechten tegen opstandelingen of paramilitaire troepen, omvatten Black Hawk helikopters en gevechtsvliegtuigen. (1)
Brazilië en Colombia werken op militair gebied nauw samen met de Verenigde Staten. Tijdens een evenement in juli in Miami werd president Trump voorgesteld aan brigadegeneraal Juan Carlos Correa van Colombia en generaal-majoor David van Brazilië, door admiraal Faller, die zei dat de mannen “voor [hem] werken“. De voormalige Braziliaanse president Lula da Silva sprak zijn bezorgdheid uit over het feit dat het leger van zijn land “gebruikt kan worden voor acties die onverenigbaar zijn met de grondwettelijke beginselen van non-interventie en zelfbeschikking van de volkeren”.
Economische druk
Op economisch oorlogsfront hebben de Verenigde Staten op 14 augustus twee tankers in beslag genomen met brandstof die door Venezuela was aangekocht. Deze schaamteloze daad van piraterij kreeg niet veel aandacht in de reguliere media, maar maakt deel uit van de strategie om de Venezolaanse economie te verstikken, die te kampen heeft met benzinetekorten als gevolg van de moeilijkheid om de nodige chemische additieven en reserveonderdelen voor de raffinaderijen te importeren. Nu overweegt de Trump-regering om een einde te maken aan een sanctievrijstelling voor diesel-voor-crude-swaps van de oliemaatschappijen Reliance, Repsoil en Eni met Venezuela. Sancties op diesel zouden wijdverspreide gevolgen hebben voor de landbouw, het vervoer, de gezondheid en de energiesector in Venezuela. Vrachtwagens die worden gebruikt voor het vervoer van voedsel en bussen die mensen vervoeren zijn beide afhankelijk van dieselbrandstof. Ziekenhuizen in het hele land zijn afhankelijk van back-up dieselgeneratoren om uitvaltijden van elektriciteitsvoorzieningen te kunnen overbruggen. In het westen van Venezuela wordt diesel vaak gebruikt in elektriciteitscentrales voor de lokale elektriciteitsproductie.
De dieselvrijstelling wordt begin November beeindigd, en het beleid van de Trump heeft de bedrijven verteld om hun ruilhandel af te bouwen, onder kritiek van prominente leden van de oppositie van Venezuela, waaronder econoom Francisco Rodríguez, die het kenmerkte als een “duidelijk verkiezingmaatregel” die “levens zal kosten.” Sancties worden een van de belangrijkste drijfveren voor verdeeldheid binnen de oppositie, omdat steeds meer oppositieleden kritiek beginnen te leveren op het feit dat ze niet leiden tot regimeverandering, maar dat ze de gewone Venezuelanen straffen.
Geheime operaties en criminele wanorde
Hoewel we misschien nooit weten hoezeer de VS betrokken zijn bij de moordaanslag op president Maduro in augustus 2018, de cyberaanval van maart 2019 op het elektriciteitsnet van Venezuela of de poging tot invasie van twee ex-Groene Baretten en andere huurlingen in mei 2020, zou je jezelf voor de gek houden als je denkt dat de Amerikaanse inlichtingendiensten en special forces niets doen. In Venezuela groeit de bezorgdheid dat verschillende misdaden in de afgelopen weken deel uitmaken van een complot om chaos te zaaien.
Er is geen manier om die theorie te bevestigen, maar het is niet vergezocht. Militair analist Frank G. Hoffman stelt dat een hybride oorlog “een reeks verschillende manieren van oorlogvoering kan omvatten, met inbegrip van conventionele mogelijkheden, onregelmatige tactieken en formaties, terreurdaden met inbegrip van willekeurig geweld en dwang, en criminele wanorde [nadruk]”. Een voorbeeld hiervan deed zich voor tijdens het weekend van de inval in mei, toen er een uitbraak van bendegeweld was in Petare, de grootste sloppenwijk van Venezuela. Een van de gevangengenomen huurlingen beweerde later dat de Drug Enforcement Agency (DEA) “betaald had voor geweervuur” om als rookgordijn te dienen voor de invasie.
De huidige bezorgdheid is een reeks misdaden die begon op 8 augustus met de verdwijning van een iconische revolutionaire leider. Dit werd gevolgd op de 20e augustus met de dood van een bekende linkse kunstenaar onder mysterieuze omstandigheden en de 21e augustus met een moord door de politie op twee linkse communciatiemedewerkers. De autoriteiten blijven alle drie de zaken onderzoeken; in het laatste geval zijn acht politieagenten en een officier van justitie aangeklaagd voor de moord en poging tot doofpotaffaire. Procureur-generaal Tarek Saab noemde de negen aangeklaagde “infiltranten” die bij de politie waren binnengekomen om zich met de misdaad bezig te houden. Ongeacht of deze gebeurtenissen verband houden met een complot om een criminele stoornis te veroorzaken, ze veroorzaken zeker psychologische schade aan het Venezolaanse volk.
Naast deze misdaden zijn er steeds weer gewelddadige confrontaties geweest tussen de politie en goed bewapende criminele groeperingen. Op 25 augustus heeft een bende met AR-15’s, AK-103’s en FN-MAG-machinegeweren een wapenopslagplaats van de politie overvallen. Hierboven staat een foto van een van de oprichters van de bende die tijdens de confrontatie een bazooka vasthoudt. Aanvallen op barakken of wapendepots in verband met staatsgreepplannen zijn sinds 2017 meerdere malen voorgekomen, met als gevolg de diefstal van aanvalsgeweren, zware wapens, granaten en andere explosieven die in de handen van criminelen terechtkomen.
Blokkering van de sociale media
De techniekgiganten lijken mee te doen aan de maximale drukactie van de Trump-administratie. In maart, net toen de pandemie van het coronavirus in Venezuela begon, schortte Twitter 40 accounts op van ambtenaren, staatsinstellingen, journalisten en beïnvloeders, waaronder die van het ministerie van Volksgezondheid en vicepresident Delcy Rodríguez, die verantwoordelijk was voor de aanpak van de COVID-19. De meeste, maar niet alle, van die accounts werden hersteld, maar Twitter gaf geen verklaring voor zijn acties.
Op 19 augustus blokeerde Twitter het account van Venezuela Analysis, een van de belangrijkste websites voor Engelstalig nieuws over het land. Zoals The Grayzone’s Ben Norton opmerkt, zijn dit reportages die “in strijd zijn met het pro-oorlogse verhaal van Washington”. Deze blokkades zijn onderdeel van een escalatie in de mediadimensie van de hybride oorlog. Op 21 augustus blokkeerde of verwijderde Google drie YouTube- en Gmail-accounts van het Venezolaanse staatstelevisiebedrijf VTV, waardoor Venezuelanen geen toegang meer hadden tot live nieuws en 68.000 video’s die VTV sinds 2011 had geüpload.
Disinformatiecampagnes en COVID-19
De timing van deze sluitingen is merkwaardig, net nu er een grote desinformatiecampagne over Venezuela’s afhandeling van COVID-19 aan de gang is. De New York Times en andere mediakanalen hebben verhalen gepubliceerd over de benarde situatie van terugkerende Venezolaanse migranten en de naar verluidt extreme maatregelen die de Venezolaanse regering heeft genomen om de pandemie te bestrijden.
Het feit dat Venezuela sinds het begin van de pandemie 130.000 terugkerende migranten heeft ontvangen, ontbreekt in deze artikelen. Venezuela is misschien wel het enige land ter wereld dat tijdens de pandemie zulke grote aantallen mensen ontvangt, aangezien de meeste landen hun grenzen hebben gesloten en de terugkeer naar huis voor mensen over de hele wereld moeilijk is geweest. Van de terugkerende Venezolanen zijn er 90.000 via de officiële kanalen binnengekomen, waar ze onmiddellijk op COVID-19 worden getest. De meesten worden vervolgens naar een Comprehensive Social Care Point (PASI) gestuurd om te voldoen aan de quarantaineprotocollen. Bij de PASI’s krijgen migranten voedsel, medische zorg en persoonlijke hygiëne producten terwijl ze 2-3 weken wachten om er zeker van te zijn dat ze niet geïnfecteerd zijn met het coronavirus (positieve testen kunnen hun verblijf verlengen).
De andere 40.000 migranten keren terug naar het land via onofficiële routes, waarbij de gezondheids- en immigratiecontroles worden overgeslagen. Eind mei begon Venezuela een snelle groei te vertonen in COVID-19 gevallen, nadat het de pandemie twee maanden onder controle had gehouden. Veel van deze groei werd toegeschreven aan migranten die geen rekening hielden met de gezondheidswaarschuwingen; op een gegeven moment werd 80% van de nieuwe gevallen in Venezuela geïmporteerd uit het buitenland. Medio juni zijn de cijfers omgedraaid en zijn de overdragingen binnen de gemeenschap snel gestegen.
Er zijn goede redenen voor migranten om de officiële toegangspunten te mijden, zoals de sombere omstandigheden aan de Colombiaanse kant van de grens en de lange wachttijden om binnen te komen, gezien de limiet van het aantal mensen dat dagelijks de grens kan oversteken. Veel van de migranten zijn echter het slachtoffer geworden van nepnieuws. Telesur’s Madelein García interviewde een terugkerende Venezolaanse die in Colombia te horen kreeg dat de Venezolanen migranten injecteerden met COVID-19 omdat de artsen werden betaald op basis van het aantal gevallen, evenals leugens over het feit dat migranten niet werden gevoed en in kooien werden opgesloten in de PASI’s.
Hoewel er in de sociale media berichten zijn over slechte omstandigheden in bepaalde PASI’s, lijken deze een uitzondering te zijn, in plaats van de regel. Een rapport van het Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken van de Verenigde Naties wijst op de verschillen tussen de meer dan 200 PASI’s, waarbij die in universiteiten en hotels een betere infrastructuur hebben dan die in scholen en gymnastiekzalen, waarvan sommige “meer steun nodig hebben om hun capaciteit om diensten aan te bieden te versterken”. De Verenigde Naties en het Internationaal Comité van het Rode Kruis (ICRK) hebben de PASI’s bezocht en bijgedragen aan de hulp aan de migranten die daar tijdelijk in quarantaine zijn geplaatst. Regerings– en lokale functionarissen inspecteren de PASI’s regelmatig en de Venezolaanse media hebben daarvan verslag gedaan. De PASI’s zijn in de media veel verguisd zonder enige context van de uitgestrektheid van het programma of de uitdaging om een pandemie te bestrijden voor een land dat economisch wordt verstikt door sancties.
Het algemene verhaal in de media over de COVID-19 en de migranten in Venezuela wordt gebruikt om het land voor te stellen als een land dat behoefte heeft aan humanitaire interventie. Inderdaad, de Trump administratie en denktanks zoals het Centrum voor Strategische & Internationale Studies, die een rapport uitbrengen met de titel “Venezuela: Pandemic and Foreign Intervention in a Collapsing Narcostate,” (Venezuela”: Pandemie en buitenlandse inmenging in een instortende Narcostaat) hebben geprobeerd om de COVID-19 aanpak van Venezuela om te zetten in een kwestie van regionale veiligheid. De Atlantische Raad, die wordt beschouwd als de denktank van de NAVO in Washington, hield op 13 augustus een evenement met Admiraal Faller waarin hij verklaarde dat de regering van Maduro eenhttps://orinocotribune.com/ambassador-moncada-trump-starts-higher-stage-of-aggression-against-venezuela/ dringende bedreiging vormt voor de democratie, de economische stabiliteit en de COVID-19-reactie.
Toch is het, zoals in bovenstaande grafiek te zien is, belachelijk om te beweren dat Venezuela een COVID-19-dreiging is. Het land doet het beduidend beter dan zijn buren in het beheersen van zowel de verspreiding van de ziekte als het aantal slachtoffers. Venezuela heeft 358 totale COVID-19 sterfgevallen gekend, een percentage van 13 sterfgevallen per miljoen inwoners (Argentinië is het volgende laagste in Zuid-Amerika, met 180 sterfgevallen per miljoen). Na een stijging van het aantal gevallen van juli tot medio augustus lijkt de curve van nieuwe gevallen af te vlakken, hoewel het nog te vroeg is om dat te zeggen. Venezuela heeft de storm kunnen doorstaan dankzij zijn beleidskeuzes en tijdige hulp van Cuba, China, Rusland, de Europese Unie, het ICRK en de VN-agentschappen.
Natuurlijk zou militaire actie tegen Venezuela zijn vermogen om de pandemie aan te pakken belemmeren, zo niet vernietigen, wat zou leiden tot meer infecties in Brazilië, Colombia en andere landen als er een golf van oorlogsvluchtelingen zou ontstaan. Toch lijken deze zorgen ondergeschikt voor de haviken boven Venezuela, die een tweede Trump-regering of een Biden-regering minder waarschijnlijk een regimeverandering zou kunnen bewerkstelligen dan een pre-electorale aanval.
Volgens bronnen die met La Política Online spraken, heeft Senator Marco Rubio het beleidsteam van de Trump geadviseerd dat de militaire actie tegen Venezuela “stemmen van de Kiesraad van Florida in November” zou verzekeren. Het moet verme;d worden, dat deze beschuldigingen niet onafhankelijk zijn geverifieerd en dat senator Rubio er geen commentaar op heeft gegeven. Het havikse beleid van president Trump in Venezuela is echter gebaseerd op verkiezingswinst in Florida en veel van de hierboven beschreven gebeurtenissen zijn in gang gezet om de president de militaire optie te geven waar hij sinds augustus 2017 mee dreigt. Het scenario voor een rampzalige verrassing in oktober, vooral als de kansen van Trump op een herverkiezing niet zo groot zijn.
Leonardo Flores is een Latijns Amerikaanse politisch analist en aktivist van CODEPINK.
Topfoto: President Trump op een briefing in juli op het hoofdkwartier van het Southern Command in Miami. (Archief)
(1) Noot redaktie: Ook in Bonaire zijn militaire oefeningen gestart (wordt later met meer informatie aangevuld)