Bron:TelesurTV, 25 september 2020 (SP),
Amerika21, 10 oktober 2020 (DE) ~~~ 

Bolivia is onder de regering van Evo Morales niet langer een van de armste landen. De armoede-indicator is gedaald van 38,2 procent in 2005 naar 16,1 procent in 2017.

De snelle verspreiding van het dodelijke virus in Brazilië, Chili, Peru, Colombia, Panama en Bolivia vormt en overbelasting van de gezondheidszorg op het continent, om nog maar te zwijgen van de corruptie die te midden van de ziekte welig tiert.

Het schandaal in Bolivia over de aankoop van ventilatoren met een meerprijs van miljoenen dollars leidde in mei tot de arrestatie van de minister van Volksgezondheid, Marcelo Navajas.

Tot nu toe was 2 september de meest betreurenswaardige dag wat betreft het aantal doden: met 102 doden als gevolg van Covid-19 werd in Bolivia een nieuw dagrecord gevestigd. Slechts een week voor het einde van de negende maand van het jaar is Bolivia, dat zich nu in de “post-quarantaine” fase bevindt, geteisterd met 133.000 besmette mensen en 7.765 sterfgevallen als gevolg van het coronavirus[1]. Met 42.178 besmettingen [2] is het departement Santa Cruz het meest getroffen door de pandemie.

Volgens een studie van de Johns Hopkins University in de VS is Bolivia een van de landen die het meest door het virus zijn getroffen in verhouding tot de bevolking van ongeveer 11,5 miljoen mensen.

Bolivia staat op wereldweid de vierde plaats wat betreft het aantal sterfgevallen in verhouding tot het aantal als positief geregistreerde gevallen. Het percentage bereikt 4,3 procent. Met 44,93 sterfgevallen per 100.000 inwoners staat het land op de zesde plaats in de sterftecijfers.

Sinds het eerste geval van het coronavirus in maart in Bolivia werd gemeld, is het conflict tussen het ministerie van Volksgezondheid en de departementen die hun autonomie verdedigen duidelijk geworden. Wie denkt er aan de mens – in een natie waar klassenbelangen het recht op leven hebben overgenomen?

Particuliere ziekenhuizen en racisme

De medische sector was betrokken bij de staatsgreep tegen voormalig president Evo Morales, zegt Adriana Guzmán, sociaal activiste en lid van het collectief Anti-Patriarchaal Communautair Feminisme.

“De artsen waren meer dan 60 dagen voor de staatsgreep in staking. Dus de medische sector maakte deel uit van de staatsgreep. Dat de omstandigheden in de gezondheidssector niet zijn verbeterd, komt omdat de artsen zich voortdurend verzetten tegen elke verandering, ten gunste van hun privéklinieken, maar ook vanwege het verankerde racisme en kolonialisme”, legt Guzmán uit.

Tijdens de eerste maanden van de pandemie kon het vele dagen duren om de weinige tests, die in landelijke gebieden werden uitgevoerd, in een laboratorium in de administratieve hoofdstad La Paz te verwerken.

Vandaag de dag wordt elke reiziger gewaarschuwd dat de ziekenhuizen die de beste voorwaarden bieden, privé zijn en dat de geleverde diensten duur zijn, en bovendien worden ze alleen aangeboden als de patiënt een garantie van vooruitbetaling kan geven.

Voor de Bolivianen die er vast wonen, is het moeilijk om voor ongeveer 11.000 Bolivianos (1.500 dollar) medische zorg in een privékliniek te betalen. Hier kost de virustest alleen al 700 tot 1.000 Bolivianos (101 tot 144 dollar). Ondertussen ontbreekt het de volksgezondheidssector aan alles: artsen, verbruiksartikelen, apparatuur, reagentia, materiaal voor screeningstests. De ziekte zal dus weer aanwakkeren als de beperkende maatregelen worden versoepeld.

Na de staatsgreep is het verdwijnen van grote sociale en economische verworvenheden tastbaar. Ook al heeft de feitelijke overheid geen concrete praktijkgegevens over de sociale en gezondheidssituatie. Gesloten bedrijven en banenverlies dragen bij aan de gevolgen van de pandemie.

Het algemeen belang

Door haar kandidatuur bij de verkiezingen van 18 oktober 2020 terug te trekken, wil de de facto president van Bolivia, Jeanine Áñez, voorkomen dat het blok tegen de Beweging voor Socialisme (MAS) versplinterd raakt, wat de overwinning van deze partij in de eerste ronde ten goede zou komen.

In de laatste opiniepeiling stond zij – met haar Allianza Juntos – op de vierde plaats met 10,6 procent in de peilingen, achter MAS-kandidaat Luis Arce, die 40,3 procent had.

Maar dit zal in de strijd voor Democratie niet voldoende zijn

De schokgroep van het burgercomité van Santa Cruz, die de ultraconservatieve en racistische Santa Cruz Youth Union wordt genoemd, kondigt nieuwe directe acties aan. Het had een opvallende rol tijdens de staatsgreep. Het heeft de steun van de de facto overheid. pic.twitter.com/g8lSoWyQht
– Freddy Morales (@FreddyteleSUR) 4 augustus 2020

Er is ongetwijfeld een staatsgreep gepleegd in Bolivia en Evo Morales werd gedwongen af te treden als president van die natie.

Laten we niet vergeten wat hij zei toen hij ontslag nam:

“Dit is een samenzwering tegen de democratie, dit is een staatsgreep (…) Het is geen verraad aan de sociale bewegingen, de strijd gaat door, we maken deel uit van het volk. We hebben Bolivia bevrijd, we laten een bevrijd vaderland achter in volle ontwikkeling, met generaties die een grote toekomst hebben”.

“Ik heb besloten ontslag te nemen uit mijn kantoor zodat Carlos Mesa en Luis Camacho stoppen met het misbruiken en schaden van duizenden broeders en zusters (…) Ik heb de plicht om de vrede te zoeken en het doet zeer dat wij Bolivianen tegen elkaar zijn. Daarom richt ik mijn ontslagbrief aan de Plurinationale Vergadering van Bolivia. Ik zal terugkomen en met meer kracht werken, met meer energie voor ons geliefde land”, verklaarde ex-president Evo.

De regering neemt ontslag in de hoop dat er een einde komt aan het geweld. “Wij zijn de regering die de fossiele brandstoffen heeft genationaliseerd, de regering die meer dan drie miljoen burgers uit de armoede heeft gehaald”, zei voormalig vicepresident Alvaro Garcia Linera destijds.

De OAS, dat lelijke ding

“Onpartijdige waarnemer”, een uitdrukking die doet denken aan het oude refrein van het liedje van Carlos Puebla: “Hoe kan ik niet lachen om de OAS, die zo lelijk is, zo lelijk dat je alleen maar kunt lachen”.

Het is precies deze OAS die bij de volgende verkiezingen in Bolivia een instelling voor verkiezingswaarneming wil zijn, waartegen de Puebla-groep, die bestaat uit 44 persoonlijkheden uit de Latijns-Amerikaanse politiek, zich verzet.

Sinds december 2019 wachten 133 economen en staatslieden op een antwoord van deze “instelling” op de open brief die zij aan de OAS hebben gestuurd. Daarin verklaarden zij dat “het eindresultaat (van de vorige verkiezingen in Bolivia) zondermeer voorspelbaar was, op basis van de eerste 84 procent van de geregistreerde stemmen”. En ze riepen de OAS op om “haar misleidende verklaringen over de verkiezingen in te trekken”.

Ook het Witte Huis heeft dit argument van “verkiezingsfraude” gepromoot.

“Het vertrek van Morales beschermt de democratie en maakt de weg vrij voor de stem van het Boliviaanse volk”, zei president Donald Trump

[Noot redaktie: Namens de Nederlandse regering hield minister Blok van buitenlandse zaken zich aan de instrukties die hij blijkbaar ontvangen had [Video]: “Volgens de OAS zijn de verkiezingen niet eerlijk verlopen, en daarom is het logisch dat er nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven” ]

Het recht op ontwikkeling en op een goed leven

Artikel 8 van de grondwet van de Plurinationale Staat van Bolivia, waartegen de coup zich in de eerste plaats richtte, luidt:

“We willen terug naar Vivir Bien, wat betekent dat we nu onze geschiedenis, onze muziek, onze kleren, onze cultuur, onze taal, onze natuurlijke hulpbronnen kunnen gaan waarderen; en we hebben besloten om alles wat ons toebehoort terug te winnen, om te zijn wat we waren”.

“De staat gewaarlijst en promoot als ethisch-morele principes van de pluralistische samenleving: amaqhilla, amallulla, amasuwa (niet lui, niet liegen en niet stelen), sumaqamaña/vivir bien (beter leven), ñandereko (het harmonieuze leven), tekokavi (het goede leven), ivimaraei (het land zonder kwaad) en qhapajñan (de edele manier of het edele leven). “[3]

David Choquehuanca, een van de Aymara-geleerden van dit model en een specialist in het wereldbeeld van de Andes, legt uit: “Voor degenen onder ons die tot de cultuur van het leven behoren, is het belangrijkste niet het zilver of het goud, noch de mens, want hij staat op de laatste plaats. De belangrijkste dingen zijn de rivieren, de lucht, de bergen, de sterren, de mieren, de vlinders (…) De mens komt als laatste, voor ons is het leven het belangrijkste”

Om een dergelijke existentiële filosofie te implementeren, was het nodig dat de eerste inheemse president in de geschiedenis van Bolivia aan de macht kwam. Bij de verkiezingen van 2005 kreeg Evo Morales bijna 54 procent van de stemmen.

Vanaf dat moment heeft Bolivia een buitengewone economische en sociale transformaties doorgemaakt. Het was niet langer een van de armste landen en de overeenkomstige (armoede)indicator daalde van 38,2 procent in 2005 tot 16,1 procent in 2017, een daling van 22,1 procentpunten, de hoogste in de regio.

“De open werkloosheid in de steden is aanzienlijk gedaald van 8,1 procent in 2005 tot 4,2 procent in 2019, waarbij het BBP sinds 2006 gemiddeld met 4,3 procent is gegroeid. De sociale programma’s waren breed en gevarieerd, met een toegewezen budget van ongeveer twee miljard dollar, de grootste uitgaven van een staatsapparaat dat tot 2005 slechts 500 miljoen dollar had geïnvesteerd”, aldus analist Marina Menéndez.

Het alfabetiseren van 819.417 mensen is gemakkelijk gezegd. Het was 99,5 procent van alle analfabeten in het land. Daarom heeft de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (Unesco) het land in 2010 vrij van analfabetisme verklaard.

In 2014 werd de Aymara-president met meer dan 60 procent van de stemmen herkozen voor de constitutionele periode 2015-2020. In 2018 realiseerde Bolivia een groei van 4,7 procent en een BBP van 40 miljard dollar, erkend door de Economische Commissie van de Verenigde Naties voor Latijns-Amerika en het Caribisch gebied (Cepal).

De taak

Wat de staatsgreep heeft onderbroken is de vooruitgang van een land voor het algemeen belang, met hoge indices voor de ontwikkeling van de mens en een garantie voor de basisrechten. Een land dat groeide en de rijkdom en investeringsstromen herverdeelde, met opmerkelijke verbeteringen in alle macro- en micro-economische indicatoren.

Zelfs de Wereldbank voorspelde dat het bruto binnenlands product (BBP) van het Zuid-Amerikaanse land in 2020 met 5,9 procent zou dalen en dat de armoede aanzienlijk zou toenemen. “De werkloosheid in de steden is gestegen van 4,2 procent naar 9,4 procent, en de informaliteit is ongeveer 80 procent van de economisch actieve bevolking”.

Dit is wat zichtbaar is in het lijden van een natie. De duidelijk elitaire en anti-inheemse taal van de regering; de precaire situatie van de bevolking, De negatieve balans van het beleid van de de facto kliek, die – in volledige veronachtzaming van de vrijheid van godsdienst en geloof in een seculiere staat – demonstratief op de bijbel heeft gezworen. En ondanks alles wat er gebeurd is, zou het goed zijn om te luisteren naar de Argentijnse socioloog en doctor in de politieke wetenschappen Atilio Borón toen hij verwees naar de Boliviaanse ervaring [4]:

“We moeten de handboeken bestuderen die door verschillende Amerikaanse agentschappen en hun als academici of journalisten vermomde woordvoerders zijn gepubliceerd om de signalen van de aanval op tijd te kunnen herkennen. Deze geschriften benadrukken altijd de noodzaak om de reputatie van de populaire leider te vernietigen, dat in het jargon karaktermoord wordt genoemd, door hem een dief, een corrupte, een dictator of een onwetende persoon te noemen. Dit is de taak die is toevertrouwd aan de sociale communicatoren, zelfverklaarde “onafhankelijke journalisten” om, met hun monopolie-controle over de media, met dergelijke laster in de hersenen van de bevolking door te dringen, in dit geval vergezeld van berichten van haat tegen inheemse volkeren en de armen in het algemeen,”.

Hebben we onze les geleerd?

Topfoto: Veel kritiek op de regering van Jeanine Añez, in de straten van Bolivia – bron: Resumen

Telesur-TV, 25 september 2020


1.
Vanaf 8 oktober, volgens het Boliviaanse ministerie van Volksgezondheid: 137.969 geïnfecteerde, 8.228 sterfgevallen in verband met Covod-19. https://www.minsalud.gob.bo/4763-ministerio-de-salud-reporta-263-contagios-nuevos-de-covid-19-y-el-total-sube-a-137-969.
2.
Vanaf 8 oktober: 43.122
3.
Uit: Political Constitution Plurinational State of Bolivia; gepubliceerd namens de ambassade van Bolivia in Berlijn, februari 2013; vertaald door Elisabeth Mänzel; http://www.bolivia.de/fileadmin/Dokumente/Presse-Medien_Dt%2BSp/Interessante%20Dokumente/CPE_aleman.pdf
4.
Atilio Borón: 'Cinco lecciones del Golpe en Bolivia', (5 lessen van de staatsgreep in Bolivia) https://elsiglo.cl/2019/11/11/atilio-boron-cinco-lecciones-del-golpe-en-bolivia/