Nicaragua, aangevallen voor het volgen van hetzelfde beleid als de VS tegen buitenlandse inmenging

okt 2020

Bron: John Perry in Masaya, Nicaragua,
coha.org 13 oktober 2020. ~~~

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo lanceerde vorige maand een nieuwe aanval op de Sandinistische regering van Nicaragua en beschuldigde president Daniel Ortega ervan een “dictator” te zijn die “de onderdrukking opvoert en weigert de democratische aspiraties van het Nicaraguaanse volk te honoreren”. Het ministerie van Buitenlandse Zaken steunt openlijk wat het “een terugkeer naar de democratie in Nicaragua” noemt, en zegt dat “het volk van Nicaragua vreedzaam in opstand kwam om verandering te eisen verandering”.

Pompeo’s beschuldigingen kwamen in een maand waarin de Nicaraguaanse Nationale Assemblee drie nieuwe wetsvoorstellen deed, waarvan de belangrijkste bedoeld is om dit soort buitenlandse inmenging in de Nicaraguaanse politiek te beperken. Voorspelbaar is dat een aantal internationale instanties de kritiek van Pompeo hebben overgenomen. Human Rights Watch zei dat Ortega “zijn autoritaire greep verscherpt.” Amnesty International beweerde dat Daniel Ortega van plan is “om degenen die kritiek hebben op het regeringsbeleid het zwijgen op te leggen, de bevolking te informeren en de mensenrechten te verdedigen.” Reporters without Frontiers, Committee to Protect Journalists en PEN International zijn allemaal begonnen met de verdediging van de persvrijheid. Fox News noemde deze reactie “een internationale verontwaardiging” en Reuters zei dat de regering van plan is om de oppositie “het zwijgen op te leggen”.

Wat doet de Nicaraguaanse regering nu echt? Is haar optreden ongewoon in vergelijking met andere landen? Is er behoefte aan de nieuwe wet?

Er zijn drie wetsvoorstellen ingediend in de Nicaraguaanse wetgevende macht, de Nationale Assemblee, en deze worden momenteel besproken:

Een daarvan is het reguleren van “buitenlandse agenten.” Nieuwe regelgeving zou vereisen dat degenen die buitenlands geld ontvangen voor “politieke doeleinden” zich registreren bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en uitleggen waar het geld voor wordt gebruikt. Soortgelijke regels bestaan in de VS.

De tweede is om cybercriminaliteit aan te pakken en hacking te bestraffen; het zou de publicatie of verspreiding van valse of verdraaide informatie verbieden, “die angst, angst of vrees kan verspreiden”.

De derde is om levenslange gevangenisstraffen mogelijk te maken voor de ergste geweldsdelicten (zoals in de VS geldt, behalve natuurlijk in staten die de doodstraf gebruiken).

Dit artikel concentreert zich op de eerste van deze nieuwe wetten, aangezien dit de meest controversiële is, maar we zullen de andere twee kort toelichten.

Vals nieuws en valse doden

Het tweede voorstel komt voort uit de wens om de massale “nepnieuws”-campagnes die in 2018 begonnen, met aankondigingen van sterfgevallen die nooit hebben plaatsgevonden, te beteugelen. Het is ook bedoeld om te voorkomen dat sociale media berichten die oproepen tot aanvallen op mensen of gewelddadige misdaden zoals martelingen bekend maken door ze te filmen en te posten. Onlangs zijn er campagnes geweest om mensen met COVID-19 symptomen ervan te overtuigen niet naar het ziekenhuis te gaan, en deze hebben ongetwijfeld sommige mensen afgeschrikt om hulp te krijgen en hebben het voor de regering moeilijker gemaaktom de pandemie onder controle te krijgen. Of dergelijk nepnieuws met succes kan worden beperkt, is natuurlijk een betwistbaar punt, maar de wetswijzigingen van de regering zijn verklaarbaar, zelfs als de waarschijnlijke effectiviteit ervan onzeker is.

Het derde voorstel heeft ook zijn oorsprong in het geweld van 2018, toen bendes van de oppositie politieagenten, overheidsfunctionarissen en aanhangers van Sandinista ontvoerden en martelden. Maar de onmiddellijke rechtvaardiging is de recente afschuwelijke verkrachting en moord op twee jonge zusters in de plattelandsstad Mulukukú, door een crimineel die in 2018 had deelgenomen aan een aanval van de oppositie op het plaatselijke politiebureau, waarbij drie politieagenten werden gedood. Hij was in 2018 gevangen genomen, schuldig bevonden en opgesloten, maar werd door de oppositie opgenomen in hun lijst van zogenaamde “politieke gevangenen”. Vervolgens werd hij vrijgelaten in het kader van de algemene amnestie van juni 2019, die door de regering onder enorme internationale druk werd ingesteld. Het rechtssysteem van Nicaragua kent geen doodvonnissen en beperkt de gevangenisstraffen tot een maximum van 30 jaar; de wet zou rechters in staat stellen om degenen die schuldig zijn bevonden aan de ergste misdaden levenslang op te sluiten. De Washington Post interpreteerde de wet als een bedreiging voor levenslange gevangenisstraffen voor tegenstanders van de regering, wat ver van de waarheid is.

De wet om “buitenlandse agenten” te reguleren

Het voorstel dat de grootste opschudding veroorzaakt is het veel eenvoudiger “buitenlandse agenten” wetsvoorstel. Het zou vereisen dat alle organisaties, agentschappen of personen, die werken met, fondsen ontvangen van of werken voor organisaties die direct of indirect eigendom zijn van of gecontroleerd worden door buitenlandse regeringen of entiteiten, zich registreren als buitenlandse agenten bij het ministerie van Binnenlandse Zaken. Anonieme donaties zijn verboden. Donaties moeten worden ontvangen via een financiële instelling onder toezicht en moeten de bedragen, de bestemmingen, het gebruik en het doel van het gedoneerde geld toelichten. Buitenlandse agenten moeten zich onthouden van inmenging in binnenlandse politieke kwesties, wat betekent dat elke organisatie, beweging, politieke partij, coalitie of politieke alliantie of vereniging die buitenlandse financiering ontvangt, niet betrokken kan zijn bij de Nicaraguaanse politiek. Wálmaro Gutiérrez, voorzitter van de commissie van de Nationale Assemblee die verantwoordelijk is voor het onderzoek van het nieuwe wetsvoorstel, gaf deze samenvatting: “Alleen wij Nicaraguanen kunnen in Nicaragua de problemen oplossen die ons bezighouden. Kortom, dat is wat de wet op de buitenlandse agenten zegt.”

Ondanks de protesten van Amnesty International en anderen, en de Financial Times die de nieuwe maatregel “Putin Law” noemt, zit de wereld vol met precedenten om de buitenlandse betrokkenheid bij politieke activiteiten te controleren. Van de landen binnen de Europese Unie hebben er bijvoorbeeld dertien zeer strenge wetten met betrekking tot buitenlandse politieke financiering en slechts vier daarvan hebben geen enkele beperking. In Zweden is het ontvangen van geld van een buitenlandse mogendheid of van iemand die namens een buitenlandse mogendheid handelt een strafbaar feit als het doel is om de publieke opinie te beïnvloeden in zaken die verband houden met het bestuur van het land of de nationale veiligheid. De ‘US Library of Congress’ heeft nog meer voorbeelden uit veel verschillende landen die het brede scala aan verschillende bevoegdheden illustreren.

Het is misschien niet verrassend dat in de Verenigde Staten de breedste en strengste wettelijke bepalingen gelden. Ze verhinderen niet alleen buitenlandse regeringen, maar ook buitenlandse entiteiten van welke aard dan ook, om zich te mengen in de politieke activiteiten van de VS. Bijzondere beperkingen worden opgelegd door de Foreign Agent Registration Act (FARA), die voorschrijft dat een groot aantal instanties die buitenlandse financiering ontvangen zich moeten laten registreren als ‘buitenlandse agenten’, met strenge sancties voor het niet naleven van de regels. Uit een recente zaak waarbij een niet-gouvernementele organisatie (NGO) betrokken was, bleek dat de wet registratie vereist voor activiteiten die zo breed zijn dat de meeste mensen ze helemaal niet als “politiek” zouden beschouwen (de betreffende NGO houdt zich bezig met milieuprojecten). De advocaten die over deze zaak rapporteren, adviseren de NGO’s dat “zij zich mogelijk moeten laten registreren onder de FARA, zelfs als de financiering die zij van buitenlandse regeringen ontvangen slechts een deel van de financiële middelen van de organisatie is en het voorgestelde werk in overeenstemming is met de missie van de non-profitorganisatie”.

Politieke partijen zijn niet het enige doelwit van de nieuwe wet.

Waarom is de nieuwe wet niet beperkt tot politieke partijen, zoals de vergelijkbare beperkingen in (bijvoorbeeld) sommige Europese landen? De reden hiervoor is dat Nicaragua een klein aantal zeer gepolitiseerde derde sector organisaties heeft: NGO’s, “mensenrechten”-organen en mediaorganisaties die buitenlandse financiering ontvangen voor politieke doeleinden (er zijn natuurlijk ook duizenden NGO’s die buitenlands geld ontvangen voor legitieme doeleinden, zoals armoedebestrijding). Een voorbeeld hiervan werd duidelijk tijdens het schrijven van dit artikel.

Nicaragua is belangrijk voor mij – foto: stephon Sefton

In de straten van de hoofdstad Managua zijn posters verschenen met mededelingen als “Voor Nicaragua ben ik in staat om te veranderen” of “Nicaragua is belangrijk voor mij”. Naar verluidt is de affichecampagne, die door de Nicaraguaanse bisschoppenconferentie wordt gevoerd, begonnen nadat katholieke bisschoppen die oppositiegroepen steunen, een ontmoeting hadden gehad met functionarissen van de Amerikaanse ambassade, die ermee instemden de kosten van de campagne te betalen.[18] Of dit nu waar is of niet, het doel van de affiches is duidelijk. Terwijl voor iemand die onbekend is met de Nicaraguaanse politiek de boodschappen onschuldig of zelfs anodyne lijken, maken de woorden en kleuren voor de lokale bevolking duidelijk dat het gaat om publiciteit ten gunste van een onsamenhangende coalitie van groepen en partijen, die Daniel Ortega in de verkiezingen van volgend jaar willen verdringen. Inderdaad, zoals te zien is op de tweede foto, zijn de memes die de originelen parodiëren al begonnen te verschijnen in de sociale media.

De posters kunnen ook deel uitmaken van de laatste Amerikaanse operatie, bekend als “RAIN” (“Responsive Resistance in Nicaragua”), die onlangs door het COHA is gemeld en waarmee de VS zich via USAID wil bemoeien met de verkiezingen van 2021 in Nicaragua. Maar de praktijk van de Amerikaanse regering om derde partij instanties te gebruiken om de Nicaraguaanse politiek te beïnvloeden heeft een lange geschiedenis. Het dateert minstens uit de tijd van de “Contra”-oorlog in de jaren tachtig; de massale illegale operatie die door de VS werd gefinancierd en geleid en waarbij tienduizenden Nicaraguanen omkwamen en waarvoor het Internationaal Gerechtshof de Verenigde Staten heeft veroordeeld tot het betalen van schadevergoeding aan Nicaragua. Een van de erfenissen van die volmachtenoorlog is dat de regering-Reagan een Nicaraguaanse “mensenrechten”-NGO heeft opgericht, de Nicaraguaanse Vereniging voor Mensenrechten (ANPDH), om bewijzen van wreedheden door de eigen Contra-strijdkrachten van de VS wit te wassen. Deze NGO is nog steeds actief en blijft zich verantwoorden tegenover de VS door wreedheden van de oppositie toe te schrijven aan de Nicaraguaanse regering.

De financiering door de VS van Nicaraguaanse “maatschappelijke organisaties” werd hervat kort nadat de Sandinisten in 2006 weer aan de macht kwamen. De blog ‘Behind Back Doors’ publiceerde documenten waaruit blijkt dat een Amerikaans agentschap, USAID, in 2010 een strategie begon om de Nicaraguaanse verkiezingen in het volgende decennium te beïnvloeden door 76 miljoen dollar toe te wijzen aan projecten met politieke partijen, NGO’s en oppositiemedia. Een deel van deze financiering werd via het National Democratic Institute (NDI) verstrekt, met name ter versterking van zes politieke oppositiepartijen (hoewel gelijkwaardig werk van een buitenlandse regering in de VS natuurlijk illegaal zou zijn). Een van de vele NGO’s die financiering ontvingen was de Violeta Barrios de Chamorro Foundation (vernoemd naar de president die in 1990 Daniel Ortega opvolgde, en gerund door de meest prominente politieke oppositiefamilies), die meer dan 6 miljoen dollar ontving die zij vervolgens naar de media van de oppositie doorsluisden (inclusief de media die eigendom zijn van de Chamorros zelf). Het doel van het programma was om “het imago van de Nicaraguaanse regering aan het begin van het verkiezingsproces van 2016 te ondermijnen”. In de afgelopen twee jaar hebben USAID-audits, de meest recente van augustus 2020, aangetoond dat er nog eens 2 miljoen dollar is toegewezen in het kader van hetzelfde programma. Zoals Nicaraguaanse commentator William Grigsby uitlegde in zijn radioprogramma Sin Fronteras, is een resultaat van de Amerikaanse financiering, dat meer dan 25 TV- en radiostations, producenten van TV- en radioprogramma’s, kranten en websites vrijelijk anti-Sandinistische retoriek produceren.

Het is opmerkelijk dat, toen de Financial Times (FT) kritische reacties op de geplande nieuwe wetten rapporteerde, deze ook afkomstig waren van de Chamorro familie en van hun organisatie die de “onafhankelijke” pers vertegenwoordigt, zonder te wijzen op hun financiële aandeel in de continue financiering van de VS. De Financial Times rapporteerde ook kritiek van de Amerikaanse National Endowment for Democracy (NED), zonder erop te wijzen dat het een van de Amerikaanse staatsorganen is die het probleem veroorzaken, dat de Nicaraguaanse regering probeert aan te pakken.

Waarom wordt de financiering van lokale ngo’s nu aangevochten?

Sinds de omverwerping van de dictatuur van Somoza in 1979 zijn de Sandinistische regeringen een groot deel van de tijd aan de macht geweest, waarbij de oppositie-NGO’s meestal binnen een normaal regelgevend kader hebben kunnen opereren dat in de meeste (zo niet alle) landen van de wereld functioneert. De noodzaak van strengere controles werd twee jaar geleden al duidelijk. In april 2018 begon wat de VS nog steeds “vreedzame publieke protesten” noemt, maar die in feite zeer gewelddadig waren, waarbij verschillende ngo’s, “mensenrechten”-organen en oppositiemedia het geweld actief ondersteunden of nepnieuws creëerden over wie er verantwoordelijk was voor het geweld.

Er is van dit geweld natuurlijk overvloedig bewijs. De meest recente, gedetailleerde berichten komen uit centraal Nicaragua, in een reeks schrijnende interviews met slachtoffers die Stephen Sefton onlangs heeft afgenomen. De NGO’s en media-instanties die het doelwit zijn van de nieuwe wet ontkenden dat dit geweld plaatsvond of probeerden de politie of de Sandinisten de schuld te geven. Veel van dezelfde NGO’s en media waren ook betrokken bij het ondermijnen van de strategie van de regering voor de aanpak van de COVID-19-crisis, zoals het COHA al heeft gemeld. Hun campagnes veroorzaakten leed en verlies van levens onder mensen die werden afgeschrikt om naar openbare ziekenhuizen te gaan als gevolg van vals nieuws over clandestiene begrafenissen, de dood van prominente publieke figuren of een ineenstorting van het ziekenhuissysteem, vaak geïllustreerd met foto’s of video’s uit andere landen waarvan zij beweerden dat ze afkomstig waren uit Nicaragua.

Nu het verkiezingsjaar 2021 nadert, geeft de omvang van het pas gestarte “RAIN”-project voor veel waarnemers de indruk, dat het een tweeledig doel heeft: het ondersteunen van de verkiezingscampagne van de oppositie, maar ook het leggen van de basis voor het delegitimeren van de verkiezingen in het geval van een nieuwe Sandinistische overwinning. De Amerikaanse ambassade en het ministerie van Buitenlandse Zaken zullen blijven beweren dat de Nicaraguaanse regering “een aanhoudende campagne van geweld en onderdrukking” voert, in contrast met het het “recht op vrije vergadering en meningsuiting” van de Nicaraguanen, dat los staat van de nieuwe wet die wordt geimplementeerd. Het is duidelijker dan ooit dat sommige NGO’s en soortgelijke instanties integraal deel uitmaken van dit offensief.

Dit misbruik in de uitbreiding van de rol van NGO’s is klaarblijkelijk een trend in heel Latijns-Amerika en zelfs in de rest van de wereld. In een artikel in het tijdschrift van het Internationale Rode Kruis en de Rode Halve Maan wordt gevraagd of de “N” in “NGO’s” is verdwenen? Er wordt gewaarschuwd dat, aangezien “een aanzienlijk deel van hun inkomsten afkomstig is van officiële overheidskanalen, NGO’s meer zullen lijken op een instrument van buitenlands beleid en minder op een kracht voor verandering en belangenbehartiging”. In het bijzonder, zou men kunnen stellen, dat de NGO’s die zich door de Amerikaanse regering laten inlijven in haar gunstig klinkende programma’s om “de democratie te bevorderen” in verschillende landen, in de praktijk een heel ander doel nastreven. Er is nu een scala aan Amerikaanse overheidsorganen en particuliere Amerikaanse instellingen die samenwerken om namens het Amerikaanse regime in verschillende landen een “soft power”-agenda uit te voeren door middel van lokale NGO’s.

William Robinson, die in de jaren tachtig van de vorige eeuw in Nicaragua werkte, stelt dat het echte doel niet alleen regimeverandering is.

“De programma’s ter bevordering van de democratie hebben tot doel deze transnationaal georiënteerde elites te trainen, die bereid zijn hun land open te stellen voor vrije handel en transnationale samenwerking. Ze proberen ook de counter-elites die niet vatbaar zijn voor het transnationale project te isoleren en ook de massa’s te weerhouden om op eigen houtje, onafhankelijk van of tegen het transnationale eliteproject, gepolitiseerd te worden en mobiliseren, door ze ‘consensueel’ op te nemen in de politieke orde die deze programma’s trachten op te bouwen.

In de context van Nicaragua suggereert dit dat het bevorderen van de democratie via lokale NGO’s, “mensenrechten”-organen en mediaorganisaties niet alleen gaat om het zoeken naar de nederlaag van Daniel Ortega in de peilingen, maar om het bereiken van een paradigmaverschuiving weg van regeringen die prioriteit geven aan de behoeften van de armen om de macht weer in handen te geven van de elite die werken voor transnationale belangen, zoals in andere landen van Midden-Amerika die de revolutionaire verandering van Nicaragua niet hebben meegemaakt.

Nicaragua oefent slechts dezelfde rechten uit als de Verenigde Staten…

Chuck Kaufman van de Alliance for Global Justice stelt dat Nicaragua het recht heeft om kennis te nemen van en zich te beschermen tegen buitenlandse financiering van de binnenlandse oppositie. Hij stelt verder dat “een land niet verplicht is om mee te werken aan de eigen omverwerping door een buitenlandse mogendheid”. Dit is natuurlijk niet anders dan het handelen van de Verenigde Staten zelf in het tegengaan van buitenlandse inmenging in de binnenlandse politiek. William Grigsby van Radio La Primerísima stelt dat de VS hypocriet is in het bekritiseren van Nicaragua’s beperkingen op buitenlandse invloed op lokale mediakanalen, terwijl de Amerikaanse regering zelf beperkingen heeft opgelegd aan de Amerikaanse media-activiteiten van bedrijven die gevestigd zijn in China, Venezuela, Rusland en Qatar. Voormalig libertair congreslid Ron Paul zou hebben gezegd: “Het is vooral Orwelliaans om de manipulatie van buitenlandse verkiezingen door de VS ‘het bevorderen van de democratie’ te noemen. Hoe zouden wij Amerikanen ons voelen als bijvoorbeeld de Chinezen met miljoenen dollars aankwamen om bepaalde kandidaten te steunen die als bevriend met China worden beschouwd?

Een jaar geleden heeft de inlichtingencommissie van de Amerikaanse Senaat, die de buitenlandse inmenging in de Amerikaanse verkiezingen van 2016 onderzocht, verklaard dat “de doelstellingen van Rusland waren om het publieke geloof in het Amerikaanse democratische proces te ondermijnen, minister Clinton te denigreren en haar verkiesbaarheid en potentiële presidentschap te schaden.” Maar als deze zin zou worden geamendeerd om te verwijzen naar “Amerikaanse doelen”, “Nicaragua’s” democratische proces en “Daniel Ortega”, zou het precies de oneerlijke praktijken beschrijven die de VS in Nicaragua volgt en die de Sandinistische regering vastbesloten is een halt toe te roepen.

John Perry is een schrijver en woont in Masaya, Nicaragua.

Topfoto: Daniel Ortega bron: Rosa Poser

Noot van redaktielid Handsoffvenezuela:

“Ik was in het voorjaar van 2018 op verschillende locaties in Nicaragua, kort voor de rellen begonnen die in de staatsgreep-poging uitmonden, en was er meerdere malen getuigen van opruiing door geestelijken en studentenleiders. Het ging er heftig aan toe, met protestmarsen en aggressief geschreeuw. Ik trof er buitenlanders, met name uit de VS, die een drukke agenda hadden, maar niet konden vertellen wat ze er op zo’n dag dan wel deden. Er was een zgn NGO met een private twee-talige school, waar Hebreews werd gesproken. Het was erg opvallend en een duidelijke aankondiging dat er iets te gebeuren stond.
Ik kan uit ervaring meespreken, dat de Sandinistische regering zijn volk moet beschermen tegen deze destabiliserende elementen en kan alleen maar toejuichen dat er regelgeving komt voor een legale basis om dit te kunnen doen.”

End notes

^[1] “The United States Condemns the Ortega Regime’s Attack on the Free Press,” https://ni.usembassy.gov/press-statement-the-united-states-condemns-the-ortega-regimes-attack-on-the-free-press/

^[2] “U.S. Support for a Return to Democracy in Nicaragua,” https://www.state.gov/u-s-support-for-a-return-to-democracy-in-nicaragua/

^[3] “Ortega tightening authoritarian grip,” https://www.hrw.org/news/2020/10/08/nicaragua-ortega-tightening-authoritarian-grip

^[4] “Nicaragua: Ortega government appears to be preparing for a new phase of repression,” https://www.amnesty.org/en/latest/news/2020/09/nicaragua-gobierno-pareciera-preparar-nueva-fase-represion/

^[5] “RSF and PEN urge Nicaraguan legislators to reject ‘foreign agents’ bill,” https://rsf.org/en/news/rsf-and-pen-urge-nicaraguan-legislators-reject-foreign-agents-bill; “Nicaraguan ruling party legislators propose law requiring some media outlets, journalists to register as ‘foreign agents’,” https://cpj.org/2020/09/nicaraguan-ruling-party-legislators-propose-law-requiring-some-media-outlets-journalists-to-register-as-foreign-agents/

^[6] “Nicaragua proposed law seeks to make fake news punishable by prison,” https://www.foxnews.com/world/nicaragua-proposed-law-seeks-to-make-fake-news-punishable-by-prison; “Nicaragua proposes limits on media, NGOs; critics see attempt to silence opposition,” https://uk.reuters.com/article/uk-nicaragua-human-rights/nicaragua-proposes-limits-on-media-ngos-critics-see-attempt-to-silence-opposition-idUKKBN26J393?il=0

^[7] “Coronavirus y noticias falsas en Nicaragua,” https://juventudpresidente.com.ni/coronavirus-y-noticias-falsas-en-nicaragua/

^[8] See https://elindionica.wordpress.com/2020/09/15/rosario-soza-centeno-el-preso-politico-que-la-derecha-no-reclamo/; https://juventudpresidente.com.ni/mulukuku-muertes-silenciadas/

^[9] “Nicaragua’s Ortega threatens life sentences for opponents,” https://www.washingtonpost.com/world/the_americas/nicaraguas-ortega-threatens-life-sentences-for-opponents/2020/09/16/6f2b5958-f7d4-11ea-85f7-5941188a98cd_story.html

^[10] Interview with Alberto Mora. See https://www.el19digital.com/articulos/ver/titulo:107753-nicaragua-ley-de-regulacion-de-agentes-extranjeros-en-proceso-de-consulta-y-dictamen

^[11] See https://www.ft.com/content/2c0ed64d-db7b-4bd4-acd1-61a978da9f84

^[12] “Foreign Funding Threats to the EU’s 2019 Elections,” https://www.gmfus.org/blog/2018/10/09/foreign-funding-threats-eus-2019-elections

^[13] See details at http://www.aalep.eu/ban-donations-foreign-interests-political-parties-th-eu

^[14] See details at https://www.loc.gov/law/help/elections/foreign-involvement/index.php and linked pages.

^[15] See details at https://www.fec.gov/updates/foreign-nationals/

^[16] “Registering As A “Foreign Agent:” Advisors to Foreign Entities Risk Criminal and Civil Penalties as DOJ Doubles Down on FARA Enforcement,” https://www.natlawreview.com/article/registering-foreign-agent-advisors-to-foreign-entities-risk-criminal-and-civil

^[17] “Foreign Agent Registration Act Advisory Opinion Update,” https://www.lexology.com/library/detail.aspx?g=c0743ab9-3a2c-40f4-bed3-7d36bf365070

^[18] See https://www.facebook.com/groups/SandinistaNicaraguaFriends/permalink/677150526543297/

^[19] “The US contracts out its regime change operation in Nicaragua,” https://www.coha.org/the-us-contracts-out-its-regime-change-operation-in-nicaragua/

^[20] “Counting deaths for dollars: The rise and fall of Nicaragua’s ‘human rights’ organizations,” https://thegrayzone.com/2019/08/25/deaths-for-dollars-nicaraguas-human-rights-organizations/

^[21] See https://bbackdoors.wordpress.com/2018/11/06/how-the-usaid-prepared-the-conditions-for-a-non-violent-coup-detat-against-the-nicaraguan-government-part-i/

^[22] See https://oig.usaid.gov/search-content?keys=Fundaci%C3%B3n+Violeta+Barrios+de+Chamorro

^[23] See https://www.youtube.com/watch?v=0oL4Kv59D8A

^[24] “Nicaragua raises alarm with repressive draft laws,” https://www.ft.com/content/2c0ed64d-db7b-4bd4-acd1-61a978da9f84

^[25] See http://www.tortillaconsal.com/tortilla/node/10378

^[26] See https://www.coha.org/nicaragua-battles-covid-19-and-a-disinformation-campaign/

^[27] See http://www.redcross.int/EN/mag/magazine1996_3/18-19.html

^[28] “Soft Power: Democracy-Promotion and U.S. NGOs,” https://www.cfr.org/backgrounder/soft-power-democracy-promotion-and-us-ngos