Opinie, Handsoffvenezuela-Nederland, 12 december 2020 
Tranlations: [English] ; [spanish] ~~~ 

Curaçao neemt wetgeving aan ter voorbereiding van maximale druk op Venezuela.
Dit is het derde deel van een artikelenserie. De eerdere delen zijn op 20 juli 2020 en op 30 augustus 2020 in dit openbaararchief gepubliceerd.

Drie dagen voordat de bevolking van Venezuela een nieuwe volksvertegenwoordiging (National Assembly – AN) zal kiezen, wordt er door het parlement in Curaçao met een nipte meerderheid een wetswijziging voor een uitzonderingssituatie aangenomen. Het is de “Landsverordening van de houdende regels met betrekking tot uitzonderingstoestanden” (er is een identiek wetsvoorstel voor Aruba). Het beschrijft de bevoegdheden die de overheid zal hebben en de geboden en verboden die voor de bevolking zullen gelden in het geval van een noodsituatie, “ …die het bestaan van het land of de samenleving bedreigen, waaronder in ieder geval oorlog” (citaat uit artikel 2, lid 1 van deze deze landsverordening)

Specifieke grondrechten van de Nederlandse grondwet en het Koninkrijkstatuut, die de bevolking essentiële rechtsbescherming moet geven tegen willekeur, agressie en machtsmisbruik van hun overheid, worden door deze nieuwe wet bij zo’n noodsituatie (zoals een oorlog) uitgeschakeld. De wettekst maakt onderlinge communicatie en communicatie met de buitenwereld strafbaar, alsook elke vorm van samenscholing, onderzoek en verzet. Het geeft aan de overheid het volmacht om dit streng te bestraffen en bovendien ten alle tijde en overal huiszoeking te doen zonder het tonen van een identiteitsbewijs, zonder machtiging en en zonder opgaaf van reden, en daarbij alle eigendommen, notities, communicatie en documenten op te eisen. Zelfs de woning en alle overige bezittingen mogen zonder opgaaf van reden voor onbepaalde tijd geconfisqueerd worden. Het wordt de bevolking verboden naar nader te bepalen locaties te komen en ……en …… [ beluister dit videocomentaar en evt ook deze zoomsessie om een indruk te krijgen van de heftige bepalingen in de wetswijziging]

Het kan niet ontkend worden, dat het opstellen en aannemen van zo’n wetgeving duidelijk maakt dat het volk als vijand van de overheid gezien wordt. Dit is normaal in koloniën en bezette gebieden, maar de bewoners van Aruba en Curaçao hebben gegronde redenen om aan te nemen dat hun eilanden vrij, niet bezet, en ex-koloniaal te zijn.

Er wordt gesuggereerd dat de covid-pandemie een dergelijke voorziening vereist, maar dat staat nergens in de tekst van het wetsvoorstel beschreven en hetzelfde smokescreen (rookgordijn) werd al eerder gebruikt, zoals voor de inzet van drie aanvalsondersteunende oorlogsschepen deze zomer, waaronder het grootste en duurste Nederlandse oorlogsschip, de Hr. Ms. Karel Doorman.
(meer voorbeelden daarvan, in deze commentaar-tekst van 4 december j.l.
)

Er was veel kritiek en er waren straatprotesten in Willemstad. Na invoegen van de bepaling dat een aantal artikelen alleen bij een oorlog of een terroristische aanval in werking zullen treden, is de wetswijziging met een nipte meerderheid door Parlement van Curaçao aangenomen.
Het wetsontwerp is al lang geleden voorbereid, niet ter ondersteuning van een corona-lockdown, daar was toen nog geen sprake van, maar voor een andere agenda. Het rookgordijn ‘corona’ heeft gewerkt.
(Sinds 11 september 2001 wordt in feite ook vermeend terrorisme als een rookgordijn voor wetswijzigingen gebruikt)

Voorafgaand onderzoek in 2016

Er is veel veranderd in de regio, en dat begon al ver voordat er sprake was van een pandemie, met een haalbaarheidsonderzoek van Emic, een dochterorganisatie van SCL.
SCL-dochters, zoals Cambridge Analytica en Emic hebben in veel confliktgebieden onderzoek gedaan en de ontwikkelingen beïnvloed voor de agenda’s van hun betalende opdrachtgevers. Deze zomer is bekend geworden dat het Nederlandse ministerie van Defensie in 2016 een groep onderzoekers/beïnvloeders naar Curaçao stuurde, die vooraf een cursus kregen van Emic, een SCL-traininggroep. De specifieke opdracht aan deze groep was, om op Curaçao onderzoek te doen naar verwacht bevolkingsgedrag in het geval de aanwezigheid van militairen er zou toenemen (Citaat uit de NRC van 26 juni 2020) :

Als eerste klus gaat Wolf onderzoeken hoe de bevolking op Curaçao en Aruba denkt over de militaire aanwezigheid op de eilanden. Sinds jaar en dag ligt op het bureau van de Nederlandse minister van Defensie in Den Haag ’s ochtends verse informatie over de politieke situatie in Venezuela en de mogelijke gevolgen voor de Caribische eilanden. Wat als vluchtelingen oversteken, de eilanden om bijstand vragen en er veel meer Nederlandse uniformen rond gaan lopen? Zouden de bewoners dat accepteren of komen ze in opstand? En dan?

De commandant op de eilanden wil het allemaal weten, de Directie Operaties in Den Haag geeft toestemming en dan vliegt Wolf met vijf anderen, onder wie Gaby van den Berg van SCL Group, naar de Caribische eilanden om deze kwestie met de BDM-methode (Behavioral Dynamics Methodology , een patent van SCL) te onderzoeken.

Het is nog wennen. Het is moeilijk een doelgroep af te bakenen, en na zo’n vijftig interviews weten ze het wel. De eilandbewoners vinden de militaire aanwezigheid prima, blijkt. Tegelijkertijd: ze hebben geen idee wat de militairen er doen.

Laat beter zien wat jullie doen nu het nog rustig is, adviseert het team met Wolf en Van den Berg vanuit Den Helder via een videoverbinding aan de overzeese commandant.

Defensie is blij met de uitkomsten en huurt extra communicatie-adviseurs in. De militairen oefenen wat vaker buiten de poort, ook als dat niet per se nodig is.” (Einde citaat)

De uitkomst was dat de bevolking er geen probleem mee zou hebben als de militairen steeds meer plaats zouden innemen. Op basis van dat onderzoek en het advies om zich te vaker te laten zien nu het nog rustig is, zijn de militairen vaker buiten de kazerne gaan oefenen en is de samenleving gestaag gemilitariseerd.

De genoemde ‘Directie Operaties’ (DOPS) van de Nederlandse Defensiestaf is ‘verantwoordelijk voor de militaire planning, de voorbereiding, de bevelvoering, de uitvoering en de evaluatie van de Nederlandse deelneming aan een militaire operatie’ . De Nederlandse commandant in Caribisch gebied, tot voor kort Peter v.d. Vin, leidt onderdeel 4.4 van Joint Interagency Task Force–South, en heeft veelvuldig contact met het centraal commando ervan in Key West, Florida.

Aan welke militaire operatie in de omgeving van Curaçao zou Nederland dan wel kunnen deelnemen. We gaan iets verder terug in de geschiedenis: De Obama decreten van 2015 en 2016

Op 8 maart 2015 zette voormalig Amerikaans president Barack Obama een wetsvoorstel van het congres, Public Law 113-278, om in Executive Order 13692, ook wel bekend als het “Obama-decreet”. In dit decreet wordt de Venezolaanse staat aanduidt als een “ongewone en buitengewone bedreiging voor de Amerikaanse nationale veiligheid”, Het is het begin van een lange lijst aan ‘sancties’, die het voor het land en de bevolking extreem moeilijk moeten maken, vergelijkbaar met de wurgende sancties die aan de oorlogen tegen Irak, Libië en Syrië voorafgingen. Het decreet werd door Obama verlengd in maart 2016.

In Februari 2018 schreef de langst zittende commandant en militair strateeg van SouthCom het masterstroke-plan. Het geeft inzage in de vergaande acties van de VS en bondgenoten die vanaf dat tijdstip uitgevoerd werden, of nog op de rol staan. Het betrekken van buurlanden van Venezuela in de voorbereidingen van een militaire invasie is in dat masterplan beschreven. Kort na de publicatie ervan ging Kurt Tidd met pensioen en droeg de leiding van SoutCom over aan de havik Craig Faller.

De Plannen van Stef Blok, de nieuwe minister van Buitenlandse zaken

Meer openlijk en in sneltreinvaart werden op de ABC-eilanden veranderingen voorbereid vanaf april 2018 onder leiding van de kort daarvoor aangetreden minister van buitenlandse zaken, Stef Blok. Ondanks dat hij zich direct na zijn aanstelling onbedoeld als racist introduceerde, en reeds daarvoor zijn koloniale gedachtengoed openbaarde, waren in de eerste week van april de Caribische eilanden en Colombia zijn eerste reisdoelen [1]. Er werd hem daar een open brief van bezorgde burgers aangeboden, waarin gepleit werd voor een betere behandeling van Venezolanen. Maar daar kwam de minister blijkbaar niet voor. Volgens eigen zeggen had hij grote plannen met de Caribische eilanden.
.
Daarvan er zijn op dit moment en aantal gerealiseerd: Strenge afschrikwekkende handhaving van het door de VS opgelegde handelsverbod met Venezuela; stopzetting van de overeenkomt met Venezuela voor huur- en exploitatie van de ISLA Raffinaderij; Streng repressief beleid tegen tijdelijke immigranten vanuit Venezuela; invoering van een Standard of Forces Agreement (SOFA-verdrag) met de VS; uitbreiding van de kustwacht en van militaire voorzieningen; toestemming voor operationele vluchten van een AWACS, een JSTARS en twee Stratotankers van de VS vanaf de gerenoveerde startbaan van Curaçao ; X300-Integrator drones en een Nederlands drone-team van 20 specialisten op Aruba (er wordt niets vermeld over trainers en overige betrokkenen); visumplicht voor Venezolanen die de eilanden willen bezoeken; …. en volgens eigen zeggen van Stef Blok is er nog meer op komst.

Agressieve incidenten

Aruba en Curaçao waren reeds voorheen betrokken bij openlijk agressieve incidenten, die ernstig hadden kunnen aflopen.

Een gepantserd arctic cruiseschip, de RCGS Resolute kwam en verbleef op 29 en 30 maart in de territoriale wateren van Venezuela. Het Patrouleschip Naiguata van de Venezolaanse kustwacht dat het cruiseschip sommeerde te vertrekken werd opzettelijk en fataal geramd, zodat het zonk. De bemanning van het cruiseschip bood vervolgens geen hulp aan de opvarenden, maar vluchtte naar Willemstad Haven, Curaçao, waar het maandenlang bescherming genoot, met de ‘opdracht van hogerhand’ om geen onderzoek in te stellen. Uiteindelijk heeft de lokale rechtelijke macht de bemanning van het schip op basis van Venezolaans onderzoek veroordeeld en de rederij de hoogst mogelijke boete opgelegd.
Volgens de Venezolaanse veiligheidsdiensten had het schip, dat onder Portugese vlag dus onder Navo-bescherming voer, een groep gewapende huurlingen en zodiac speedboten aan boord. De twaalf MK5 en twee MK6 zodiaks aan boord (rubberboten van militaire kwaliteit, voor arctic zodiac-cruising) kunnen 220 personen/38.000kg met grote snelheid aan land zetten.

Naast de kleine schepen van de kustwacht van de ABC-eilanden, varen er in de zuidcaribische zee grote Nederlandse oorlogsschepen, onder het commando van Joint Interagency Task Force–South (JIATF–South), gevestigd in Key West, Florida. Het zijn c.a. 100 meter lange gemoderniseerde amfibische patrouilleschepen van de Hollandklasse en ze varen zonder locatie-signalering om vermeende cocainetransporten te onderscheppen. Het is niet te controleren wat ze er doen, en een aantal malen kwam de bewering van een grote cocainevangst niet overeen met beschikbare navigatiedata.

Begin april 2020 lag zo’n schip, de Hr.Ms. Groningen meerdere dagen naast het van een misdaad verdachte Artic Cruiseschip RCGS Resolute aan de kade in de haven van Willemstad, voordat het de regio verliet met bestemming den Helder met uitgeschakelde AIS-locatiezender.

Oorlogsvloot en invasie vanuit zee

Begin mei, kort nadat de VS de agressie opvoert , en in een Navo-overleg besloten was om de oorlog tegen corona onder Amerikaanse leiding te coördineren, werden Nederlandse, Franse en Engelse oorlogsschepen ingezet voor ‘coronahulp’ in de Caribische regio. Het parlement werd daarover kort voor het vertrek per brief namens defensieminister Bijleveld ingelicht. De Franse en Engelse oorlogsschepen waren al onderweg naar de Caribische zee, mogelijk tezamen met een derde Nederlands oorlogsschip , Hr.Ms. Zeeland die erheen voer om de Hr.Ms. Groningen voortijdig te vervangen (alle drie hadden hun AIS-locatiebaken uitgezet) [2]

In de maand mei waren er dus in ieder geval twee grote Nederlandse oorlogsschepen in de regio. Dat viel opvallend samen met een geplande gewapende aanval op de Venezolaanse kust: Een huurlingen-invasie vanuit Colombia, uitgevoerd in de vroege ochtend van zondag 3 mei 2020, met een facilitaire tussenstop op Aruba.

Het amfibisch aanvalsondersteunende oorlogsschip Hr.Ms. Karel Doorman, met mogelijk 2000 meter rijdend materieel aan boord, stationeerde zich twee dagen eerder in het zeegebied tussen Curaçao en Venezuela, tezamen met het Amfibische Patrouilleschip, de Hr.Ms. Zeeland. Er waren meer legereenheden en milities paraat tijdens die mislukte aanval, w.o. Franse, Engelse, Israëlische, Amerikaanse en Colombiaanse.

De Karel Doorman, volgens officiële berichtgeving ingezet voor hulp bij de covid-pandemie, weliswaar onder coördinatie van de NavoCommandant in de VS, schakelde zijn AIS-locatiesignaal uit tijdens clandestiene maritieme acties van SouthCom, zoals de (dreiging met) piraterij en zeeblokkade tegen vijf Iraanse olietankers in de weken daarna. Het is daardoor aannemelijk dat het aan deze clandestiene acties deelnam. Het is daarna vervroegd vertrokken naar de thuishaven in den Helder. Er is geen evaluatie noch enig verslag van werkelijke pandemie-hulp bekend gemaakt. Er waren berichten dat de bemanning zich ‘verveelde’ (en aangerand werd door de commandant).

Landspakketten en verordeningen van het Koninkrijk.

Curacao en Aruba hadden dit jaar betalingsproblemen. In de gevestigde Nederlandse media en door Nederlandse regeringswoordvoerders wordt de nadruk gelegd op een vermeend financieel wanbeleid van voorgaande regeringen, maar financiële ondersteuning is voor een groot deel noodzakelijk ter compensatie van een economische afbouw waar minister Blok, in opdracht van de VS, de eilanden toe dwong: Het verbod op handel, economische samenwerking, toerisme en overige uitwisseling met buurland Venezuela; de stopzetting van de ISLA-raffinaderij, die tot januari 2020 geëxploiteerd werd door Venezuela en goed was voor ruim 1000 banen. En sinds mei de strenge corona-maatregelen ter bescherming en voortzetting van koloniaal toerisme.
Om deze financiële ondersteuning te krijgen werden Curaçao Aruba en St.Maarten gedwongen om ‘landpakketten’ [PDF] met ingrijpende voorwaarden te accepteren. Deze landpakketten vergroten de wettelijke macht van Nederland over haar voormalige koloniën en bepalen onder andere de uitbreiding van politie, veiligheidsdiensten en kustwacht, alsook de reorganisatie binnen het leger en maken onderdeel van een bewust beleid om de eilanden verder om te vormen in de functie van koloniale toerisme-oorden en militaire bastions. Voor overige werkgelegenheid zal in die agenda weinig plaats zijn.

Dat was ook de conclusie van journalist Andre Vltchek, die kort voor zijn plotselinge overlijden in september 2020 in Aruba op onderzoek uitging.

“Aruba is geen paradijs. Het is een klein, deprimerend eilandje, bezaaid met kitscherige pseudo-Nederlandse gebouwen, neptramlijnen, casino’s en privé-stranden en -eilanden. Het is een eiland dat is overgelaten aan Noord-Amerikaanse smaken: die van toeristen, maar ook van militaire planners en haviken. En het steeds meer rechtse Nederland speelt de tussenpersoon. Het pimpt letterlijk zijn koloniën en biedt hen aan voor een immorele strijd tegen Venezuela.”]

Vertegenwoordigers van een aantal bevolkingsgroepen hebben gezamenlijk de hen opgedrongen landpakketten en CHE-voorwaarden aangekaart bij de dekolonisatie-commissie van de VN. Maar met de onlangs aangenomen ‘Landelijke Verordening‘ , het aansluitend uitroepen van de noodtoestand, de uitbreiding ervan naar de open zee en het zero-tolerance beleid, dendert de her-kolonisatie voort en krijgt de achterliggende agenda voor maximale druk op Venezuela steeds meer vorm.

Het beleid om de ABC-eilanden om te vormen in koloniale vakantieoorden en militaire uitvalsbases, baseert zich op de resultaten van het SCL-onderzoek vann 2016, die de haalbaarheid ervan aangaven.
Nederland chanteert de overzeese landgenoten ter uitvoering van een verborgen agenda, in plaats van dat het hen in deze noodsituatie de helpende hand uitsteekt. De huidige regeringen van Aruba en Curaçao tonen zich zeer meegaand, waardoor er een groot deel van de plannen van de VS, door minister Blok namens Nederland, gerealiseerd zijn.

Of er inderdaad een incident onder valse vlag zal plaatsvinden is nog een open vraag. De immanente dreiging die van al deze voorbereidingen uitgaat is reeds te beoordelen als ongeoorloofde agressie tegen een soeverein buurland.

Als gepaste reaktie zouden observatiedrones in de contiguous security zone (maritieme veiligheidszone – tot 24 zeemijl uit de kust) ingezet kunnen worden, met onmiddelijke rapportage aan de VN, het ICC en betrouwbare media van alle incidenten. De gespannen situatie in Brazilie, Chili, Colombia, Equador en Peru zou de VS redelijkerwijs kunnen ontmoedigen om nog meer olie op het vuur te gooien.


Voetnoten

  1. Voetnoot-1. Volgens officiële opgave was het bezoek van Stef Blok aan Colombia voor overleg over de Venezolaanse arbeidsmigranten in Colombia. Bram Ebus schreef gelijktijdig een fantasievol lasterverhaal, dat als doel had, de arbeidsmigrantenstroom in verband te brengen met vermeende staatsrepressie en misstanden in Venezuela:
    “Venezuela bevindt zich op alle fronten in een ernstige crisis. President Nicolás Maduro gedraagt zich als een dictator en zijn leger, geheime diensten en politie onderdrukken het volk met harde hand. …. honderden tegenstanders van het regime [worden] in kerkers met stroomschokken gemarteld. In landelijke protesten tegen de regering verloren meer dan 125 demonstranten vorig jaar het leven op straat als gevolg van het staatsgeweld.”
    Bram Ebus heeft meerdere gezichten, maar wij kennen hem als de hoernalist die door de VS betaald wordt voor zijn Nederlands-, Spaans- en Engelstalige negatieve fantasieverhalen over Venezuela, die door veel gevestigde media, waaronder de VPRO en de Correspondent, ongecontroleerd als vermeende werkelijkheid verspreid worden. Hij is toevallig ook een consultant van bureau Latijns Amerika van de CrisisGroup. [terug naar de tekst]
  2. voetnoot-2 Het parlement in den Haag krijgt hierover nauwelijks of geen informatie, en heeft ook geen inzage in het materiaal dat deze schepen meenemen en bij vertrek eventueel achterlaten. [terug naar de tekst]