Bron: Ezra Brain leftvoice.org 1 feb, 2021 ~~~
In het midden van een verwoestende economische crisis en een stijgende misdaadgolf, hebben vakbonden in heel Haïti een algemene staking uitgeroepen tegen zowel de reeks van ontvoeringen als het corrupte regime van Jovenel Moïse.
Industrieën in heel Haïti zijn vandaag gesloten omdat werknemers in verschillende sectoren deelnemen aan een algemene staking van 48 uur. De staking werd uitgeroepen door de vakbonden na jaren van strijd in Haïti tegen brutale bezuinigingen en overheidscorruptie. Een deel van de reden voor de algemene staking is dat de huidige president van Haïti, Jovenel Moïse, weigert af te treden op 7 februari, wanneer volgens velen zijn termijn volgens de grondwet afloopt. Moïse beweert dat zijn termijn pas op 7 februari 2022 afloopt, omdat hij in 2017 voor een termijn van vijf jaar werd verkozen.
Velen vrezen dat Moïse de voorbereidende stappen neemt om als dictator van Haïti te regeren. Hij heeft nagelaten om binnen de vereiste termijn parlementsverkiezingen uit te schrijven en sinds januari 2020 regeert hij per decreet zonder zittend parlement. Moïse heeft ook zelf een commissie samengesteld om de grondwet van Haïti te herschrijven, wat velen die zich de decennialange dictatuur onder de familie Duvalier herinneren, die pas in 1986 eindigde, angst inboezemt. Nog zorgwekkender voor de arbeidersklasse van Haïti is dat Moïse (net als de Duvaliers voor hem) gesteund wordt door de Verenigde Staten. Dit betekent dat de VS, indien nodig, al hun imperialistische macht zullen aanwenden om Moïse aan de macht te houden zolang hij hun imperiale belangen behartigt. Elke vluchtige lezing van de geschiedenis toont aan dat de imperiale belangen van het imperium van de Verenigde Staten een verwoesting betekenen voor de arbeidersklasse van Haïti en van andere geïndustrialiseerde landen.
Een andere belangrijke reden voor de staking is het stijgende misdaadcijfer in Haïti, met name de toename van het aantal ontvoeringen. Het schokkende aantal ontvoeringen (sommigen schatten dat er vier mensen per dag worden ontvoerd) leidde eerder al tot stakingen onder gezondheidswerkers in november 2020. De ontvoeringen worden gepleegd voor losgeld en richten zich nu zowel op mensen uit de arbeidersklasse als op de rijken.
We mogen echter niet in de kapitalistische logica vervallen wanneer we deze golf van ontvoeringen bespreken. De kapitalisten, met inbegrip van President Moïse, willen misdaad afschilderen als een moreel tekortschieten van een individu. Hoewel we ontvoeringen zeker niet moeten steunen, moeten we duidelijk stellen dat deze ontvoeringen – net als de overgrote meerderheid van andere misdaden – een symptoom zijn van de slechte materiële omstandigheden voor de arbeidersklasse en de onderdrukten. Gezien de groeiende kapitalistische crisis is het geen wonder dat de criminaliteit toeneemt. De economische wanhoop die de Verenigde Staten en hun imperialistische bondgenoten op Haïti hebben losgelaten, heeft zich alleen maar verdiept nu de huidige crisis de hele wereld overspoelt. Zestig procent van de Haïtianen leeft in armoede, en 25 procent in extreme armoede. Deze armoede is geen natuurlijk verschijnsel, maar het resultaat van tientallen jaren imperialistische overheersing door de Verenigde Staten en andere mogendheden. Het is geen wonder dat zovelen het gevoel hebben dat zij geen andere keus hebben dan zich tot de misdaad te wenden.
Criminaliteit tussen arbeiders onderling is een van de manieren waarop het kapitalisme de arbeiders verdeeld houdt. Ze laten ons vechten om restjes terwijl zij zich volproppen met feestmaaltijden. De oplossing is niet, zoals Moïse suggereerde, dat arbeiders de politie helpen bij de jacht op potentiële misdadigers, maar veeleer dat zij sterke, militante en revolutionaire arbeidersorganisaties organiseren die het kunnen opnemen tegen de staat en het hele barbaarse kapitalistische systeem.
Het is ook van vitaal belang voor socialisten in imperialistische landen als de Verenigde Staten om krachtig te strijden tegen zowel het kapitalisme als zijn imperiale uitingen in het buitenland. Historisch gezien gebruiken imperialistische landen hun met slechtheid verkregen winsten om concessies te doen aan arbeiders in eigen land, wat ertoe kan leiden dat deze arbeiders een oogje dichtknijpen voor het imperialisme van de staat. Dit is een duivelspakt, waarbij de omstandigheden van arbeiders in het buitenland worden geruild tegen de omstandigheden van arbeiders in eigen land, en hiertegen moet krachtig en voortdurend worden opgetreden.
De arbeiders van Haïti mobiliseren zich opnieuw om zich te verzetten tegen hun corrupte regering die hen nog dieper in een economische crisis doet wegzinken. Solidariteit met de stakende arbeiders van Haïti en al diegenen die wereldwijd strijden voor betere omstandigheden! Niemand van ons is vrij totdat we allemaal vrij zijn!
topfoto: EN24 News