cuba |
aug 2021
Bron: Rosa Miriam Elizalde 
Cubadebate 5 augustus 2021
resumen-english 5 augustus 2021 ~~~

GitHub, het grootste freesoftware platform ter wereld, heeft een onvolledige lijst gepubliceerd van 60 computerprogramma’s, sites en diensten die voor Cuba beperkt zijn door de onredelijke blokkade van de VS, die volgens Senator Marco Rubio niet bestaat. De lijst omvat alles van het meest populaire videoconferentieplatform in deze tijden van pandemie, Zoom, tot de meeste Google-applicaties, zoals Code, Cloud, Maps en Play Publics.

De lijst is onvolledig omdat diensten die enkele weken geleden zijn geblokkeerd, zoals Wetransfer, waarmee iedereen die niet in Cuba woont computerbestanden via internet kan overbrengen en die journalisten gebruikten om foto’s, audio’s of video’s naar onze redactielokalen te sturen, niet zijn opgenomen. Wetransfer is een in Amsterdam gevestigd bedrijf, dat plotseling besloot zich aan de Amerikaanse wetten te houden en Cubanen de toegang te ontzeggen.

De paradox is dat dit gebeurt terwijl het Witte Huis, altijd zulke goede vrienden met die uit het Zuiden, zich op twee assen van hetzelfde inmengingsdiscours heeft geconcentreerd: het gaat een dialoog met de Cubanen (bedoeld wordt Miami) aan om te beslissen welke nieuwe sancties het aan het eiland zal opleggen, en het heeft besloten Cuba een “nieuwe gratis internetinfrastructuur” te verschaffen om ons heel gelukkig te maken.

De dialoog met de (Miami) Cubanen, die niet willen praten met Biden, op wie ze niet gestemd hebben en nog steeds geloven dat hij de verkiezingen gestolen heeft van Donald Trump, wordt gezien als een afgang van het buitenlands beleid van de VS. David Brooks, correspondent van de krant La Jornada in de VS, verwees enkele dagen geleden naar de ontmoeting van Biden met een kleine groep Cubaans-Amerikanen in het Witte Huis om meningen te horen over wat er op het eiland gebeurt, hoewel de meeste aanwezigen al lang geen voet meer op onze archipel hebben gezet. Senator Robert Menendez heeft bijvoorbeeld alleen op foto’s een Cubaanse palmboom gezien, terwijl zakenman Emilio Estefan al 58 jaar niet meer weet hoe de straatlantaarn op de Morro de Santiago de Cuba, het land waar hij geboren is, eruit ziet.

Maar, zoals Brooks stelt, deskundigen op het gebied van buitenlands beleid en bilaterale betrekkingen “hebben bevestigd dat het geval Cuba uniek is, waarin Washington, onder beide partijen (democraten en republikeinen), overlegt met de diaspora van een land binnen de Verenigde Staten om het beleid ten aanzien van die natie uit te stippelen”.

Het internet is nog vreemder. Washington beschuldigt de Cubaanse regering ervan de vijand van het Internet te zijn, maar blokkeert toepassingen die overal op de planeet worden gebruikt. Het belooft een nieuwe infrastructuur met stratosferische ballonnen en andere surrealistische varianten, maar dezer dagen heeft het Cuba onderworpen aan elke mogelijke variant van netwerkinformatieoorlogvoering en directe cyberoorlogvoering.

Cubaanse gebruikers hebben een ongekende toename gezien van de inzet van nepnieuws, foto’s en video’s van junk-sites in Florida, die zelfs door transnationale mediabedrijven worden gekopieerd. Video’s van 11 juli zijn tot in het oneindige herhaald alsof ze nieuw waren, een bedrieglijke tactiek om de indruk te wekken dat de protesten tot op de dag van vandaag zijn doorgegaan, hoewel het land in totale rust verkeert. Het gebruik van elektronische gateways (VPN) wordt aangemoedigd om het nationale openbare netwerk te omzeilen en er wordt met name geadverteerd met Psiphon, een technologie die is ontwikkeld en gefinancierd door het Amerikaanse agentschap voor wereldwijde media, het propagandabureau van Washington.

Cubaanse media en institutionele websites hebben honderden “denial of service”-aanvallen ontvangen vanaf Amerikaanse bodem, waar bovendien domeinnamen zijn geregistreerd met onbeleefde woorden die doorverwijzen naar pagina’s van het nationale netwerk. En alsof dat nog niet genoeg is, leven we onder de intimidatie van vanuit Miami georganiseerde cybertroops die gebruik maken van troll farms en robots om op Twitter en Facebook de perceptie van chaos in Cuba te genereren en de belangrijkste leiders, journalisten, kunstenaars en andere publieke figuren te beledigen en zelfs met de dood te bedreigen, evenals gewone burgers die het wagen kritiek te leveren op de rellen, die oproepen tot gezond verstand tegen de vermeende militaire interventie of die gewoon geen uitdrukkelijke afwijzing van de Cubaanse regering uiten danwel zich aansluiten bij het fascisme met leugens, rotzooi en roddels dat de netwerken overspoelt.

(Originele publicatie was op La Jornada, México)