alba |
jun 2022
Bron: Investig'Action, Saïd Bouamama
DeWereldMorgen vertaaldesk dinsdag 14 juni 2022

De Top van de Amerika’s van 6 tot 10 juni in Los Angeles was een thuismatch voor president Biden, maar hij slaagde er niet in om te scoren. Integendeel, de top draaide uit op een fiasco voor hem. Het toont nog maar eens hoe het machtsoverwicht van de VS in de regio steeds meer in het gedrang komt.

Verharding van de VS

Begin deze maand verklaarden de VS dat ze Cuba, Venezuela en Nicaragua officieel wilden uitsluiten van de Top van de Amerika’s die in Los Angeles werd gehouden van 6 tot 10 juni. De VS-regering beriep zich daarvoor op “het gebrek aan democratische ruimte en eerbiediging van de mensenrechten” in deze drie landen.

De topconferenties van de Amerika’s bestaan sinds 1994 en brengen de 35 landen van het continent bijeen. De Verenigde Staten hebben geen officiële legitimiteit om enig land te verbieden om deel te nemen. Het besluit om de drie betrokken landen uit te sluiten is bijgevolg onwettig.

Het doel van de Verenigde Staten is terugkeren naar de situatie van vóór de zevende top in 2015, waaraan Cuba voor het eerst deelnam. Vanaf de oprichting van de Top van de Amerika’s tot de zesde top in 2012 was Washington erin geslaagd zijn beleid van isolering van Cuba op te leggen.

De nieuwe verharding van de VS toont het groeiende verzet op het gehele continent aan.

Tijdens de zesde top dreigden verschillende landen niet deel te nemen als Cuba niet werd uitgenodigd. Toen de VS en Canada voet bij stuk hielden, maakten drie landen (Ecuador, Nicaragua en Venezuela) hun dreigement waar en boycotten ze de topontmoeting. Argentinië en Bolivia kwamen wel naar de top, maar alleen om mee te delen dat zij om dezelfde redenen niet aan de werkzaamheden zouden deelnemen. Dat leidde tot een crisis die de VS en Canada ertoe dwong hun veto tegen Cuba op te heffen.

De nieuwe verharding van de VS betekent geenszins de overwinning van de suprematistische en imperialistische strategie van Washington, maar toont het groeiende verzet op het gehele continent aan.

Daags na de eenzijdige beslissing van de Verenigde Staten kondigde de Mexicaanse president Andrés Manuel López Obrador aan dat hij niet naar de top zou komen en dat de Mexicaanse delegatie onder leiding van de minister van Buitenlandse Zaken Marcelo Ebrard de opdracht had om de opheffing van het embargo tegen Cuba tot het belangrijkste strijdpunt van de top te maken.

“De opheffing van de sancties tegen Cuba zal het centrale thema van de top zijn. Deze sancties zijn niets anders dan een moorddadige financiële, economische en handelsblokkade. Wij benadrukken dat de blokkade onmenselijk (…) en ondoeltreffend is en veroordeeld wordt door alle landen die aan de top deelnemen, met uitzondering van de Verenigde Staten en Canada. Geen enkel land heeft het recht een ander te dicteren hoe het zichzelf dient te besturen. De basis voor een nieuwe aanpak van de Top van de Amerika’s is wederzijds respect. Dat is waar we voor staan en altijd voor zullen staan.”

Migratie

De officiële agenda van de top was een regionale samenwerkingsovereenkomst over immigratie. Washington wil de ordehandhaving van elk van de Amerikaanse landen, vooral Mexico, omvormen tot een repressieve macht tegen de duizenden migranten die naar de Verenigde Staten proberen te trekken. Deze immigratie wordt veroorzaakt door de massale verarming die het gevolg is van zowel het door Washington opgelegde ultra-liberale beleid als de inmenging van de VS tegen Venezuela.

De Groep van Lima. Kaart: LLs, Wikimedia Commons

Met de verkiezing in 2018 van een progressieve president in Mexico valt dit mooie plan van de VS in duigen. Onmiddellijk na zijn verkiezing heeft de nieuwe Mexicaanse president zich teruggetrokken uit de Groep van Lima, een bijeenkomst van pro-Washingtonstaten die tot doel hebben het Venezolaanse regime omver te werpen.

Hij steunde ook president Evo Morales tijdens de staatsgreep tegen de president en verleende hem vervolgens politiek asiel. Hij stelt voor om asiel te verlenen aan Julien Assange. Hij verwerpt de door de Verenigde Staten geëiste economische sancties tegen Rusland en met name het verbod op Russische vluchten naar Mexico.

Wat de huidige top en zijn migratieagenda betreft, besloot hij een tijdelijke vrijgeleide te verlenen aan de duizenden migranten die vanaf de grenzen van Guatemala via Mexico naar de VS zijn getrokken. Daarmee maakte hij duidelijk dat het antwoord op deze massale migraties niet een kwestie is van veiligheid, zoals Washington beweert, maar alleen sociaal en economisch kan zijn.

De VS blokkade tegen Cuba

Laten we niet vergeten dat de blokkade tegen Cuba al sinds 1962 van kracht is, en dat deze werd opgelegd als reactie op de nationalisatie van Amerikaanse bedrijven, d.w.z. als verzet tegen een soevereine handeling op basis van het internationaal recht. Volgens de Verenigde Naties heeft de blokkade al 148 miljard dollar gekost.

De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft sinds 1982 elk jaar een resolutie tegen de Amerikaanse blokkade aangenomen. De meest recente, van juni 2021, roept op tot ongehoorzaamheid aan de wetten van de VS: “De Algemene Vergadering dringt er bij alle staten op aan dat ze niet overgaan tot het goedkeuren of uitvoeren van wetten en maatregelen zoals de Amerikaanse Helms-Burton Act van 12 maart 1996.”

Foto: Cubanismo

“De extraterritoriale gevolgen van die wet vormen een inbreuk op de soevereiniteit van andere staten en de legitieme belangen van entiteiten of personen die onder hun rechtsmacht vallen, alsmede op de vrijheid van handel en scheepvaart. De Algemene Vergadering dringt er bij de staten die dergelijke wetten of maatregelen blijven toepassen op aan deze zo spoedig mogelijk in te trekken of ongeldig te maken. Ze spreekt ook haar bezorgdheid uit over het feit dat, sinds de goedkeuring van haar vorige resoluties, de blokkade tegen Cuba nog altijd van kracht is.”

De resolutie werd aangenomen met 184 stemmen vóór en 2 stemmen tegen (Verenigde Staten en Israël), bij 3 onthoudingen (Brazilië, Colombia en Oekraïne).

Cuba is niet het enige land waarvan de bevolking de prijs betaalt voor dit beleid van geweld en inmenging. Iran, Noord-Korea, Syrië, Venezuela, Nicaragua en Rusland zijn momenteel aan een embargo onderworpen. Daarnaast zijn er de embargo’s uit het verleden: tegen het volk van Vietnam van 1975 tot 1994, tegen het Iraakse volk van 1990 tot 2003, tegen Libië van 1992 tot 2003, enzovoorts.

Het land dat zich opwerpt als ‘de verdediger van de democratie en de vrijheid in de wereld’ gebruikt het wapen van honger en ziekte het vaakst en het hevigst.

Men ziet dat het land dat zich opwerpt als ‘de verdediger van de democratie en de vrijheid in de wereld’, het wapen van honger en ziekte (het resultaat van deze embargo’s) het vaakst en het hevigst gebruikt.

Nieuw mondiaal machtsevenwicht

De huidige Top van de Amerika’s illustreert de groeiende moeilijkheden van de Verenigde Staten om hun beleid van inmenging te legitimeren. President Biden kondigde een paar maanden geleden nog aan dat deze top “de vernieuwing van de inter-Amerikaanse betrekkingen” zou inluiden, maar de top werd een enorm fiasco. Grote demonstraties begeleidden de opening van de top met borden waarop te lezen was “Cuba, Venezuela presente” of “Biden, Latijns-Amerika is niet van jou” of “Demilitarisering van het continent”.

Aan de vooravond van de top konden de Verenigde Staten de lijst van deelnemers nog niet bekendmaken, omdat veel landen twijfelden of ze zouden deelnemen. Cuba kondigde de organisatie van een tegentop aan op 27 juni in Havana. De Boliviaanse president Luis Arce zei ook: “Als zij een bijeenkomst tussen vrienden willen organiseren, moeten ze dat zeker doen, maar ze kunnen dat niet de Top van de Amerika’s noemen”.

De krant Libération kopte haar verslag over de opening van de top met: “Toppunt van verwarring op Top van de Amerika’s”.

De hernieuwde agressiviteit van de VS op het Amerikaanse continent, die wordt gesymboliseerd door dit besluit om unilateraal drie landen uit te sluiten, maakt deel uit van een ruimere wortel-en-stokstrategie, die geen ander doel heeft dan de groeiende banden tussen China en de landen van Latijns-Amerika te belemmeren.

De hernieuwde agressiviteit van de VS maakt deel uit van een ruimere wortel-en-stokstrategie om de groeiende banden tussen China en de landen van Latijns-Amerika te belemmeren.

De stok van het embargo en de uitsluiting gingen vergezeld met de wortel van een plan van 100 miljoen dollar om in Latijns-Amerika een half miljoen gezondheidswerkers op te leiden. Het zogeheten New Health Corps of The Americas project is bedoeld om de aanzienlijke toename tegen te gaan van overeenkomsten tussen Cuba en vele landen om gezondheidswerkers te sturen en tussen China en diezelfde landen om geneesmiddelen en vaccins tegen COVID-19 te leveren.

Het fiasco van de Top van de Amerika’s is een indicator van het nieuwe mondiale machtsevenwicht, dat de overheersende mogendheden die de wereld als hun eigendom beschouwen, in ernstige moeilijkheden brengt.

Dit is de vertaling door Frans De Maegd van het eerste deel van een nog te verschijnen videoboodschap in de reeks ‘De wereld van onderuit’ op Investig’action.