cuba |
nov 2022

Bron: VN, Cuba minrex 3 oktober 2022 ~~~

UPDATE: De resolutie is op de 77e algemende vergadering van de VN bijna unaniem met 185 stemmen aangenomen. Alleen de VS en Israel stemden tegen; Het VS-proxy regiem van Oekraine en het Brazilie van Bolsenaro onthielden zich van de stemming.

TOESPRAAK VAN DE MINISTER VAN BUITENLANDSE ZAKEN, BRUNO RODRÍGUEZ PARRILLA, TER GELEGENHEID VAN DE INDIENING VAN ONTWERP-RESOLUTIE A/77/L.5 GETITELD “DE NOODZAAK VAN BEËINDIGING VAN DE ECONOMISCHE, COMMERCIËLE EN FINANCIËLE BLOKKADE VAN DE VERENIGDE STATEN VAN AMERIKA TEGEN CUBA“.

Verengde Naties, 3 November 2022

Hierbij betuig ik onze solidariteit met de Caribische natie Belize, die momenteel lijdt onder de krachtige orkaan.

Meneer de voorzitter,

Permanente vertegenwoordigers,

Geachte afgevaardigden,

Meer dan 80% van de huidige Cubaanse bevolking is geboren onder de blokkade.

Drie decennia zijn verstreken sinds deze Vergadering jaarlijks begon op te roepen om een einde te maken aan dit als genocide geclassificeerde beleid, dat werkt als “een permanente pandemie, een permanente orkaan” en door iedereen wordt afgewezen.

Het is een opzettelijke daad van economische oorlogsvoering die erop gericht is het land van financiële inkomsten te beroven, het vermogen van de regering om in de behoeften van het volk te voorzien te vernietigen, de economie in te storten en een situatie van onbestuurbaarheid te creëren. Zoals voorgesteld door onderminister Mallory in 1960, heeft het tot doel “ontgoocheling en ontmoediging te veroorzaken… lagere lonen… honger, wanhoop en de omverwerping van de regering”.

Sinds 2019 heeft de Amerikaanse regering de omsingeling van ons land uitgebreid tot een extreem, wreed en onmenselijk niveau om Cubaanse families opzettelijk de grootst mogelijke schade toe te brengen.

In de eerste 14 maanden van de ambtstermijn van president Joseph Biden bedroeg de door de blokkade veroorzaakte schade 6.364.000.000 dollar, ofwel meer dan 15 miljoen dollar per dag.

Tussen augustus 2021 en februari 2022 bereikten de verliezen een record van 3.806.000.000 dollar. Zonder de blokkade zou ons bruto binnenlands product met 4,5% zijn gegroeid.

De in meer dan 60 jaar opgebouwde verliezen bedragen 154.217.000.000 dollar tegen de huidige prijzen; tegen de waarde van het goud bedragen zij 1.391.111.000.000 dollar. Hoe zou Cuba er nu uitzien als het deze middelen had gehad? Wat hadden we ermee kunnen doen? Hoe zou onze economie er dan uitzien?

De angst voor de stroomuitval en de instabiliteit van de elektriciteitsvoorziening, de tekorten en de lange rijen om basisgoederen te kopen, de belemmeringen voor de levensplannen van gezinnen en vooral jongeren, zijn niet in cijfers uit te drukken.

De blokkade schept ook de voorwaarden die onregelmatige, wanordelijke en onveilige emigratie en de pijnlijke scheiding van gezinnen in de hand werken en bijdragen tot georganiseerde grensoverschrijdende criminaliteit en mensenhandel. Dit kost ook levens van Cubanen.

Meneer de voorzitter,

tijdens de Covid 19-pandemie heeft de regering van de VS tijdelijke humanitaire hulp geregeld voor een aantal landen die het slachtoffer waren van de unilaterale dwangmaatregelen en andere sancties.

Waarom werd Cuba uitgesloten van deze tijdelijke vrijstellingen?

Erger nog, terwijl Covid wereldwijd miljoenen levens eiste en mijn land met pijn vervulde, nam de blokkade toe, waardoor moeilijkheden en vertragingen ontstonden bij de aankomst van medische benodigdheden en apparatuur die essentieel zijn voor de bestrijding van Covid, met name voor de industriële productie van vaccins in Cuba. Zelfs de aankoop van medische zuurstof in derde landen werd belemmerd.

Toen de blokkade de levering van longventilatoren verhinderde, ontwikkelde Cuba een eigen productie met eigen prototypes.

Hoe is het te verklaren dat een klein land als Cuba in staat was Covid-19 te overwinnen met zijn eigen middelen en vaccins?

Op het ergste moment van de pandemie hebben wij, ondanks onze beperkte middelen, met 42 landen samengewerkt door 58 medische brigades te sturen, naast de 28.000 gezondheidswerkers die op dat moment al in 59 landen dienden.

De blokkade heeft gevolgen gehad voor de binnenlandse productie van antibiotica, pijnstillers, antihypertensiva voor de behandeling van kanker en hart- en vaatziekten, en diverse basisgeneesmiddelen die voorheen nooit in deze mate ontbraken in onze ziekenhuizen en apotheken.

Cubaanse meisjes en jongens met netvliesaandoeningen en glaucoom kunnen niet worden behandeld met het lasersysteem van het Amerikaanse bedrijf IRIDEX CORPORATION. In gevallen die zich tot ernstigere vormen ontwikkelen, bestaat het risico van blindheid.

Onze kinderen kunnen ook de in de VS gemaakte biologische hartkleppen niet gebruiken.

Bij de geboorte moeten baby’s met een laag geboortegewicht een openhartoperatie ondergaan bij gebrek aan katheters met een kleine diameter die door Amerikaanse bedrijven zoals BOSTON SCIENTIFIC worden verhandeld.

In geen geval kan de Amerikaanse regering een beleid rechtvaardigen dat Cubaanse kinderen met kanker de voor hun ziekte geschikte chemotherapeutische behandeling ontzegt.

De prestatie van het redden en behouden van levens onder zulke moeilijke omstandigheden kan alleen worden verklaard door tientallen jaren van regerings- en collectieve inspanningen om een solide wetenschappelijk en gezondheidszorgsysteem op te bouwen met een diep humanistisch karakter en van hoge kwaliteit, dat gratis toegankelijk is voor alle Cubanen.

Meneer de voorzitter,

De blokkade heeft ook de financiële beperkingen en de toegang tot krediet voor investeringen, reparaties en onderhoud van de thermo-elektrische centrales van het land aangescherpt, en leveranciers hebben de prijzen aanzienlijk verhoogd omdat zij het risico van zakendoen met Cuba uit de weg gaan.

Na 26 jaar ononderbroken samenwerking heeft de Duitse groep Continental Reifen Deutschland GmbH besloten de betrekkingen met de Cubaanse Petroleum Unie (CUPET) te verbreken.

De Franse leverancier CNIM heeft aangekondigd dat hij zijn leveringen van reserveonderdelen voor de warmtekrachtcentrale “Antonio Guiteras” niet kan voortzetten. Zij ziet geen mogelijkheid om de band met een land waarvoor sancties gelden in stand te houden.

Bovendien worden financiële transacties, handel en investeringen met betrekking tot ons land meedogenloos en obsessief nagestreefd.

Alleen al tussen januari 2021 en februari 2022 werden 642 directe acties van buitenlandse banken tegen het Cubaanse banksysteem geregistreerd.

Vorig jaar weigerde een grotere groep banken uit derde landen betalingen uit te voeren aan leveranciers van de Cubaanse voedselimporteur ALIMPORT.

Op grond van de wettelijk beperkte vergunningen kan Cuba beperkte commerciële aankopen van landbouwproducten doen, maar moet het vooraf betalen en heeft het geen toegang tot krediet, wat ook uiterst moeilijk is wanneer de bronnen van inkomsten tegelijkertijd worden belemmerd.

Onder deze omstandigheden van financiële intimidatie zijn de inspanningen van onze regering om het standaard voedselpakket voor een gezin te garanderen onbeschrijfelijk.

Cubaanse ondernemers wordt vaak het gebruik van elektronische betalings- en handelsplatforms ontzegd.

In verschillende delen van de wereld mogen onze burgers geen persoonlijke bankrekening openen, alleen omdat ze Cubaan zijn.

De financiële vervolging is nog verergerd door de willekeurige en frauduleuze plaatsing van ons land op de unilaterale lijst van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken van landen die zogenaamd het terrorisme steunen, waardoor het zogenaamde landenrisico exponentieel toeneemt en wij voor alle goederen op de internationale markt het dubbele moeten betalen.

Een dergelijk optreden is onverteerbaar voor dit land, dat zelf slachtoffer is van terrorisme, dat ook nu nog lijdt onder het aanzetten tot geweld en terroristische daden vanaf het grondgebied van de VS, en waarvan het gedrag van resolute afwijzing en vervolging van elke vorm of uiting van terrorisme onbetwistbaar is en erkend wordt.

Het is een dodelijke maatregel die door de vorige Republikeinse regering slechts 9 dagen na haar vertrek uit het Witte Huis werd ingevoerd. De huidige president zou dit kunnen rechtzetten met een simpele handtekening. Het zou moreel juist en wettig zijn.

Meneer de voorzitter,

De extraterritoriale effecten van de blokkade schenden ook de soevereiniteit van de landen die u vertegenwoordigt; schenden uw nationale wetgeving en onderwerpen u aan de uitspraken van Amerikaanse rechtbanken krachtens sectie III van de Helms-Burton Act; bestraffen uw eigen zakenlieden; en verhinderen de toegang tot havens voor schepen van derden die eerder in Cuba hebben aangemeerd.

Het verbiedt ook dochterondernemingen van Amerikaanse bedrijven in derde landen om handel te drijven met Cuba; het verhindert de uitvoer naar Cuba van in welk land dan ook vervaardigde producten die 10% of meer Amerikaanse inhoud bevatten; en het sluit in derde landen vervaardigde producten uit die Cubaanse grondstoffen bevatten.

Wie kan zonder te liegen zeggen dat de Verenigde Staten een handelspartner van Cuba zijn?

Wij schrijven de blokkade niet toe aan alle moeilijkheden waarmee ons land vandaag wordt geconfronteerd, maar het zou onwaar zijn de ernstige gevolgen ervan te ontkennen en niet te erkennen dat de blokkade de belangrijkste oorzaak is van de ontberingen, het gebrek en het lijden van de Cubaanse gezinnen.

Meneer de voorzitter,

De Verenigde Staten controleren de meest invloedrijke media en heersende digitale technologieplatforms en gebruiken deze voor een gemene communicatiecampagne van desinformatie en diskrediet tegen Cuba.

Het neemt zijn toevlucht tot een grote verscheidenheid aan methoden van onconventionele oorlogsvoering, waardoor onze kinderen, jongeren en kunstenaars het doelwit worden van politieke en mediabombardementen.

De Amerikaanse regering verstrekt tientallen miljoenen dollars uit de federale begroting en uit geheime fondsen en werft staatsinstellingen en particuliere bedrijven om politieke actoren te financieren die op digitale netwerken desinformatie-, haat- en destabilisatiecampagnes tegen Cuba voeren.

Op 24 oktober hebben de Amerikaanse transnationale bedrijven Twitter en Meta (Facebook), waarvan de topman de voormalige campagneleider van een anti-Cuba Republikeinse senator is, tegelijkertijd censuurmaatregelen genomen tegen Cubaanse publieke media en gebruikers. Zij markeerden publicaties waardoor het bereik op de netwerken werd beperkt en verwijderden accounts die kritiek hadden op destabiliserende operaties tegen ons land. Dit was een selectieve, gecoördineerde actie die het recht op vrije meningsuiting van de Cubanen schendt en uitdrukking geeft aan de ondergeschiktheid van deze bedrijven aan de willekeur van Amerikaanse politici.

Meneer de voorzitter,

President Miguel Díaz-Canel Bermúdez heeft aan het slot van de negende gewone zitting van de Nationale Vergadering van Volksmacht op 22 juli bevestigd, en ik citeer: “De weg die Cuba heeft afgelegd bij de ontwikkeling van zijn buitenlandse betrekkingen toont aan dat de bevordering van vrede, samenwerking en solidariteit bepalende kenmerken zijn van onze internationale oriëntatie. Dat hebben wij op ons continent aangetoond in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, maar ook in andere breedtegraden”. Einde citaat.

De huidige Amerikaanse regering heeft geen eigen beleid ten aanzien van Cuba. Zij handelt volgens het principe van onverschilligheid en zet het onmenselijke beleid van “maximale druk”, dat tijdens het presidentschap van Donald Trump werd ingevoerd, voort.

In de afgelopen maanden heeft zij stappen ondernomen om enkele van de onredelijke beperkingen op Amerikaanse vluchten naar Cuba, geldtransfers en consulaire procedures te versoepelen.

Dit zijn positieve benaderingen, maar nog steeds zeer beperkt in reikwijdte en toepassing. Zij veranderen niets aan het beleid van maximale druk.

De verscherpte blokkade blijft een centraal element dat het Amerikaanse beleid ten aanzien van Cuba bepaalt.

De regering van Cuba is bereid om met de regering van de Verenigde Staten tot een betere verstandhouding te komen op basis van wederzijds respect en zonder onze soevereiniteit in gevaar te brengen, en om beschaafde en op samenwerking gebaseerde betrekkingen op te bouwen.

Ik herhaal de oproep van legergeneraal Raúl Castro Ruz uit 2017 aan de regering van de Verenigde Staten om “de obstakels te ontmantelen die de betrekkingen tussen onze volkeren, families en burgers van de twee landen belemmeren of beperken”. We moeten de kunst leren om op een beschaafde manier samen te leven, met onze verschillen.” Einde citaat.

Ondanks de onmenselijke beperkingen die ons door de blokkade worden opgelegd, zal Cuba nooit afstand doen van zijn socialistische systeem van sociale rechtvaardigheid, dat in 2019 in een vrij en universeel grondwettelijk referendum werd bevestigd.

Wij zullen altijd pleiten voor de volledige uitoefening van alle mensenrechten door al onze burgers.

Wij zullen geen enkele poging aanvaarden om ons vermeende paradigma’s van democratie of enige andere cultuur die vreemd is aan de Cubaanse cultuur, op te leggen.

Met dezelfde energie waarmee wij het onvervreemdbare recht van elk land verdedigen om over zijn politiek, economisch en sociaal systeem te beslissen, eisen wij respect voor ons eigen systeem.

Trouw aan de erfenis van opperbevelhebber Fidel Castro Ruz zal er in Cuba altijd een “regering van het volk, voor het hele volk” zijn en “een revolutie van het gewone volk, met het gewone volk en voor het gewone volk”.

Het recente voorbeeld van de uitoefening van een echte, participatieve en inclusieve democratie in ons land is daarvan het onmiskenbare bewijs.

In het volksreferendum heeft het Cubaanse volk gestemd voor een nieuw, modern en progressief familierecht, een van de meest geavanceerde ter wereld, een onweerlegbaar bewijs van het werk van de revolutie waarbij naar alle Cubanen wordt geluisterd, zonder enige vorm van discriminatie.

Ons land vernieuwt zich voortdurend op basis van het principe van “veranderen wat veranderd moet worden”, bij de opbouw van een soeverein, onafhankelijke, socialistische, democratische, welvarende en duurzame natie.

Wij zetten ons in voor een toenemende deelname van onze burgers en ondernemers aan de politieke, economische, sociale en culturele processen van het land.

Wij boeken vooruitgang bij de decentralisatie van de economie en de versterking van socialistische staatsbedrijven; en er zijn duizenden kleine en middelgrote particuliere en staatsbedrijven opgericht; wetenschapstechnologie en innovatie, de informatisering van de samenleving en sociale communicatie als pijlers van het overheidsbeheer winnen aan kracht; er zijn meer mogelijkheden voor buitenlandse investeringen in het kader van ons ontwikkelingsbeleid.

Cuba vernieuwt zichzelf voortdurend. Wat onbeweeglijk blijft, verankerd in het verleden en geïsoleerd, is de blokkade.

Wij hebben grote waardering voor de steun van talrijke regeringen, persoonlijkheden, solidariteitsbewegingen, politieke, sociale en volksorganisaties uit de hele wereld ten aanzien van het onrecht dat Cuba wordt aangedaan.

Meneer de voorzitter,

Wij hebben grote waardering voor de inzet en de uitingen van Cubanen en Cubaanse afstammelingen in alle windstreken, ook in de Verenigde Staten, die hun stem verheffen ter verdediging van de soevereine rechten van Cuba en zich verzetten tegen de toepassing van dit beleid.

Wij danken ook allen die hun steun aan ons land hebben toegezegd in de moeilijke situatie van wederopbouw na de grote schade die orkaan Ian in september in de westelijke provincies heeft aangericht.

Honderdduizenden landgenoten hebben de gevolgen gevoeld. 119.048 woningen zijn beschadigd, grote stukken landbouwgrond zijn verwoest en er is schade aan de elektrische infrastructuur en het communicatienetwerk, naast andere verwoestingen.

Met dankbaarheid aanvaarden wij de hulp in nood die onvoorwaardelijk aan ons volk is verleend.

Wij spreken onze dank uit voor de nobele en humanitaire inspanningen van organisaties en bewegingen, alsook van andere Amerikaanse groeperingen, congresleden, persoonlijkheden en maatschappelijke organisaties die, gezien de omvang van de door de orkaan veroorzaakte schade, de tijdelijke opheffing van de unilaterale dwangmaatregelen tegen ons land door de regering van president Joseph Biden, de toestemming voor de verwerking van donaties door Amerikaanse banken en de aankoop van materiaal voor de getroffen gebieden hebben aangemoedigd.

Meneer de voorzitter,

Permanente vertegenwoordigers,

Geachte afgevaardigden,

Miljoenen Cubanen kijken naar wat er nu in deze zaal gebeurt. Ze hebben naar uw toespraken geluisterd en letten op uw stemmen.

Namens hen dank ik u voor de verklaringen van vele staatshoofden en regeringsleiders en andere hoogwaardigheidsbekleders in het algemene debat van deze zitting en van sprekers tijdens deze zittingen tegen de blokkade.

Als u binnenkort uw stem uitbrengt, beslist u niet alleen over een kwestie die van vitaal belang is voor Cuba en de Cubanen.

U stemt ook voor het Handvest van de Verenigde Naties en het internationale recht. Daarmee komt u op voor rede en rechtvaardigheid.

Laat Cuba in vrede leven!

Cuba zou beter af zijn zonder de blokkade!

Elke Cubaanse familie zou beter af zijn zonder de blokkade!

Amerikanen zouden beter af zijn zonder de blokkade tegen Cuba!

De Verenigde Staten zouden een beter land zijn zonder de blokkade tegen Cuba!

De wereld zou beter af zijn zonder de blokkade!

Ik verzoek u eerbiedig voor ontwerp-resolutie A/77/L.5 te stemmen, getiteld “Noodzakelijke beëindiging van het economisch, commercieel en financieel embargo van de Verenigde Staten van Amerika tegen Cuba”. Ik doe dat namens het dappere en waardige Cubaanse volk dat, tegen alle verwachtingen in, niet is en niet zal worden overwonnen; namens onze kinderen en jongeren die de politiek van de haat verwerpen, maar de wrede gevolgen ervan ondergaan; namens de generaties Cubanen die zijn geboren en nog steeds worden geboren onder het wreedste en langdurigste systeem van dwang dat ooit tegen een land is toegepast en dat in ieders belang moet worden afgeschaft.

Bedankt.

(Cubaminrex)