peru |
dec 2022
Bron:  Stella Calloni 
Resumen-English, 28 december 2022

De dramatische crisis die Peru sinds 7 december jl. doormaakt, na de illegale afzetting van president Pedro Castillo, opgelegd door het parlement onder controle van ultrarechts Peru, dat dezelfde dag van de boodschap van de president aan de natie zijn arrestatie beval, een week later door de permanente strafkamer van het Hooggerechtshof veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf, heeft in verschillende regio’s een volksopstand uitgelokt, die vanaf de eerste momenten door de politie werd onderdrukt en vervolgens door het leger toen de coupplegers de noodtoestand en andere dictatoriale maatregelen instelden.

De regering van Dina Boluarte en het parlement zijn verantwoordelijk voor de bloedbaden die plaatsvonden en voor de repressie die tot op de dag van vandaag voortduurt. Boluarte, de vice-president van Castillo, reeds “gecoöpteerd”, verraadde degenen die op haar stemden, werd door ultrarechts als president aangesteld, in de veronderstelling dat zij een deel van de sectoren die de gedetineerde president steunden, voor zich kon winnen. Dat is haar niet gelukt en de militarisering blijft zich uitbreiden over de regio’s waar de bevolking overleeft in de terreur van een militaire bezetting door Peruaanse speciale eenheden en Amerikaanse troepen, die al jaren in Peru zijn en een zeer groot deel van het grondgebied van het land bezetten,

Het zwijgen over deze aanwezigheid werd een openlijke medeplichtigheid, naast het negeren van het feit dat deze parlementaire, media, justitiele en politieke coup van de rechtervleugel onder controle van Washington deel uitmaakt van het geostrategische project van herkolonisatie van Latijns-Amerika dat publiekelijk erkend is door de Amerikaanse machthebbers. Hoe lang zal de medeplichtige stilte duren?

In werkelijkheid werd de staatsgreep voorbereid sinds het aantreden van Castillo op 28 juli 2021, toen rechts pro-VS elke maatregel van die regering blokkeerde, afgezien van haar eigen zwakheden, die geen geldig argument zijn als men leest wat er allemaal plaatsvond sinds de jaren van dictator Alberto Fujimori (juli 1990-november 2000) die in 1992 het Congres ontbond, ingreep in de rechterlijke macht, de controle over alle media overnam en onbeperkte repressie en doodseskaders de vrije hand gaf. In 1993 legde hij een grondwet op, vergelijkbaar met die van dictator Augusto Pinochet in Chili.

Alberto Fujimori staat onder arrest, zowel voor de schandalige corruptie die het land blijft belasten als voor de misdaden tegen de menselijkheid die tijdens zijn regering zijn begaan, en moet een gevangenisstraf van 25 jaar uitzitten, waarvan niemand nu weet of hij dat ook zal doen. Wij beschikken nog steeds niet over alle nodige gegevens over het aantal moordpartijen in de boerengebieden, naast de moorden en verdwijningen die in die jaren en zelfs daarna zijn gepleegd en wat er nu gebeurt.

Onderzoeksjournalist Carlos Fazio, een Uruguayaan die in Mexico woont, stelt in een artikel in de krant La Jornada dat “de belangrijkste actor van het staatsgreepcomplot in het parlement de huidige voorzitter was, de gepensioneerde generaal José Williams Zapata, voormalig hoofd van het gezamenlijke commando van de strijdkrachten van Peru en vertegenwoordiger van de conservatieve groepering Avanza País, die tijdens de tweede ronde van de verkiezingen van 2021 de ultrarechtse Keiko Fujimori steunde, tegen haar tegenstander, Pedro Castillo, die werd verkozen”.

In 2006 was Williams Zapata voorzitter van het Joint Command van het leger. Hij werd beschuldigd van ernstige corruptie en in 2021 van het in de doofpot stoppen van het bloedbad van Accomarca (1985), waarbij 69 leden van de gemeenschap werden vermoord. Hij heeft ook een vreselijke achtergrond, zoals aangegeven door de Drug Enforcement Administration (DEA) van de Verenigde Staten toen hij hoofd was van de noordelijke militaire regio Piura (van 2004 tot 2005) en zelfs banden had met belangrijke drugskartels in Mexico.

Een figuur als Williams Zapata is ongetwijfeld iemand die de “carpetazos” (algehele waardering) van het Parlement kan krijgen omdat ze al onder controle van het Pentagon staan. Dit en andere zijn de redenen waarom de generaal, nu parlementslid, “een van de belangrijkste articulatoren was van het coupplan van het Congres tegen Castillo, in coördinatie met het Peruaanse militaire opperbevel en de Amerikaanse ambassadeur in Lima, Lisa Kenna, een voormalige agent van de Central Intelligence Agency (CIA), “die vertrouwde op de militaire attaché van die diplomatieke missie, Mariano Alvarado, een operations officer van de Military Advisory and Assistance Group (MAAG) van het Pentagon, die nauwe contacten onderhoudt met de Peruaanse generaals”.

Het is ongeloofwaardig dat werd beweerd dat Castillo een nood- en uitzonderingsregering zou instellen, die volgens de “democratische” parlementariërs “de grondwettelijke orde en de openbare orde zou wijzigen”, en dat “de afgezette president zou kunnen vluchten omdat hij zijn toevlucht heeft gezocht in de Mexicaanse ambassade in Lima”.

Precies het eerste wat Boluarte in opdracht van het centrale commando deed, was het installeren van de uitzonderingstoestand en andere dictatoriale maatregelen sinds 15 december, om het grondgebied ter beschikking te stellen aan de “deskundigen” in de bestrijding van “subversie en terrorisme”.

Dit verergerde de volksopstand die in verschillende regio’s van het land was ontstaan en de onmiddellijke vrijlating van de voormalige president eiste, en tegelijkertijd de ontbinding van het parlement en de oproep tot een grondwetgevende vergadering, nadat het volk zes presidenten in zes jaar heeft moeten verduren. De zaak lijkt een doodlopende weg.

Bij dit alles komt nog het bestaan van een aantal Amerikaanse militaire bases en vestigingen, naast de aanwezigheid van Amerikaanse troepen op strategische plaatsen. Niemand spreekt hierover, alsof een toenemende buitenlandse militaire aanwezigheid in het leven van een natie geen factor van het allergrootste belang is.

Volgens bronnen rond de top van de transnationale ondernemingen in Lima zou de staatsgreep in september vorig jaar zijn beraamd in het kader van een geraffineerde inlichtingenoperatie.

Aangezien het Congres niet over de nodige stemmen beschikte om president Castillo uit zijn functie te ontheffen, deden zij hem geloven “dat hij de steun had van de strijdkrachten en de politie en brachten zij hem ertoe het parlement te ontbinden (om de grondwettelijke orde te doorbreken) door peilingen te vervalsen (die zij alleen hem lieten zien) en deden zij hem geloven dat hij meer dan 40 procent van de steun van de bevolking had en het Congres slechts 8 procent, zodat het heel gemakkelijk zou zijn deze omver te werpen en hij door de menigte zou worden toegejuicht, aldus Fascio.

Naast het leger en de politie “waren ook het bureau van de procureur-generaal, de rekenkamer, ministers, congresleden en vice-president Boluarte bij het plan betrokken. Nadat de president zijn boodschap aan de natie had voorgelezen, namen verschillende ministers in rij ontslag. Castillo zocht vervolgens steun bij de strijdkrachten via zijn militaire adjudanten en kreeg geen reactie. Daar besefte hij dat hij in de val was gelokt, maar het was te laat. De staatsveiligheidsdienst hield hem zelfs vast in het paleis in afwachting van de stemming in het Congres om hem zijn immuniteit te ontnemen. Toen vertelden ze hem dat er een zogenaamd plan B was afgesproken: asiel aanvragen in de Mexicaanse ambassade (een van de samenzweerders had Castillo’s diplomatieke asiel geregeld in de Mexicaanse missie).

Maar kort nadat het Congres zijn afzetting had uitgesproken werd hij gearresteerd door een SWAT-commando van de nationale politie. Hij werd naar het bureau van de controleur gebracht en de procureur-generaal verscheen onmiddellijk, terwijl Dina Boluarte, symbool van het verraad, in haar huis wachtte om te worden opgeroepen om de functie van president van de Republiek op zich te nemen.

De enige die geen deel uitmaakte van het coupplot was de bevelhebber-generaal van het leger, Walter Córdova, die volgens de krant La República op 5 december onder druk was gezet door het hoofd van het parlement, José Williams, om zijn post te verlaten “omdat er ernstige beschuldigingen tegen hem waren die de institutionaliteit van het leger aantastten”, een typische vorm van chantage.

Ook had de Amerikaanse ambassadeur Lisa Kenna aan de vooravond van de staatsgreep een ontmoeting met de minister van Defensie, Gustavo Bobbio, die net als Córdova op 7 december ontslag nam. Volgens de krant in Lima kwam het laatste telefoontje dat Castillo pleegde voor hij het presidentiële paleis verliet, van de Amerikaanse ambassade. De minister van Buitenlandse Zaken, Antony Blinken, had de staatsgreep gezegend en Boluarte erkend.

Het waren ook de Verenigde Staten die achter de benoeming zaten van het nieuwe hoofd van de Nationale Inlichtingendienst, de gepensioneerde kolonel Juan Carlos Liendo O’Connor, voormalig verbindingsofficier bij het zuidelijk commando van het Pentagon, die nauwe banden heeft met de dictatuur van Alberto Fujimori en zijn alter ego, Vladimiro Montesinos, die beiden gevangen zitten wegens misdaden tegen de menselijkheid” . Liendo staat garant voor de voortdurende onderdrukking en militarisering in Peru.

De indrukwekkende opstand van het Peruaanse volk, die door de socioloog en professor Héctor Bejar, die in de eerste dagen van Castillo’s regering tot kanselier werd benoemd, in de hele regio hoog werd aangeslagen en door de druk van het parlement snel werd afgewezen, werd beschouwd als “een authentieke opstand van het Peruaanse volk”, als “een authentieke volksopstand” waarbij studenten van verschillende universiteiten van het land zich hebben aangesloten en waarbij het Peruaanse leger, dat jarenlang door de Verenigde Staten is opgeleid, optreedt om “subversie uit te schakelen, de (vermeende) drugshandel en het terrorisme te bestrijden”, waaraan [de bestrijding van] “het communisme” wordt toegevoegd.

In verklaringen aan de media zeggen hoge ambtenaren dat zij “intensief werken” aan de bestrijding van het terrorisme, dat volgens hen achter deze volksdemonstraties van boeren, arbeiders, vakbondsleden, gemeenschappen, mijnwerkers en anderen zit.

Het ergste is dat de instructies aan de media en netwerken die ook onder controle van de VS staan, gericht zijn op het terroriseren van het Peruaanse volk, met de veronderstelde strijd “tegen de restanten van het terrorisme”. Het volk weet al wat dit betekent, het heeft herinneringen aan wat het heeft meegemaakt, en het rouwt nog steeds om de doden en vermisten, gedurende de afgelopen jaren. Maar er zijn sectoren van de bevolking die zich nog steeds bang laten maken door wat de desinformatiemedia schrijven.

De Peruanen bereiden zich voor op een hevige politieke vervolging door de strijdkrachten en de politie die de “antiterroristische oorlog” hebben uitgeroepen met de steun van het “parlement” van justitie en de media, lokaal en buitenlands.

Momenteel zijn er meer dan 10 Amerikaanse militaire bases verspreid over het Peruaanse grondgebied, geïnstalleerd in particuliere gebouwen of in Peruaanse militaire of marinebases. Zij bevinden zich op strategische energieposten. Tot de bekendste militaire bases behoren 1- Palmapampa (in de VRAEM). 2- Mazamari – VRAEM. 3- Pichari – VRAEM. 4- Puerto de El Callao. 5. 6. Ancon. Pucalpa.7. Equitos.8. Teniente Clavero 9 Putumayo,. 10- Santa Clotilde – Loreto 10 .

De VRAEM verwijst naar een zone van valleien onder leiding van Apurimac, en andere, een strategische locatie voor militaire oefeningen en een basiszone. Ook het bestaan van het laboratorium van de Amerikaanse marine, genaamd NAMRU-6, met faciliteiten in Lima en Iquitos, is aan de kaak gesteld omdat het zogenaamd onderzoek doet naar besmettelijke ziekten. Dit is aan de kaak gesteld door talrijke maatschappelijke organisaties. De media halen congreslid Richard Arce aan die een vragenlijst aan het Amerikaanse ministerie van Defensie heeft voorgelegd die door niemand is beantwoord.

De Peruaanse analist Ricardo Soberón stelt dat dit laboratorium (NAMRU-6), dat in 1983 door de Amerikaanse marine in Peru is opgericht, een reeks twijfels en opmerkingen over de werking en de activiteit ervan inhoudt.

Soberón waarschuwt dat de oorlogstechnologie van de 21e eeuw “gepaard gaat met de ontwikkeling van pathologische agentia, endemische agentia en chemische en biologische agentia die voor militaire doeleinden worden gebruikt. We hebben dit gezien in verschillende recente scenario’s. Rekening houdend met deze bezorgdheid “is het opvallend dat er een faciliteit voor tropische geneeskunde is gebouwd die werkt met bioveiligheidsniveau 3, dat staat voor het gebruik van ziekteverwekkers”,

Hij voegt eraan toe dat volgens “de vragen die Congreslid Richard Arce aan het ministerie van Defensie heeft gesteld, wij begrijpen dat de Peruaanse marine de tegenhanger is van de Amerikaanse marine bij de oprichting van dit complex binnen het Peruaanse marinehospitaal”. “De bedenkingen die wij hadden door de vragen van Congreslid Arce, die niet zijn beantwoord, hebben voornamelijk betrekking op de rollen, de autonomieën, de bevoegdheden die beide tegenhangers op Peruaans grondgebied hebben en hoe de resultaten van de onderzoeken op het gebied van tropische ziekten worden uitgevoerd. Hij analyseert ook dat “het feit dat er Amerikaanse militairen zijn, aangezien het om een strikt militair mechanisme gaat, aanleiding geeft tot twee vragen: 1- Aan welke jurisdictie houden zij zich, hebben zij een diplomatieke status? 2- Dienen zij binnen een Peruaanse militaire installatie, is de commandostructuur gericht op hun militaire liaison of op het Peruaanse leger? Tot slot, en ook deze vraag werd niet beantwoord, welke zekerheid hebben de Peruaanse militairen dat de resultaten van de onderzoeken niet voor militaire doeleinden worden gebruikt?”. (Artikel gepubliceerd in het tijdschrift El Derecho de Vivir en Paz N°14).

Stella Calloni is een Argentijns schrijfster en journaliste , biografe van Fidel en Evo, en auteur van talloze teksten waarin de verschrikkingen van het imperialisme in de Latijns-Amerikaanse geschiedenis in beeld worden gebracht.