peru |
mrt 2023
Bron: Clau O'Brien Moscoso 
blackagendareport 1 maart 2023 ~~~

De bevolking van Peru blijft protesteren tegen de staatsgreep waarbij president Pedro Castillo Terrones werd afgezet. Clau O’Brien Moscoso doet verslag vanuit Peru.

Nationale staking, dag 52

Nu de coup tegen president Pedro Castillo zijn derde maand ingaat, is de politieke repressie ter plaatse hevig en neemt toe. Zowel een alleenstaande moeder die ongeveer 2000 soles (ongeveer minder dan 500 dollar) inzamelde om voedsel, medicijnen en andere benodigdheden te kopen voor demonstranten die vanuit provinciale gebieden naar Lima kwamen, als gemeenschapsleiders van het FREDEPA (Front voor de Verdediging van het Volk van Ayacucho) in Ayacucho werden naar een militaire basis gebracht om gemarteld te worden voordat ze per helikopter naar de hoofdstad werden gebracht. Het gemanipuleerde rechtssysteem dat momenteel in opdracht van de dictatuur functioneert, heeft demonstranten in zogenaamde “preventieve hechtenis” geplaatst, variërend van 9 maanden tot 3 jaar op basis van valse beschuldigingen die nog geen enkel substantieel bewijs hebben opgeleverd. Vorige week nog hebben coupp-leider Dina Boluarte en haar premier Otárola een wetsvoorstel (“proyecto de ley”) naar het Congres gestuurd om de straffen en boetes voor alle arrestaties tijdens de noodtoestand over de hele linie te verhogen, waardoor protesten in feite worden gecriminaliseerd. De massa begrijpt dat dit een reactie is op de aanhoudende mobilisaties in het hele land en dat het regime de macht van het volk vreest, anders zouden deze extreme maatregelen niet nodig zijn. Maar ondanks deze politieke repressie is er geen dag geweest zonder mobilisatie, speak outs, waken, bloqueos (wegblokkades) of stakingen. Hier volgen enkele verhalen over politieke repressie onder de door de VS gesteunde Boluarte/Fujimontesinista-dictatuur.

Een van de slachtoffers is Yaneth Navarro Flor, een leraar uit Andahuaylas (de eerste regio die een bloedbad meemaakte) die momenteel in voorarrest zit in Lima voor 30 maanden “preventieve hechtenis” wegens vermeende “ordeverstoringen” en “georganiseerde misdaad”. De rechter die deze 30 maanden preventieve hechtenis heeft bevolen, Margarita Salcedo Guevara, baseert zich op het enige zogenaamde bewijsmateriaal dat de Peruaanse nationale politie heeft verzameld toen Yaneth werd gearresteerd, een bedrag van iets minder dan 1900 soles, een notitieboekje met daarop de gedane aankopen – aankopen zoals tandpasta, brillen, helmen, dekens, enz. en een ingesproken briefje aan Castillo’s zus waarin staat dat Andahaylas tot het einde toe in de strijd zit. Het rechtssysteem, en meer in het algemeen deze dictatuur, heeft geen enkel bewijs kunnen leveren en toch zeggen ze dat ze in een oorlog zitten tegen terrorisme en aanhangers van terroristen. Volgens haar goede vriendin Karina, “is Yaneth een strijdende vrouw uit Apurimac die 3 kinderen heeft, voor haar oudere ouders zorgt en zwanger is; ze is een alleenstaande moeder en heeft niemand die voor haar gezin kan zorgen.” In haar eigen woorden tijdens haar proces verklaarde Yaneth: “Wat verlies ik in die 30 maanden? Ik verlies waarschijnlijk de laatste jaren van het leven van mijn ouders, het zien opgroeien van mijn tienerdochters, het zien opgroeien van mijn 1-jarige baby en mijn baby in mijn buik die nu veroordeeld is om in een ongeschikte omgeving op te groeien.” De rechter en de Limeña pers, betaald door de oligarchie en deze dictatuur, is zo ver gegaan om Yaneth “een slechte moeder te noemen omdat ze betrokken is bij deze daden van vandalisme”. Onder deze dictatuur staat solidariteit gelijk aan vandalisme en het financieren van terrorisme.

In een andere daad van ernstige politieke repressie werden leiders van de sociale beweging van de historische organisatie FREDEPA uit de provincie Ayacucho opgepakt en brutaal gearresteerd tijdens huiszoekingen, gemarteld op een militaire basis en vervolgens per helikopter naar de hoofdstad Lima gebracht om te worden beschuldigd van terrorisme. Het gebruik door de Peruaanse strijdkrachten van ongemarkeerde voertuigen, helikopters, gecoördineerde razzia’s en het beschuldigen van maatschappelijke organisaties als “terroristen”, bekend uit de tijd van Operation Condor, heeft de rechtvaardige strijd van het volk alleen maar aangewakkerd. Volgens een onderzoek van de media Wayka Peru, “werden zij in de nacht van 12 januari op last van het Openbaar Ministerie aangehouden, dat hen ervan beschuldigt deel uit te maken van een terroristische organisatie en de protesten in Ayacucho te hebben georganiseerd en gefinancierd. Hun familieleden stellen dat zij zijn ontvoerd omdat zij niet naar een politiebureau zijn gebracht, maar rechtstreeks naar Los Cabitos, een militaire basis waar tijdens de regering van Fernando Belaunde Terry en de dictatuur van Alberto Fujimori de mensenrechten zijn geschonden (verdwijningen, moorden, martelingen).” Deze leiders van sociale bewegingen riskeren nu 18 maanden preventieve detentie in Lima, weg van familie en gemeenschap.

Twee dagen na het begin van de algemene staking op 4 januari werden leden van de Asociación Cultural Ágora Popular de la Plaza San Martín , een culturele vereniging die zich richt op politieke vorming, tijdens de demonstraties overvallen en meegenomen naar het politiebureau van Cotabambas. Volgens een van de leden Julio, een jonge arbeidersleider uit de noordelijke regio Piura:

“Op 6 januari, toen de mobilisaties echt begonnen door te dringen in de hoofdstad, werden we tijdens de mobilisaties op Abancay Ave met ongeveer 250 demonstranten vanuit alle 4 de hoeken overvallen door de politie. We werden door de politie met wapenstokken en schilden in het nauw gedreven en op een bus gezet waar we verbaal werden mishandeld en naar Cotabambas werden gebracht. Uiteindelijk lieten ze ons na 4 uur opsluiting vrij, maar niet zonder al onze rechten te schenden.”

Hoewel de mensen die die nacht waren gearresteerd uiteindelijk werden vrijgelaten, worden ze nog steeds vervolgd tijdens de dagelijkse demonstraties.

Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de ernstige politieke repressie die het Peruviaanse volk thans ondergaat. Ondanks de brutaliteit waaraan de Peruaanse strijdkrachten de massa’s hebben onderworpen onder het bevel van de bloedige Boluarte/ Fujimori dictatuur, blijft het volk elke dag naar buiten treden om de vrijheid en teruggave van president Pedro Castillo, de sluiting van het Congres, een volksgrondwetgevende vergadering en gerechtigheid voor onze 77 gesneuvelde kameraden en duizenden zwaargewonden tijdens deze staatsgreep te eisen.

Topfoto: Valia Aguirre, wayka.pe

Clau O’Brien Moscoso is organisator bij de Black Alliance for Peace in het team Haïti/Amerika. Ze komt oorspronkelijk uit Barrios Altos, Lima, groeide op in New Jersey en woont nu tussen beide landen in.

Gerelateerd (berichten in dit archief):